Het opzetten van het scherm

Daarna het (omhoog) lieren

Verrek zeg, grote vlieger!

April 2003. Een cursus schermvliegen

Hildo heeft voor 150 Euro een beginnerscursus genomen bij Parapente Noord Nederland, te Groningen. Geert Mesander zwaait er de scepter en behalve enthousiast schermvlieger, en aardig mens, ook de leider van de cursus en eigenaar van de parapentes. Zeg nooit vlieger tegen een scherm want dan krijg je donkere blikken toegeworpen. Parapentes worden volgens strenge veiligheidseisen gebouwd en zijn voorzien van een certificaat. Elk scherm dient om de 2 jaar te worden herkeurd voor luchtwaardigheid. De luchtveiligheid van een scherm mag niet 'luchtig' worden opgevat, net zomin als het ermee vliegen... je leven hangt letterlijk aan een draadje. Dit scherm is van de firma Ozone die, jawel, ook de Razor vliegers bouwt waarvan Hildo er twee heeft! Aha, dat zit wel goed.

Grondoefeningen

Het opzetten van het scherm is in principe gemakkelijk. Je legt het scherm goed neer zodat het zich makkelijk zal kunnen vullen met lucht, en je rent weg. Uiteraard tegen de wind in. Het scherm is groot (rond de 25 vierkante meter) en heeft nogal wat weerstand, maar zal toch omhoogkomen als je goed doortrekt, en boven je gaan staan. Deze zogenaamde grondoefeningen nemen nogal wat tijd in beslag want de truc is het scherm zodanig onder controle te hebben, dat u het boven u kunt houden. Dat betekent continu langzaam doorlopen (hoe snel is afhankelijk van de hoeveelheid wind) en als het scherm bijvoorbeeld naar links begint af te wijken, zorg je ervoor dat je zelf ook snel zijwaarts naar links huppelt en tegelijkertijd het scherm iets naar rechts stuurt door de rechter stuurlijn aan te trekken. Begint het scherm over je heen te vliegen, dan rem je het wat af door beide stuurlijnen iets aan te trekken. Zolang je recht onder het scherm staat, sta je goed. Lastig is dat je het scherm niet kunt zien, maar je voelt het één kant op trekken. Deze grondoefeningen om gevoel voor het scherm te ontwikkelen, zijn noodzakelijk om later goed te kunnen starten.

De eerste vlucht

Hildo had al wel eens eerder gevlogen... in een Boeing 747, als passagier! Door middel van een radio in Hildo's helm geeft Geert ondersteunend commentaar en dat is niet verkeerd want afgrijzen is het enige wat piloot Hildo ervaart. Wat is dit hoog! Een keer oplieren en je zit zomaar op 200 meter hoogte, en dat zijn iets van twee Martini torens op elkaar! En als je dan zelf de stuurlijnen in handen hebt, en daarmee je eigen leven, terwijl je eigenlijk helemaal niet weet hoe je met zo'n scherm in de praktijk moet vliegen, is dat toch wel een heel bijzondere ervaring. In de koptelefoon van Hildo's helm wordt gezegd 'maak de lierlijn maar los' en Hildo haalt het heveltje over. Floep en weg is de lijn. Vrije vlucht, rustig bochtje draaien, weer even rechtuit, weer bochtje, enzovoort, totdat de grond dichterbij komt en de landing ingezet wordt. Hildo heeft drie maal achterelkaar solo gevlogen. Later hoopt Hildo genoeg moed verzameld te hebben om weer te gaan parapenten. En misschien zelfs wel zijn angst kwijt raken (ondanks dat hij al bang op het keukentrapje) zodat hij echt van het parapenten kan gaan genieten. De volgende stap is dan een brevet halen, maar heeft Hildo daarvoor genoeg lef in zijn lijf? Zal hij dan eindelijk zijn eigen parapente kopen om van een Franse berg af te rennen... of is het toch de verkeerde hobby?

Wordt vervolgd?

Als u zin gekregen heeft om het ook eens te proberen, hier is de Parapente Noord Nederland (PNN) website van Geert Mesander.

 HOME 

Wat is parapenten?

Het van oorsprong Franse parapenten, of in goed Nederlands 'schermvliegen', is de goedkoopste vliegsport die er bestaat. Voor iets van 2000 Euro heeft u een scherm, en voor nog eens 1500 de rest van de uitrusting zoals harnas, zitje, helm, radio, hoogtemeter etc. Het principe is simpel. Men neme een heel grote matrasvlieger met een oppervlakte iets van een 25 vierkante meter, afhankelijk van je eigen lichaamsgewicht, en je gespt jezelf eraan vast. Vervolgens ren je van een berg af. Dan begin je vanzelf te zweven. In Nederland, bij gebrek aan bergen, haak je jezelf aan een motorlier vast die je vervolgens de lucht in trekt. Door goed gebruik van thermiek kun je in principe uren blijven rondzweven. Is er geen thermiek, dan zal de gemiddelde daalsnelheid van een parapente 1:7 zijn. Met elke 7 meter die je vooruit vliegt zul je 1 meter dalen. De vliegsnelheid ligt bijzonder laag in verhouding met andere vliegmethoden, rond de 35 km/h. Als de wind met 25km/h waait haalt u 60km, voor de wind uit. Tegen de wind in haalt u dat geval 10km, ten opzichte van de grond. De besturing is eenvoudig en lijkt erg op die van een reguliere vlieger. Er word gewerkt met twee stuurlijnen (remlijnen in 'vliegertaal') waaraan een handvat zit. Laat je beide los, dan vliegt het scherm neutraal rechtdoor. Trek je de linker aan, dan ga je linksaf, trek de rechter aan en je maakt een bocht naar rechts. Trek ze allebei aan en je remt het hele scherm af. Dat doe je bijvoorbeeld om, vlak voordat je voeten bij de landing de grond raken, je snelheid kwijt te raken. Als je het goed doet, kun je zo heel mooi en statig, wel altijd tegen de wind in, landen. Enige mate van fysieke conditie is niet verkeerd. De zak waarin het scherm en alle spullen zitten, weegt rond de 25 kg. Een behoorlijk gewicht om tegen een berg op te slepen of  gewoon een stuk mee te wandelen. Ook tijdens het opzetten van (rennen met) het scherm, hing Hildo's tong diverse malen op het derde knoopsgat.

Wat heeft Hildo met parapenten?

Met parapenten heeft Hildo voornamelijk een groot probleem: Gruwelijke hoogtevrees!

De grote bobbel op Hildo's rug is het zitje. Wanneer je eenmaal veilig van de grond gekomen bent, kun je er in zitten. Een grote hoeveelheid schuimrubber beschermt tevens uw rug, mocht u toevalligerwijze ongelukkig neerkomen. Het zitje zelf zit weer met een zogenaamd 'harnas' om Hildo's borst en benen. Kan wat ongelukkig zitten in het kruis, maar zorgt ervoor dat je niet uit het harnas weg kunt glijden... tijdens de vlucht.

Hildo heeft de 'risers' in z'n handen. Klaar voor de grondoefening. Geert checkt de volgorde van de lijnen en of ze niet gewikkeld zitten. Zoals altijd, wordt alles gecheckt en dan nogmaals dubbel gecheckt. Dat het hier slechts een grondoefening betreft maakt niet uit. Altijd staat de veiligheid voorop en controle is standaard. Toch heeft Hildo voor het begin van de cursus een papier moeten tekenen dat, hoewel parapenten een veilige sport is, er toch een restrisico bestaat en dat Geert daarvoor niet aansprakelijk gesteld kan worden. Oef.

Na een succesvolle grondoefening moet je het scherm weer mee terugnemen naar het startpunt. Dit wordt 'fieldpakken' genoemd.

De lier is los en Hildo vliegt vrij! Als een vogeltje! Een heel bang vogeltje... En begint ie daar uit het zitje weg te glijden?