De Kreukranch

Een jaarlijks terugkerend fenomeen, maar het is het eerste Kreukranch western weekend dat Hildo meemaakt. Het wordt gehouden bij de schietbaan van Willem Tell in Brummen en georganiseerd door Schuttersvereniging De Graafschap, die dat al bijna 35 jaar doet. Het gebouw van Willem Tell is voor de gelegenheid behoorlijk getransformeerd. Een complete veranda is uit de grond gestampt, de voorkant van het gebouw met hout betimmerd. De achtergrond voor het duelschieten, links op de foto hierboven, is bijzonder mooi vorm gegeven. Daar heeft een schilder flink zijn best op gedaan. 'Mooi hoor', meent Hildo, 'het tilt de sfeer naar een hoger plan'.

Beetje laat

Hildo kwam pas aan het eind van de vrijdagmiddag aangesukkeld. Beetje jammer, want donderdag was het al begonnen en ook de vrijdag heeft hij grotendeels gemist. Dat is jammer. 'Volgend jaar vroeger heen', aldus Hildo die, het moet gezegd, altijd een beetje moeite heeft om op gang te komen want u weet, superrelaxed zit in zijn genen.

Zwartkruit specialist

En wie hebben we daar? Good 'Ol Leo Hemelrijk met zwartkruitspulletjes!

Houtsnijwerk

Eigenlijk werd er niet gesneden maar gezaagd, met een kettingzaag. Kunstig werk, daar niet van, maar Hildo is blij dat hij geen buren heeft met een dergelijke hobby,

Weddenschap

Hildo kent deze heer, en deze heer kent Hildo. Een andere man uit zijn gezelschap kende Hildo niet en meende dat Hildo 'Slowjob' op zijn hesje heeft staan. Dat klopt niet en daarmee verliest hij 20 euro met zijn weddenschap. Kassa voor Robert!

Schietbaan

Het is een komen en gaan van schutters op de zaterdag, en de meest uiteenlopende wapens zijn te bewonderen. Een plekje bemachtigen om een serie te kunnen schieten, lukt evengoed best wel.

Technische gesprekken

Hildo wandelt over het campingterrein en blijft even hangen bij deze cowboys. De man links schiet al sinds 1959, waard om vermeld te worden. Tevens leerde Hildo hoe hij een pompstok kan maken van een houten gordijnroede. Da's handig, en vast goedkoop

Slachtoffers

Na afloop van het duelschieten liggen er nogal wat slachtoffers op de grond.

Wandelen

Het is een flinke tippel van de schietbaan naar het uiterste eind van de camping, waar Hildo zijn tent heeft opgezet. Rechts ziet u de muur van de schietbaan en links achter de bomen ligt het kampeerterrein.

Miquelet schietkaart van zondag

Dit is de officiële kaart waarop de discipline 'Miquelet' geschoten wordt. Miquelet staat voor gladloops vuursteenmusket op 50 meter, en dat is precies waaronder de Brown Bess valt. Het is tevens de eerste keer dat Hildo deze discipline schiet. Dertien schoten op de kaart en, zoals altijd, de tien hoogste tellen.  Dit was de laatste kaart van de dag en Hildo kwam iets te hoog uit, met het richtpunt bovenaan de kaart. Het puntentotaal staat hier op 53. Dat het niet meevalt om het record van Willem Rijff, 90 punten, te evenaren staat als een paal boven water.

Hoogste score

Hierboven ziet u de uitslag van de zaterdag. Zondag schoot Hildo nog twee keer. De hoogste met 56 punten en de laatste met 53. Hoe dan ook, Hildo komt niet eens in de buurt van de andere vuursteenschutters.

Hildo's hoogste score van 56 is geschoten met maar 12 kogels, door tijdgebrek. Hij had zijn kruit in de tent laten liggen, wat hem tien minuten kostte van de dertig minuten die voor een schietserie staan. Hij eindigde uiteindelijk overall als laatste. 'Er moet meer geoefend worden!', aldus Hildo die, ondanks de laatste plaats, zeer optimistisch lijkt.

Lekker rustig

Aan het eind van het kampeerterrein is het lekker rustig. Wel een beetje nat vanwege de regen aan het begin van het westernweekend, zodat bij sommigen een trekker de auto weer naar drogere grond moest trekken. Maar als u uitkijkt waar u rijdt, èn de vaart er flink inhoudt, dan scheelt dat..

Volgend jaar

Dan is er weer een KreukRanch te verwachten. Wedden dat Hildo er dan weer bij is? Maar wel een beetje eerder, want aan het eind van de vrijdagmiddag aankomen vindt hij aan de late kant.

            _______________________________________________

Nieuwe Walker hoofdveer

Een enkele trip naar Pieter van wapenhandel Kuiper is al genoeg, een hoofdveer voor een Uberti Colt Walker heeft de man zomaar liggen!

Klaar!

De nieuwe hoofdveer zit op z'n plek en de Walker is weer klaar voor actie. Klusjes als dit stellen eigenlijk weinig voor, iedereen kan het, zelfs Hildo.

Inschrijven

De kosten voor het hele vierdaagse weekend, per kampeereenheid, zijn 35 euro. Dat lukt u op een gewone camping niet. Per schietserie van 13 schoten bent u 7,50 euro kwijt. Meedoen met het duelschieten kost 5 euro. Koppie koffie 75 cent en een tintelend glas bier 1,50. Een mooie KreukRanchpen kreeg hij zomaar cadeau. Goed bezien is een westernweekend financieel prima te doen, stukken goedkoper dan een bezoekje aan een pretpark bijvoorbeeld. Niet dat Hildo daar ooit geweest is, maar hij hoort wel eens wat.

Authentieke dame

Dat is een mooi gezicht nietwaar? Veel verstand van authentieke kleding heeft Hildo niet, maar hij weet wel dat de ware kledij van die tijd ver van de Hollywood Flash afligt. Wat dat betreft kon deze handwerkende dame wel eens hoge ogen gooien.

Stands

Naast Leo Hemelrijk waren er nog meer mensen met een stand waarin, zoals u op de foto hierboven kunt zien, allerlei toepasselijke waren werden verkocht.

Camping

Het kampeerterrein is lang en smal, maar met voldoende plaats voor de aanwezige gasten. Het weer was toch iets frisser dan wenselijk en dat heeft z'n invloed op de bezoekersaantallen. Hoeveel mensen er uiteindelijk aanwezig zijn geweest weet Hildo niet, maar er zijn er, ondanks het niet geheel zomerse weer, evengoed een aanzienlijk aantal opgedoken.

Soljanka bij de tent

Zelf wat klaar maken bij de tent hoort erbij. En deze, volgens Hildo van origine Russische, soep moet vermeld worden. Hij kende hem al van de voormalige DDR en ook destijds viel hij in de smaak. Het is een soort van tomatensoep, opgeleukt met zure augurken. Als u niet van zuur houdt is het niets, anders is ie erg lekker. Met name in combinatie met brood. 'Jammie', aldus Hildo.

Duel

U staat natuurlijk te springen om te horen hoe Hildo het er van af gebracht heeft. Op de zaterdag schopt hij het tot een gedeelde één na laatste plaats.

Kapotte Walker

Dat hij niet zo best schoot, kwam mede doordat de hoofdveer van de Colt Walker, na later bleek, knapte. De helft van de tijd weigerde het wapen door een gebrek aan slagkracht van de hamer, dan is de lol er snel af. Vandaar dat Hildo zondag de duelwedstrijden oversloeg. De Walker zal zo spoedig mogelijk gerepareerd worden.

Prijsuitreiking zaterdag

Elke dag een prijsuitreiking voor de beste schutters. Mooie bekers en handige spulletjes. Hildo hoefde, ondanks zijn inspanningen, niet op te draven. Helaas.

Concentratie

Uiterste concentratie is gewenst. De beste te zijn is lastig, maar als Hildo er staat probeert hij wèl die tien te raken. Dat het niet altijd lukt ligt niet aan de inzet.

Pompstok foetsie

Helaas is Hildo in z'n enthousiasme vergeten z'n pompstok weer in de Brown Bess te steken, die dientengevolge bij baan 16 is blijven staan. Hij heeft goede hoop dat de pompstok alsnog weer opduikt en belooft de vinder alvast een heerlijk helder schuimend biertje!

Wie van de tien

Helemaal rechts ziet u de Miquelet kaart in verhouding tot de normale schietkaarten. De kaart is duidelijk te herkennen door de forse afmetingen, een pluspunt voor iets visueel gehandicapten zoals Hildo. Evengoed is het niet gemakkelijk een hoge score te schieten. Gladloops musketten zijn en blijven stukken onnauwkeuriger dan geweren met een getrokken loop. 'Geeft niets hoor!', zegt Hildo.

Schietkaart Brown Bess

Hildo heeft dit weekend in totaal drie schietseries geschoten met de Brown Bess, maar dit is de enige kaart die op de foto gekomen is. Beetje jammer, u kent Hildo's schietkaarten verzamelwoede. De volgende keer zal Hildo er als de kippen bij zijn als de baancommissaris met zijn kaart voorbij komt.

           _________________________________________________

22 mei 2010. Gebroken hoofdveer

Dit was dus het probleem bij het duelschieten. De Walker weigerde de helft van de tijd. 'Nog bijzonder dat ie het überhaupt deed', meent Hildo De hoofdveer, die de haan van de nodige slagkracht voorziet, ligt in twee stukken.

Veer installatie

Time for some gunsmithing, yeah, echt wel! Veel guntools heeft Hildo niet nodig. Na ook de trekkerbeugel nog even te hebben verwijderd, gelijk wat van de dikste troep uit de revolver te krabben want hij is nu toch los, wordt de hoofdveer weer geïnstalleerd. De griptang werkt prima om de veer onder druk te houden, zodat de trekkerbeugel/handvat constructie gemakkelijk weer vastgeschroefd kan worden. Hildo let erop dat ie de veer niet verder belast dan noodzakelijk. Als de nieuwe veer knapt is dat natuurlijk zielig voor Hildo zelf, maar met name voor zijn portemonnee. Een stukje doek of iets anders tussen de griptang en het handvat opdat het niet beschadigt.

28 mei 2010. Schietkaart Colt Walker

De eerste keer knallen met de nieuwe hoofdveer en de resultaten zijn prima.

Rood = 1e trommel

Blauw = 2e trommel

Groen = 3e trommel

Op eentje na alles in het zwart. Dat de goede schietresultaten aan de hoofdveer te danken zijn, betwijfelt Hildo. De Walker is gewoon een fijne revolver die nooit weer weggaat, tenzij Hildo wel afscheid moet nemen als hij stopt met de schietsport, maar dat zit er voorlopig nog niet in. Niet als het aan Hildo ligt in ieder geval.

Het tweede westernweekeind van De Vrijheid

Tijd voor een nieuw westernweekeind en een kleine impressie. Ditmaal gaat het om het tweede weekend van SV De Vrijheid in Hoogeveen. Dat het weekeind meer dan geslaagd kan worden genoemd, is een understatement. Wat Hildo betreft was alles prima geregeld, ging alles van het spreekwoordelijke leien dakje en heeft vast niemand spijt gehad van zijn/haar komst. Petje af voor de organisatie die dit weekend een ruime verdriedubbeling zag van het aantal deelnemers! Als u het gemist heeft dan heeft u volgend jaar weer een nieuwe kans want het weekend van SV De Vrijheid heeft zich een blijvend plaatsje veroverd in de Zwartkruit treffens.

Hildo als ondersteunend baancommandant

Voor Hildo is dit een iets ander weekend dan gewoonlijk. U moet weten dat westernweekeinden alleen kunnen worden georganiseerd door de inzet van vrijwilligers. Omdat Hildo er inmiddels al verscheidene op heeft zitten, maar nog nooit een vinger heeft uitgestoken als vrijwilliger, heeft hij zich ditmaal aangemeld. Een extra vrijwilliger kon De Vrijheid wel gebruiken en Hildo is ingezet als baancommandant. Op zich stelt het weinig voor want de schutters weten over het algemeen prima wat ze wel en niet moeten doen, maar voor Hildo, omdat het de eerste keer was, was het een zenuwslopende bezigheid. Hij stond vrijdagochtend om 9.00 uur met een knoop in zijn maag op de baan. Gelukkig viel het naarmate het weekeind vorderde wel mee, zwartkruitschutters zijn relaxed en niet lastig. Het blijft voornamelijk bij kaartjes ophangen en de sticker van de betreffende discipline en het schuttersnummer op de schietkaart plakken.

Zout

Iedereen staat er voor zijn plezier en er hoeft derhalve niet op alle slakken zout gelegd worden, zolang de veiligheid niet in het gedrang komt want dat gaat boven alles. Een ander, weliswaar minder belangrijk, punt is het schieten met nitrokruit op een zwartkruit westernweekend. Ergens is een grens en die loopt voor Hildo bij nitro. Mag natuurlijk wel, maar buiten mededinging. Een aantal schutters schoot evengoed nitro.

Wapenhandel Kuiper

Pieter is weer aanwezig, gelukkig weer samen met zijn vrouw die even in de lappenmand zat. Deze stand is goed voor een kilo kruit, percussiekapjes, hulzen, wat antieke en replicageweren, tumbler, etc. Natuurlijk kan er op bestelling ook altijd even iets specifieks meegenomen worden, als een schutter dat van tevoren even doorgeeft, want de hele winkelvoorraad kan Pieter ook niet meeslepen. Hildo mocht zelfs even een pompstok lenen voor de Brown Bess omdat hij de zijne bij het vorig weekend is kwijtgeraakt. Is dat aardig, of wat?

Flowerpower in kaliber 44!

Dat duelschutters fleurige types zijn, is bij deze bewezen.

Lekker varkentje

'Och... dát is zielig', hoorde Hildo tweemaal toen hij langs het varken aan het spit liep. 'Het valt mee hoor', meent Hildo, 'Het varken merkt er niets van'. Ook deze grilinstallatie, de big en de supergekruide gegrilde kippen zijn resultaat van de inzet van een deelnemend echtpaar. Hogelijk gewaardeerd want het beest is 's avonds vlot en met smaak verorberd.

Op de camping

Hildo lijkt hier maar wat voor zich uit te turen, maar dat is niet zo. Hij kijkt naar een schier onophoudelijke stroom vliegtuigjes aan de andere kant van de sloot, want de camping ligt direct naast het vliegveld van Hoogeveen.

Kleine motorvliegtuigen, zweefvliegtuigen en vliegtuigen met parachutisten scheren aan de tent voorbij, dus regelmatig wat te zien, en dat zonder dat het stoort. Boeings zitten er niet tussen op dit weiland!

Brown Bess Bob

Bob, een zeer ervaren schutter, had nog nooit met een steenslotwapen geschoten. Dus, even met de Bess Bob? 'Yeah sure'.

En gelijk de eerste prijs. Congrats!

Fris!

Drinken is van belang, zeker tijdens de warme zaterdag en de nog warmere zondag. Naast veel bier wordt er af en toe ook wel eens wat water of frisdrank door de uitgedroogde kelen gegoten.

Multi-tool

Een Colt Walker is multifunctioneel. Hier gebruikt Hildo hem om z'n mes door het deksel van een blik bami te slaan, blikopener vergeten.

Trapdoor

Een antieke Springfield Trapdoor in 45-70. Het voormalige legerwapen van de Verenigde Staten, in gebruik genomen in 1873. Zelfs een oudje als dit is tot respectabele precisie in staat als u een goede heeft. Sterker nog, bij de achterlaad geweren is dit weekend de hoogste score geschoten door iemand met een hele nette originele Trapdoor.

25 meter baan

En hier Hildo als helpend baancommandant op de revolverbaan. Er zijn hier zes banen en met slechts twee baancommandanten kan het erg druk worden. Zorgen dat alles vlot verloopt, maar ook nauwkeurig tweemaal de punten tellen. Eerst door de ene dan door de andere baancommandant om fouten uit te sluiten.

Niet zo druk

De drukte op de schietbanen viel over het gehele westernweekend heel erg mee. Het weer was mooi, 'te mooi', hoorde Hildo al iemand zeggen. Het is dan erg uitnodigend om lekker bij de tent, caravan of ergens anders te blijven hangen, genietend van de zon.

Eerste schietkaart Walker

Tussen de functie van baancommandant door was er ook nog tijd voor Hildo om zelf even wat te schieten. 13 schoten op de kaart, de hoogste 10 tellen. Het middelpunt van het kogelgat is de plek die de score bepaalt. 81 punten is de score op deze kaart. Niet slecht, maar Hildo kan het beter als het hem meezit.

Tweede schietkaart Walker. Hoogste score ooit!

Kijk eens aan! Dit is een superscore, voor Hildo in ieder geval, en het totaal komt op 87 punten. Bij de puntentelling is helaas deze kaart niet meegenomen in de eindscore, of de 7 is voor een 1 aangezien. Ach, een foutje is zo gemaakt en Hildo doet er niet moeilijk over. Met de 81 punten behaalde hij de vijfde plaats bij de voorlaadrevolvers, met 87 punten was hij derde geweest. De eerste plaats, dat is Hildo's doel. 'Misschien gaat het ooit nog eens lukken, als alle andere schutters met een flinke verkoudheid thuis blijven of zo', mijmert Hildo.

Kanon schieten

Wat is er mooier dan duizend woorden? Bewegende plaatjes!

Prijzen

En hier alle topprijzen voor de topschutters van dit weekend. Hildo gaat naar huis met een superfijne koekenpan, ideaal voor de bonen en tosti's tijdens de westernweekeinden.

                        ______________________________________

11 juni 2010. Schietkaart Walker

Avondje bij de thuisclub in Spijk. Niet bijzonder geschoten, maar dat maakt verder niet zoveel uit. Even lekker knallen aan het eind van de dag is ontspannend.

Metworst

De schutters worden bij de inschrijving getrakteerd op een Noord Nederlandse specialiteit: De metworst, ook wel droge worst genoemd. Bezuiden Zwolle is deze specialiteit niet te verkrijgen, erg jammer voor de rest van de wereld want Hildo is nog nooit iemand tegengekomen die het niet hartstikke lekker vindt. Als ze zo droog zijn dat u ze doormidden kunt breken, zijn ze op hun best. Als u de metworst niet kent, aanschaffen als u in het noorden van het land bent. Topspul, écht!

Edit: Ook in het oosten van het land schijnt dit lekkernij te verkrijgen te zijn, hoeft u misschien niet helemáál zo ver te rijden.

De bank

Hier is het geld voor de schietbeurten in te leveren en wordt eveneens de verkoop van de consumptiemunten geregeld. Sfeervol gemaakt en mooi beschilderd. Net echt! Wel warm voor de dames achter de loketten tijdens dit warme weekend.

Texas Jack

Verschillende kleding en accessoires winkeltjes zijn present op dit weekend.

Vader en zoon

Sommige mensen krijgen de schietsport met de paplepel ingegoten. Dat de jeugd desondanks niet altijd beter is dan de oude garde laat pa hier zien, maar zoonlief zit hem op zijn hielen!

Gewonde schutter

Op elk weekend loopt er een EHBO'er rond om in geval van calamiteiten, of calamiteitjes, onmiddellijk in te kunnen grijpen. Deze cowboy heeft zijn vinger opengehaald aan iets scherps tijdens de schietbeurt. De EHBO-man is er als de kippen bij om het slachtoffer te verzorgen. Hildo veegt het bloed van de baan en de de opgelapte schutter kan zijn schietbeurt probleemloos vervolgen. 

Puntentelling op de 50 meter geweerbaan.

Behalve patat en frikadellen is er ook keus uit allerlei andere, met liefde en geduld klaargemaakte, gerechten. Dan smaakt het nóg beter!

Duel

Het duelleren vindt plaats in de brandende zon. Met temperaturen van tegen de 30 graden kan dat knap warm zijn. Misschien dat daardoor om de haverklap duelschutters niet aanwezig zijn op het moment dat er geschoten moet worden. Het is lastig om het systeem op papier correct bij te houden als verschillende schutters hun beurt missen, en later weer moeten inhalen. Er gingen stemmen op als 'niet aanwezig? Dan opschrijven als een verloren partij'. Dat was ditmaal nog niet het geval maar: Duelschutters, wees gewaarschuwd. Hildo zelf kan slecht tegen hitte en was erg blij met zijn relatief koele plaats als baancommandant op de schietbaan. Maar de volgende keer is hij weer van de partij!

Schaduw is welkom voor een duelschutter. Bij het wachten op het duel kunnen de participanten het knap warm krijgen.

Elke avond feest

Wapens gaan achter slot en grendel en het is partytime. Goed eten, drinken, fijn gezelschap en nog hartstikke gezellig ook. Voor Hildo is het uitkijken dat ie niet te lang doorgaat, want om 9.00 uur 's ochtends moet hij weer present zijn op de baan.

Chillen aan het kampvuur.

Precisie

Deze schutter laat zien waar het om gaat. Precisie, maar wel in een gemoedelijke atmosfeer. Hij schiet overigens niet onverdienstelijk met een zeer uiteenlopend assortiment aan wapens. Dit weekend had hij een Maynard geweer (niet op de foto) bij zich. Zo eentje had Hildo nog nooit gezien. Een achterlader met hulzen met een zeer breed uitlopende hulsbodem, waarin geen primer maar slechts een piepklein gaatje zit. De ontsteking wordt verzorgd door een los te plaatsen percussiekapje dat de patroon ontsteekt door het kleine gaatje in de hulsbodem. De precisie bleek redelijk.

Voorlader stilleven

Als u denkt, patroon erin en knallen maar... niet helemaal, in ieder geval niet als het een voorlader betreft. De laadprocedure is een relatief ambachtelijk gebeuren. Een groot voordeel vindt Hildo dat u thuis niet hoeft te prutsen. Herladen gebeurt gewoon op de baan, superefficiënt dus en uiteindelijk bent u minder tijd kwijt met een zwartkruit voorlader dan met een achterlader. Hulzen schoonmaken hoeft ook al niet..

Kanonnen laden

Het zijn allemaal miniaturen, maar de rechter is wel heel snoezig. Het kleintje rechts is nog altijd kaliber .69 en wordt afgeschoten met 200 grain kruit. De maximale lading voor kanonnen tijdens deze wedstrijd is 400 grain, en hij kan u verzekeren: het is indrukwekkend als ze afgaan.

Kanonniers (en een kannonierster) richten

De afstand waarover geschoten wordt is 25 meter em het projectiel is een ronde loden bal. Alvorens het kanon af te schieten, is het goed gericht neerzetten uiteraard van groot belang.

Prijsuitreikingen

Johan: ' Nou kerel, gefeliciteerd met je vijfde plek hoor'

Hildo: 'Ja, ja. Prijs!, prijs!, prijs!...'

                       _______________________________________

Midden juni, dus heerlijk weer voor het westernweekeind van SV Düring. Het viel af en toe een beetje tegen want Pluvius was iets vaker aanwezig dan wenselijk. Hildo geeft u een korte rondleiding door dit, toch zeker geslaagde, westernweekend.

Geheelonthouder

Ook als u geen alcoholische versnaperingen tot u wenst te nemen, kunt u evengoed naar een westernweekend. Als u wèl van wat verfrissend gerstenat houdt, is ook dat geen probleem. Uiteraard na het schieten, dat snapt u.

Innerlijke verzorging

Als u grote revolvers en musketten moet tillen, dan heeft u brandstof nodig. Naast worstjes kunt u op het terrein brood, carbo's, patat en kartoffelsalad kopen. En dat was het wel zo'n beetje. Maar Hildo heeft zelf natuurlijk ook wel wat meegenomen. Bij kamperen hoort zelf koken, als u dat niet doetm dan gaat u niet met een compleet gevoel naar huis.

Schietbaan

En hier gaat het uiteindelijk allemaal om: Knallen! Hildo zet zijn beste beentje voor met de Brown Bess. Net zoals alle andere schutters, en dat zijn er nogal wat. Het is af en toe best druk, maar aan schieten komt u gelukkig altijd toe zonder lang te wachten.

Schietkaarten Brown Bess

Dat u hier niet van onder de indruk raakt, maakt Hildo niets uit. Schieten met de Brown Bess is en blijft een feest, en daar doet het resultaat niets aan af.

Al struinend... Een Kentucky Long Rifle!

En wat ziet Hildo daar bij een handelaar? Het vierde geweer van rechts is een Kentuky long rifle, ook wel Pennsylvania long rifle genoemd, met steenslot, in het kaliber 45. Deze replica voorladers zijn vrij in Duitsland, maar in Nederland niet. 'Tjonge', denkt Hildo, 'Best een mooi ding, die wil ik wel'. Zou u haar laten liggen voor, na afdingen, 130 euro?

Illegaal

Hildo schaft het geweer aan, maar meenemen naar Nederland is illegaal, daar brandt Hildo z'n vingers echt niet aan. De oplossing is eenvoudig, want hij heeft nog een plaats vrij op het wapenverlof. Hij geeft het, in Duitsland vrije, wapen eerst in Duitsland in bewaring, wapennummer en merk noteren, papieren regelen bij zijn altijd welwillende schietvereniging, op het verlof laten bijschrijven bij de politie, consent aanvragen bij de douane, en dan kan het geweer opgehaald worden. Dan binnen twee weken het geweer en consent laten zien bij de politie en het is klaar. De papieren rompslomp verschilt, op het aanvragen en invullen van het consent na, niet van de normale procedure bij de aanschaf van een wapen in Nederland. Binnenkort is Hildo, voor weinig, een long rifle rijker! Hoe het geweer heet? Hildo doopt haar toepasselijk Vonkie. Of Vonkie nog een beetje schieten wil? De spanning stijgt al. Vonkie ziet u, in detail, later nog terug. Beloofd!

Kampvuur

Zoals altijd in Düring is er gezorgd voor voldoende hout voor een prima kampvuur. Warm, gezellig en een biertje valt dan bijzonder goed.

Witte tenten

Het zomerkamp is het drukbezochtste treffen van S.V. Düring. Ook ditmaal staan er behoorlijk wat witte, periodiek correcte, tenten. Er zijn ook verscheidene tipi's.

Taartjes

Duitsers lijken verzot op taart. Dit is Hildo's tweede zomertreffen en ook nu zijn de taartjes weer van de partij. Zelf gemaakt natuurlijk, zo zijn Duitsers wel. En smaakt het wat? 'Lekkerrr', sputtert Hildo met volle mond. Een paar taartpunten achter elkaar, heeft ie zo weg. Dan eerst naar de WC om z'n baard te wassen. Taart heeft de neiging om erin te blijven hangen, softijs is ook een drama. Plakt dat het een lieve lust is.

Schietkaarten BFR

Knallen met de BFR op zwartkruit. Altijd goed voor spektakel, zelfs met maar 45 grain Elephant. Topscores zijn het niet. Zes schoten op de kaart, en niet alle treffen doel maar het komt aardig in de buurt van wat Hildo met de Colt Walker zou kunnen halen. Deze lading lijkt helemaal niet verkeerd, de precisie begint te komen en het schieten zelf blijft nog vriendelijk voor de pols. Prijzen kan hij evenwel vergeten... er zijn betere schutters.

Handel

Zoals altijd zijn er ook nu weer diverse handelaren met lifestyle gerelateerde spulletjes. Altijd handig als u wat nodig hebt, en sowieso leuk om te struinen.

After T

De band die op de zaterdagavond de stemming erin wist te houden met Country & Western deuntjes. Niet verkeerd, hoewel Hildo persoonlijk meer heeft met bluegrass, u kent wellicht zijn voorliefde voor de banjo. Een leuke tip? Luistert u eens naar de Old Crow Medicine Show, die laat zien dat bluegrass/folk helemaal geen vervelende muziek hoeft te zijn.

Gaap

Als u er s'ochtends altijd fris als een hoentje uitziet, dan mag u zich gelukkig prijzen.

Voor u het weet is het weekend alweer voorbij en begint de werkweek weer. Jammer is dat.