Hildo's kajaktochten (nr. 5) page 1
Van Sysslebäck naar Edebäck (Zweden)

 Back    Page 1    Page 2

5e tocht - 114 km

Augustus 2010 - Van Sysslebäck naar Edebäck over de Klarälven rivier in Zweden (Klik foto voor detail)

De Klarälven (klar = helder en alven = rivier) is een rivier in de Zweedse provincie Värmland. De rivier loopt van de Noorse grens, waar er een stuwmeer in is gebouwd, het Höljessjön, tot aan Karlstad, waar het in een meer uitkomt. De Klarälven is daarmee de langste rivier van Zweden. Het stuk dat Hildo gevaren heeft vanaf Sysslebäck tot Edebäck betreft een afstand van114 kilometer. Op dit stuk hoeft de kajak het water niet uit. Het is in vier tot vijf dagen prima te doen zonder enige haast. Beneden Edebäck zit een waterkrachtcentrale. Boven Sysslebäck starten is af te raden vanwege de stroomversnellingen, tenzij u een geoefend wildwatervaarder bent. Deze trip is goed te doen voor de minder ervaren kajakker, iets waar Hildo zich eerst goed van heeft vergewist op het internet want ondersteboven door stroomversnellingen gesleurd worden ziet hij niet zitten. De rivier stroomt langzaam van noord naar zuid en meandert rustig door de Zweedse natuur. Het zijn net de Groningse maren, alleen wat sneller stromend, breder en met meer bomen langs de kant. Hoe het ging, ziet u hier.

 

De brug bij Sysslebäck

 

De Klarälven in volle glorie.

Uitzicht zuidwaarts vanaf de brug van Sysslebäck. Ziet u het kleine stipje in het midden van de rivier? Dat is een visser die tot aan zijn knieën in het water staat. De Klarälven is over het algemeen tamelijk ondiep en daardoor eigenlijk niet of nauwelijks geschikt voor motorboten.

 

Camping Sysslebäck

De aankomst in Sysslebäck was iets aan de late kant, dus na de rivier bekeken te hebben eerst een pizza bij de locale pizzeria besteld en daarna de tent opgezet. Dan de volgende dag maar direct vanaf de camping vertrekken, die ligt handig aan de rivier, en de auto kan gewoon op de camping gestald worden. Eerst terug rijden naar de brug is niet nodig. De problemen komen op het moment dat Hildo de kofferbak dichtgooit met de autosleutels er nog in, terwijl ook alle spullen nog in de kofferbak zitten. Hildo heeft twee linkerhanden, daarom is ie lid van de wegenwacht en het komt goed van pas op deze zondag. Na een paar uur komen er een paar Zweedse mannen van een afsleepdienst. Hildo vraagt een slijptol zodat ie een gat kan snijden in de kofferbak. De Zweden kijken Hildo een beetje vreemd aan en hebben een andere oplossing. Ze weten, na demontage van de achterbank en hoedenplank, met veel gepulk en eindeloos geduld met een draad langs de gastank uiteindelijk het kledingsstuk waarin de sleutels zitten naar buiten te trekken. Hildo heeft een hekel aan auto's waarvan de kofferbak automatisch op slot springt, en nu weet u waarom. Hoera voor de ANWB en de Zweedse afsleepdienst. Alle inzet van deze Zweedse doorzetters is zowaar gratis.

 

De Kajaks

Hildo's reisgenoot wil niet op de foto, maar de kajak ziet u liggen. Het is een Prijon Marlin, net als Hildo's eigen Kodiak een expeditie kajak. Dat komt goed uit want er gaan behoorlijk wat spulletjes mee en de hele toestand past er moeiteloos in. Super-de-luxe onderweg dus met niet alleen luchtbedden, maar zelfs een gigantische pomp om het op te blazen en twee isolerende slaapmatjes. Verder natuurlijk slaapzakken, de tent, kookgerei, voedsel, een jerrycan met 10 liter water, poncho's tegen de regen en reservekleren voor het geval dat het met de stabiliteit fout gaat. Voor de veiligheid een, door een CO2 patroon op te blazen, reddingvest dat voor offshore geschikt is. Dat de rivier nauwelijks ergens echt diep is, maakt Hildo niet uit: Zijn drang tot overleven is groot, groter dan de rivierdiepte.

Het loopt inmiddels al tegen de avond, vanwege de kofferbakperikelen, en het wordt hoog tijd om te vertrekken. Nog een nacht op de camping is niet de bedoeling.

 

De rivier

Vanaf het campingterrein kunt u zo de rivier in. De kleine baai op de voorgrond is slechts een inham en dat is een prima plek voor Hildo om nog even te oefenen want daar stroomt het water niet. Hij heeft tot nu toe slechts vier tochten gemaakt met de Kodiak, en die dateren ook al weer van een jaar terug. Bij het zien van de breedte van de rivier, de rotsen die er in liggen en de snelheid van het water, slaat de schrik hem om het hart. Hij heeft nog nooit in stromend water gevaren en weet absoluut niet hoe de boot zal reageren. Wat gebeurt er als hij met zijn kajak een rots in de rivier raakt? Echt warm is het water ook al niet en de rotsen zijn ongetwijfeld hard.

 

De Duitse wildwatervaarder

Deze heer, een doorgewinterde kajakveteraan, vaart al 40 jaar kajak en verblijft eveneens op de camping. Van houten boten in het begin tot polyethyleen plastic boten nu, alles heeft ie gevaren. Hij peddelt elke week een tripje van 25 kilometer en wildwatervaren vindt de man fantastisch. Deze rivier is geen enkel probleem, verzekert hij Hildo. De man kwam gisteren in zijn kajak nog onder de brug van Sysslebäck door, en boven Sysslebäck is de Klarälven niet geschikt voor beginners vanwege de stroomversnellingen en bijbehorende rotsen. Hildo grabbelt uiteindelijk zijn in zijn laarzen gezonken moed bij elkaar en gaat in de Kodiak zitten. Wiebel de wiebel, tjonge wat is die kajak instabiel. Het lijkt wel of hij er voor de eerste keer in zit. Hildo peddelt voorzichtig wat heen en weer op het rustige water van de inham. 'Sieht gut aus', roept de Duitse heer enthousiast, met z'n duim in de lucht. Dat ie in zichzelf  'O weh'  mompelt, hoort Hildo pas een dag later.

De Duitser vertelt hoe het het moet 'Vanuit de baai kun je gerust de rivier in peddelen, maar wel uitkijken voor wat rotsblokken die hier bij de uitgang stroomafwaarts om de hoek liggen. Gewoon goed stroomopwaarts doorpeddelen zodat, wanneer de stroom je boot pakt, je wat verder midden op de rivier zit en je niet gelijk tegen die rotsen geduwd wordt'.

Hildo ziet het nu helemaal niet meer zitten, maar zijn reisgenoot peddelt plotsklaps als een roekeloze dolle de rivier op, en laat zien hoe het moet. Het gaat niet helemaal lekker, de boot loopt aan de grond, raakt wat stenen, wat gespartel met de peddel, het gaat echt rakelings langs die rotsen, maar uiteindelijk gaat het goed. De twijfel slaat bij Hildo, na het zien van deze maar net gelukte actie, nog erger toe. De Duitse kajakker spoort hem aan. ´Je kunt het wel´ en 'Als je om gaat, haal ik je persoonlijk de rivier uit'. Dat is aardig om te zeggen, of hij het meent is vers twee. Nu of nooit, verstand op nul en peddelen! De kajak dobbert de rivier op en plotsklaps wordt de voorkant gegrepen door de stroming, donders, dit is even anders dan de Groningse maren! Peddelen uit alle macht, en de boot overeind houden!  Doorpeddelen, steeds verder de rivier op, half tegen de stroom in, er is geen terug meer. Hildo hoort de Duitser fluiten, het afgesproken teken om de kajak naar links te draaien en met de stroom mee te peddelen. Het water is zeer ondiep en zowel de peddel als de boot zelf raken de grond. Da's niet fijn, straks de stroom dwars op de boot en tegen een steen worden aangedrukt, Hildo ziet zich al omslaan en peddelt met ogen op steeltjes als een razende om de boot op koers te krijgen. De volgeladen Kodiak is lang, zwaar en draait traag, ondanks Hildo's maximale peddelinzet. Is dit leuk? Nee, helemaal niet, maar de keuze is gemaakt en uitstappen is geen optie meer. Uiteindelijk lukt het ook hem om de boot met de boeg stroomafwaarts te krijgen. En daar gaat ie dan, met de stroom mee, zijn reisgenoot komt hem achterna. Wat een toestanden zeg, tjonge. De gemiddelde kajakker lacht hier ongetwijfeld om, maar voor in zijn kajak wiebelende Hildo was het meer dan genoeg. Dan nog een welgemeende groet naar de Duitse Kajakker voor de adviezen en motiverende gesprekken. De reis op de Klarälven is begonnen!

Geen foto's, wèl een stroomversnelling

Vlak na Sysslebäck zouden de rotsen verdwijnen en plaats maken voor zandgrond, vertelde de receptioniste op de camping nog. Vast nog nooit op de Klarälven gevaren want voordat Hildo een foto kan maken ziet hij een stroomversnelling opduiken, ach jee. Stoppen kan niet meer en de rotsen komen, naar wat lijkt, in een razend tempo naderbij. Foto´s maken was mooi geweest, maar Hildo is met andere zaken bezig, zoals overleven. Hildo's reisgenoot vaart voorop, 'Pas op een rots!'. En het is de enige niet: Links en rechts rotsen in de rivier en de lange expeditiekajakken blijken slecht te manoeuvreren, ondanks dat er als een wilde gepeddeld wordt om de boten bij de rotsen weg te houden. Dit is veel erger dan het begin bij de camping. Een ijzingwekkende belevenis tussen de rotsen door en Hildo leert in een razend tempo hoe het varen op een rivier kan gaan. Het geluk lacht beide reizigers toe want rotsen worden er niet, en soms nèt niet, geraakt. Eindelijk is de stroomversnelling voorbij. 'Lullig stroomversnellinkje', zal een ervaren kajakker zeggen, maar voor Hildo een nooit te vergeten bijzonder indrukwekkende eerste ervaring.

 

Na de stroomversnelling

De rivier mondt uit in een veel breder stuk en de Klarälven wordt rustig. Tijd voor een eerste pauze, sjekkie en de ervaringen even verwerken. Tjonge, jonge. Davy Crockett is Hildo nog niet, en het lijkt ook niet waarschijnlijk dat hij daar ooit een beetje bij in de buurt komt. Niet tegen Hildo zeggen hoor... hij heeft nog hoop.

 

En verder gaat het, richting de brug van Ransby. Soms is de Klarälven best breed, misschien wel een paar honderd meter denkt Hildo. Vanuit het midden is het een flink stuk zwemmen naar de kant, maar misschien is het ook wel te lopen. De omgeving is in ieder geval meer dan de moeite waard. Prachtig om te zien, en nog mooier om het te ervaren als u in de kajak zit. De stilte, de rust is heerlijk. De hoofdweg loopt vaak vlak langs de rivier maar er rijdt op deze hoogte, zelfs in 2010, verbazingwekkend weinig verkeer, wat de beleving alleen maar ten goede komt. 'Dit is', aldus Hildo, 'super'.

 

Good 'Ol Dave

'Davy Crockett, Davy Crockett, Davy Davy Crockett, King of the wild frontier. The man who don't know fear'.

Kent u het liedje? Davy peddelde vast niet in een plastic kajak. maar Hildo is een man van deze tijd. Behalve de boot, doet ook het CO2-opblaasbaar reddingsvest wat afbreuk aan het plaatje, mobieltje tot aan de nok toe vol met stroom voor een noodgeval. Hildo lijkt stukken minder fearless dan Davy.

 

De eerste vlotten bij de brug van Ransby

Met vlotten de rivier afzakken, ook dat kan prima op de Klarälven. U kunt ze kant en klaar huren, maar ook zelf bouwen. Ransby is het hoogste punt waar vlotten beschikbaar zijn, nog hoger niet meer in verband met de kleine stroomversnellingen. Ransby, en ook het een paar kilometer zuidelijker gelegen Branäs, is een dorpje waar 's winters voornamelijk de wintersport bedreven wordt. Kijkt u mar eens op internet, wie wil er dan nog naar Oostenrijk? Nou?

 

De brug van Ransby

Alweer zo'n mooi plaatje. Het is niet moeilijk om leuke foto's te maken, dat ziet u. Een goeie manier om later na te kunnen gaan waar u zich ongeveer bevond, is het fotograferen van de bruggen van de dorpjes die u passeert.

 

De brug van Branäs

Branäs ligt haast op schootsafstand van Ransby. Het wordt al wat later, laat vertrokken door de autosleutels in de kofferbak perikelen, en langzamerhand tijd om het tentje op te zetten.

 

Branäs vlotten

Rechts, vlak voor de brug van Branäs liggen boomstammen gereed om te worden getransformeerd tot vlot. De vlottenbusiness is goede handel, lijkt het. Op de achtergrond ziet u het skigebeid van Branäs, compleet met skiliften en bijbehorende chalets, pardon, stuga's. Aan de andere kant van de berg is er nog veel meer, is Hildo verteld.

 

Eerste kampeerplek

Iets voorbij de Branäs brug is een prima kampeerplek gevonden. 'Wild Kamperen' mag in Zweden, maar u mag niet langer dan een dag blijven staan. Echt wild is het niet, want overal langs de rivier is er voor plekjes gezorgd waar men zijn tent kan opslaan. Bomen verwijderd en zelfs het gras soms gemaaid. 'Vrij Kamperen' zou een betere benaming zijn, want het is gratis.

 

Denen

Een vader met z'n zoons. Ze stonden op dezelfde kampeerplek. Al vijftien jaar maken deze mensen dezelfde tocht over de Klarälven met gehuurde kano's.

 

Peddelen

Het gaat rustig aan. Haast is er niet. Af en toe de peddel neerleggen, is ook wel prettig. Hildo heeft tamelijk wat last van z'n linker nekspier, dat krijgt u als u van tevoren niet oefent. Ook het zitten valt tegen, pijn in z'n rug en het trekt door in het linkerbeen. Oude rugaandoening. Gelukkig zijn er genoeg plekjes om af en toe even uit de kajak te stappen en de gewrichten te ontlasten, de pijn is dan snel weer weg, maar komt ook snel weer. De omgeving maakt alles goed.

 

Rustig

In geen velden of wegen andere watersporters te zien. Leeg is de rivier, behalve af en toe vissen die een sprongetje maken. De temperatuur is welhaast perfect, ergens tussen de 20 en 24 graden schat Hildo, en door de wolken krijgt de zon niet de kans om echt te branden.

 

Pauze

Idyllische omgeving, en de Klarälven zit er vol mee! Tamelijk veel pauzes zelfs omdat Hildo geregeld z'n benen moet strekken vanwege zijn rug. Tjonge wat kan dat pijn doen. Gelukkig maar dat Hildo zo'n doorzetter is, anders had u nu de laatste foto gezien. En Hildo's onbesproken reisgenoot? Heeft nergens last van en geniet volop!

 

Paradijs op aarde

Dat zou u kunnen denken als u deze mooie plaatjes ziet. Houdt er wel rekening mee dat u, net als Hildo hier, continu bezig zult zijn om de muskieten van u af te slaan. Insmeren met een anti-muggen middel helpt, maar ze blijven vervelend en Zweden zit er vol mee. Als u denkt dat u zonder bulten van een buiten-in-de-natuur vakantie terug komt, zit u ernaast. Sommige mensen worden er gillend gek van, gelukkig heeft Hildo een, haast stoïcijns, geduld met de rotbeesten. Vroeger waren ze wel groter, althans volgens Hildo. Ja, ja, vroeger was alles beter, gelooft u er maar niets van.

 

Huizen

Hier ziet u duidelijk dat de hoofdweg, nummer 62, vlak langs de Klarälven loopt. Meestal wat verder weg, soms duidelijk zichtbaar zoals hier.

 

Nog steeds de tweede dag

Mocht het u zich het afvragen... dit is nog steeds pas de tweede dag, en er zijn nog veel meer van dit soort foto's. Het blijft vrijwel continu zeer de moeite waard. Alle mooie foto's plaatsen op Hildo's Egocentrische Website is niet te doen, het zijn er teveel. Het enige wat u kunt doen om meer van de Klarälven te zien, is zelf in de boot stappen.

 

De brug van Likenäs

Al veel gevaren Hildo? 'Welnee zeg, dit is de brug van Likenäs en dat betekent dat het nog 95 kilometer varen is tot Edebäck. Welgeteld zijn er pas 9 kilometer afgelegd!' De hoeveelheid mooie natuur die u onderweg tegenkomt, is waarlijk overweldigend. Beetje jammer dat de natuur geen echte natuur is. Zweden is een houtland en de bomen die u ziet, vormen geen natuurreservaat, maar zijn productiebossen. Als de bomen dik genoeg zijn, worden ze met versplinterend geweld door grote machines efficiënt gekapt. Heeft u wel eens dikke oude bomen in Zweden gezien die niet op een privéterrein staan? Hildo niet.

 

Baggerud eiland bij Likenäs

Dit eiland ligt midden in de rivier vlakbij Likenäs. Het is tamelijk groot. Prima om te kamperen, maar dat heeft Hildo niet gedaan want het is nog geen avond. De rivier is ondiep en elanden en herten kunnen zo naar het eiland lopen, en dat schijnen ze dan ook wel te doen. Ook bevers komen voor in de Klarälven. Nu was er niets te zien. Als u dieren wilt zien, heeft u de grootste kans tegen de avond of vroeg in de ochtend. 's Ochtends slaapt Hildo nog en 's avonds zit ie in zijn tent, achter het muskietengaas.

 

Zandstrandje

Tijd voor een pauze. Zandstrandjes komt u overal tegen in de rivier. Regelmatig is het oppassen dat u niet vastloopt, zo ondiep is de rivier hier en daar.

 

Vanaf het zandstrandje... het eerste vlot!

Blote mensen, nee nu niet meer te zien, die zomaar in het water springen. Vast Oost Duitsers

 

Promo foto voor de Kodiak?

Wat een mooi plaatje. Geen studio, geen lampen, geen professionele apparatuur en geen Photoshopfratsen. Klik, klaar!

Het mooiste? Hildo mag er straks weer in stappen en verder peddelen.

 

De brug van Ambjörby

Vanaf hier is het nog 79 kilometer naar Edebäck, wat betekent dat er nu ongeveer 35 kilometer gepeddeld is. Mooie kilometers, u heeft het kunnen zien. Direct na de brug van Ambjörby is er aan de rechterkant een vrije kampeerplek. Deze foto is gemaakt vanaf een vlot / drijvende steiger die in de rivier ligt.

 

Zuidwaartse blik vanaf de drijvende steiger bij de Ambjörby brug

Ook hier zijn weer de kleine visjes die overal langs de kanten van de Klarälven te vinden zijn. Misschien zijn het wel kleine forellen. Het valt Hildo op dat deze visjes geen broodkruimels lusten.

 

Halleluja

Op de vrije kampeerplek bij de brug van Ambjörby waren nog meer mensen. Behalve dezelfde drie Denen met hun kano's, waren er ook een soort van padvinders. Tamelijk gelovig, want ze namen alle tijd voor een kerkdienst. Later stapte het gezelschap aan boord van een fors vlot. Vast hartstikke gezellig hoor, daar niet van, maar wel een beetje te druk voor Hildo. Bovendien liggen kerkdiensten hem ook wat minder.

 

Koffie

Water heeft u aldoor weer nodig: koffie, spaghetti of een tosti bakken. Dat maakt deze 10 liter jerrycan een geweldige metgezel. Op de motor is zoiets niet mee te nemen, maar hij past gemakkelijk in de kajak. Water uit de rivier gebruiken kan natuurlijk, maar de kans dat u aan de schijterij raakt blijft aanwezig, erg lastig in de kajak. Hildo zit hier overigens onder een kleine overkapping waar nog één papieren zak met hout staat, mee te nemen voor 40 kronen (ruim 4 euro). Naast het hout staat een een plastic container voor het geld. Hier bij Ambjörby zijn vroeger door houthakkers boomstammen te water gelaten, om ze vervolgens stroomafwaarts te laten drijven. Nu gaat alles per vrachtwagen. Het enige hout dat nu nog de rivier afdrijft, zijn de vlotten van de toeristen.

 

Munkebol

Een soort van ruim opgezette kampeerplaats, ook hier is het vrij kamperen. Er zijn zelfs wat voorzieningen voor de reiziger zoals een paar overdekte ruimtes, voor slecht weer of als bescherming tegen de zon. U ziet ook al wel, met een echte expeditie door de wilde natuur heeft een trip over de Klarälven eigenlijk niets te doen. Maar dat hoeft ook niet. Het is prima om hier onderweg te zijn met ruim voldoende plaatsen voor iedereen om het tentje op te zetten.

 

Vertrekken van Munkebol

Het gaat weer verder. Het wordt langzamerhand wat drukker op het water. Allemaal aluminium huurkano's, maar vooralsnog geen andere kajakkers gezien. De kano is veruit favoriet.

 

Pittoresk

Direct aan de weg liggend, maar vanuit de boot gefotografeerd, dit pittoreske pandje. Hildo's huisje lekt, maar deze lekt erger.

 

Zandeiland

Zomaar uit het niets weer een eilandje middenin de rivier. U kunt er links of rechts voorbij, maar even uitstappen en een bakkie koffie en wat eten kan natuurlijk net zo goed. Zie, er varen net wat mensen in kano's voorbij.

 

Sterke punten

En dit is wat een trip over de Klarälven zo de moeite waard maakt. Heerlijk ontspannen peddelen door rustige natuur. Geen lawaai of andere toestanden. Jin en Jang weet u. Oeeemmmm.... Echt ver van de bewoonde wereld bent u eigenlijk nooit, een been breken en u vervolgens honderden kilometers door de bossen moeten slepen tot u ergens een hutje ziet, gaat niet voorkomen.

 

Duitse koffie op de Värnäs camping

Op een camping, vlak voor de brug van Stöllet. een poging om wat boodschappen te doen. Niets te koop volgens deze Duitsers, maar een kop koffie werd zo maar aangeboden. En die viel er goed in! Danke und tschüss !

 

De brug van Stöllet

De foto is stroomopwaarts genomen. Hier is 'Klarälven Camping' aan de linkerkant direct na de brug (als u aan komt varen). Er worden vlotten gebouwd, ziet Hildo. Als u over het campingterrein heen loopt, kunt u naar een vlakbij gelegen benzinestation wandelen om uw proviand uit te breiden. Er is tevens een hotel, pizzeria, etc.. Een ijsje kopen op de camping kan ook, Hildo is gek op ijsjes. Op het terras herkent hij de camping van een vorige Zwedentrip, hij heeft hier al eens eerder met de motor gestaan.

 

Vlottenbouw

Bij de camping van Stöllet kunt u dus ook vlotten bouwen. U ziet hier ook weer hoe ondiep de rivier vaak is, de mensen staan toch een behoorlijk stuk van de kant af.

 

De brug van Ossebol

Een dubbele boogbrug. Niet meer voor verkeer toegankelijk, maar er overheen wandelen is wel mogelijk. De brug ligt op vijf kilometer afstand van die van Stöllet. Vanaf hier is het nog zo'n 55 kilometer tot het eindpunt bij Edebäck.

 

Vlot

Typisch aan een vlot is het vaargedrag. Uiteraard volgt een vlot de stroming en in de praktijk betekent dat dat u met uw vlot zeer dicht langs de oevers zult drijven. Af en toe is het 'krak' en raakt u een tak of blijft u, als u zich niet op tijd afduwt, in een boom hangen. Vanwege de ondiepte is het uitkijken dat u niet strandt. 'Weer vlot komen gaat met een kajak waarschijnlijk stukken gemakkelijker', speculeert Hildo. Met een vlot varen is iets waar u van moet houden, het trekt Hildo stukken minder, een expeditie kajak is top!

 

Klik naar de 2e bladzijde voor het vervolg van deze tocht

 

 Back    Page 1    Page 2