Hildo's zwartkruit (page4)
Een Hillbilly vuursteen musket!

 BACK   

Historisch moment

Eindelijk is het zover. Hildo heeft een eigen vuurwapen aangeschaft, en wat voor een! Een Model 1777 musket, kaliber .69 ofwel 17.5 mm. Hildo is helemaal hoteldebotel over dit stukje Hillbilly techniek. Het wapen is van origine een Frans ontwerp en is op een paar details na ongewijzigd gemaakt van 1777 tot 1842 in vuursteenuitvoering. Deze is gemaakt in Luik, België, rond 1895 want koloniale troepen werden vaak voorzien van niet goed schietende ouderwetse wapens... mochten ze in opstand komen dan was het nog niet zo'n ramp. Deze heeft ooit dienst gedaan in een Engelse kolonie in het zuiden van de 'Niger Area', het heet nu Nigeria. Desondanks: Sexy ding! aldus Hildo. Een mooie originele Franse is stukken duurder. Hij vindt het waarschijnlijk de mooiste vuursteen musket die ooit ontworpen is. Alles klopt aan het vloeiende slanke lijnenspel van dit wapen, helemaal niets is er mis. Bovendien is het wapen in verassend goede staat, het kan Hildo's hele leven mee en nog wel langer ook. Wat een vreselijk mooi ding, aldus Hildo. Gelijk maar mee naar de schietclub om de meningen te peilen.

 

14e bezoek 11 maart 2006. Proefschieten zonder kogel

Vage types hè, die collega schutters van Hildo. Af en toe willen mensen niet herkenbaar als sportschutter op de foto en of dat hier wel of niet het geval is maakt Hildo niet uit. Iedereen vaag, behalve Hildo zelf natuurlijk.

De concoursbaan van schietbaan Uithuizen is een prima ruimte om de oude Cassidy tijden te doen herleven. Enthousiasme van de oudere zwartkruit schutters alom. Hildo is nu de enige die een vuursteen wapen bezit bij Cassidy, maar misschien werkt het aanstekelijk. Hij heeft nog geen loden ballen om mee te schieten, maar wel wat kruit voor een losse flodder schot. Hildo's instructeur laadt het wapen en Hildo let goed op. Kruit voor in de loop gieten, WC papiertje er op en even goed aanstampen met de pompstok. That's all folks!

 

Met deze oude musket is al jaren niet geschoten. De vorige eigenaar kocht hem dik in oud opgedroogd vet en heeft hem alleen schoongemaakt, en vervolgens gebruikt in Bourtange bij re-enactment, maar heeft het nooit afgevuurd. Toen de man in de gaten kreeg dat Hildo er daadwerkelijk mee wilde schieten... 'Nou, ik geef er geen garantie op hoor, dit is een oud antiek ding en ik weet niet wat ie doet. Niet bij me komen met je kop in het verband als er iets mis gaat'.

Ja, ja, is goed. Ach, wat kan er nou gebeuren?

Kruit in de pan. Dit is spannend!

 

De rookwolk trekt langs het plafond, jammer dat de fotograaf net het juiste moment gemist heeft. Beetje mazzel moet je hebben, komt later nog wel! De eerste keer met drie buisjes (34 grain per stuk) revolverkruit. De tweede keer 7 buisjes kruit met zo'n 230(!) grain lading. Een beetje van het zevende kruitbuisje ging in de pan. Dat is ver boven het maximaal toegestane, maar er zit geen kogel in dus kan er nauwelijks druk opgebouwd worden in de loop. Toch raakt Hildo van de terugslag uit balans. Dit is een forse lading zeg!  Volgende keer met een kogel in de loop, en natuurlijk veel minder kruit. Waarschijnlijk zal rond de 80 grain voor dit wapen een tamelijk goede lading zijn. Wel eerst nog even wat trager brandend FG (grotere korrel) kruit voor grootkaliber geweren halen en.natuurlijk... een kogelgiettang aanschaffen. Zelf kogels gieten, dat maakt het alleen maar leuker. Geweldig!

 

16e bezoek 24 maart 2006

Het meest memorabele bezoek tot op heden. Hildo heeft niet geschoten. De loden ballen voor zijn musket zijn nog niet binnen dus daar mee schieten zit er niet in. Vragen om een clubwapen, en dan met name de sterk vervuilende zwartkruit revolver, betekent dat dat hij weer schoongemaakt moet worden door anderen. En vergis u niet, best een hoop werk als u het goed wil doen. Met nitro wapens moet het herladen van de patronen gebeuren door het club bestuur, ook iets waar je anderen weer mee opzadelt. Dit geeft Hildo een beetje een opportunistisch en 'afhankelijk van anderen' gevoel. Dat is duidelijk een probleem wat Hildo zelf creëert en wat alleen tussen zijn eigen oren zit want er wordt nooit geen probleem van gemaakt. Het hoort gewoon bij elke beginnende sportschutter. Toch laat Hildo voorlopig het schieten even voor wat het is totdat hij zijn loden ballen binnen heeft voor zijn eigen musket. Dat kan nog wel eens een tijdje gaan duren. Zwart kruit schieten als er niemand op de baan is, en dus niemand ermee stoort, mag niet. Als Hildo wil schieten moet er ten alle tijde iemand met een verlof op de baan aanwezig zijn omdat hij zelf zijn verlof nog niet heeft. Ook weer zoiets. Ach nog maar een maand of 8... Gedompeld in een depressieve bui is Hildo naar huis getuft.

 

25 maart 2006. Howdy!

Schieten met zwartkruit? Westernwedstrijden en -dagen? Dan denk je aan cowboys. Indiaan zijn wil Hildo niet want als rechtgeaarde Groninger ligt het hart toch dichter bij koeien. En wat is er dan nodig? Een cowboyhoed natuurlijk! Dus op zaterdag naar Helmond (Brabant) want wat van ver komt is goed, dat weet iedereen. Beetje laat vertrokken, dus het laatste stuk van Nijmegen naar Helmond plankgas met snelheden die tegen en over de 'rijbewijs kwijt' limiet kwamen. In Helmond zelf kon Hildo de weg weer eens niet vinden en de vele buitenlanders konden of Hildo niet verstaan of wisten het zelf ook niet. Met piepende banden door de bochten en een rood stoplicht negerend was Hildo nog net 2 minuten voor sluitingstijd bij... El Gringo! Een van de goedkopere winkels volgens Hildo, even niet meerekenend dat de bijna 100 euro die de rit aan brandstof kostte meer is dan wat de hoed op moest brengen. In ieder geval, Hildo heeft nu een echte Stetson want die zat gewoon het lekkerst. Donkergekleurd, dan zie je de kruitvlekken niet zo want zwartkruit geeft snel zwarte handen. Hildo wil straks niet met een beduimeld hoedje rondlopen natuurlijk. Da's niet sjiek.

 

21e bezoek 28 april 2006. Model Colt 1860 Army .44

Vorige week even overgeslagen, toen geschoten met de kleinkaliber revolver. Vandaag een oude replica van een Colt 1860 Army op de schietbaan. Een .44 groot kaliber voorlader en geladen met 30 grain kruit. Meer past er niet in, de inhoud van de kamers is iets kleiner dan die van een Remington Army. In de Remington gaat zo maar 35 grain. Als er een voorlaad cowboy revolver is die mooi is, dan gooit deze slanke lange Colt erg hoge ogen vindt Hildo. Het is een mooi model om te zien met de lange 8" loop en als er een revolver sexy is dan is het deze. Schiet prima, een erg mooie 'boem' en een superlicht werkende trekker. Dat schiet erg prettig, sjorren aan trekkers houdt Hildo niet van. Percussiekapjes zijn makkelijk te plaatsen door een soort van geleidingsbaantje naar het schoorsteentje toe. Weigeren deed deze revolver niet maar teveel speling op de vertanding van een rammelige laadstok zorgde ervoor dat het bij vier kogels bleef. Als je de kogels niet met goed fatsoen in de trommel kunt persen houdt het op natuurlijk. Niet zo'n succes dus. Hoog tempo schieten en oude zwart kruit voorladers gaan niet samen, het is maar dat u het weet! Tijd voor een kopje koffie! Volgende week misschien maar weer met de .22 kleinkaliber revolver om eens wat meer kogels de loop uit te kunnen krijgen om beter te kunnen oefenen.

 

23e bezoek 12 mei 2006. Schieten met een pistool!

Hildo dacht dat het tijd werd om eens een keer een modern pistool te proberen. Zwartkruit is natuurlijk hartstikke leuk maar om met eens wat anders te schieten dan revolvers is ook best aardig voor de verandering. Hildo's instructeur vond dat een prima idee.

 

CZ75 9mm pistool

Voordat er geknald kan worden is het natuurlijk eerst tijd voor instructie, en met name veiligheid. Uitstekend want voor belangrijke dingen neemt zowel Hildo als zijn instructeur, alle tijd. Omdat Hildo nog nooit met een pistool geschoten had is het toch even opletten want de techniek van laden/ontladen en spannen is volledig verschillend vergeleken met die van een revolver. Dit pistool, in het kaliber 9mm, schiet ook anders. Wat het precies is weet Hildo niet. Het schot klinkt vrij hard en schel (peng), echt mooi klinken doet het niet. De doffe langgerekte zware dreun van grootkaliber zwartkruit wapen (bwoooaaff) blijft onovertroffen hoor! Ook de terugslag bij de 9mm is snel en tamelijk abrupt maar niet pijnlijk. Ook na meerdere schoten krijgt u er geen last van uw hand van. De druk om de trekker over te halen is vrij hoog, dat schijnt zo te horen, en dat is even wennen. Het schieten zelf gaat verder prima en kogel na kogel vliegt de loop uit. Het magazijn is groot, in ieder geval meer dan 10 patronen. Zo kun je er rap aardig wat doorschieten op een avond. Hildo heeft een doosje van 50 stuks gekocht. Het is dat Hildo wat later kwam deze avond, omdat de ketting van zijn motor onderweg knapte, anders waren deze 50 zeker al op geweest.

 

De schietresultaten waren tamelijk mager met het 9mm pistool maar Hildo's instructeur liet zien dat het ook beter kan. Hmmm. U begrijpt het zeker al? Dat wordt oefenen!

Geschiedenis van het Model 1777 (foto F v.d. Weegen)

Het Model 1777 musket (genoemd naar de eerste productie datum van 1777) stamt uit de tijd dat twee elkaar naar het leven staande legers lukraak schietend op elkaar af marcheerden, onder begeleiding van tromgeroffel. Richten was er niet echt bij want bijzonder zuiver schieten deden deze grootkaliber Franse infanterie musketten met gladde loop niet. Doel was het wapen ongeveer richting tegenstanders te richten en maar lukraak wat te knallen. Met een beetje mazzel raakte je wel iemand en dan deed zo'n grote klomp lood best zeer. Wanneer men dichterbij elkaar kwam, werd er lustig verder geprikt met de op de loop gemonteerde banjonet.

Dit wapen is ondermeer gebruikt aan het eind van de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog, waarin Frankrijk samen met de Amerikanen tegen de Engelsen vocht. Maar ook ten tijde van Napoleon. Het model 1777 is zelfs nog als Nederlands legerwapen in gebruik geweest, als het Nederlandse model 1815, en heeft onder meer dienst gedaan tijdens de oorlog (revolutie) tussen België en Nederland in 1830, die Nederland overigens verloor. Voor 1830 bestond België nog niet en was het gewoon de zuidelijke Nederlanden. Is dit geen wapen met een, weliswaar ietwat sinistere, maar toch fantastische historie?

 

Of zo'n ding een beetje schieten wil? Nou, Hildo dacht van wel! Kijk maar naar deze wèl op het juiste moment geschoten foto van een met een Model 1777 schietende man in vol ornaat.

Ondanks Hildo's uit de kluiten gewassen authentiek jaren '70 brilmontuur kreeg hij zelf toch wat kruit in z'n oog. Kleine spettertje maar, dus dat valt mee.

Wie wil er nog een AK47 Kalashnikov? Hildo niet! Ha, ha!

Wilt u zien hoe een vuursteen ontsteking werkt? Download hier een filmpje (2.5MB) van een vuursteen ontsteking opgenomen met een high-speed camera van duizend beeldjes per seconde. Past u wel op uw ogen?

 

Richten... vuur!

Twee keer geschoten waarbij het wapen maar 1 keer, kets, weigerde. Valt mee. De haan nog een keer spannen en toen deed hij het wel. De vonkjes die geslagen worden, dwarrelen letterlijk naar beneden en moeten maar net goed in de pan vallen natuurlijk. De hoeveelheid vuur die uit de pan komt, is aanzienlijk en het hoofd van de schutter zit er akelig dichtbij. Een goede oogbescherming is wenselijk. Hildo gaat nog even nadenken hoe hij dit oplost

Hij moet nog een duikbril, met snorkel zelfs, ergens hebben rondslingeren. Of lijkt dat dom op de schietbaan?

 

De geschiedenis van Hildo's musket? Klik hier!

 

15e bezoek 17 maart 2006

Kogelloos is Hildo naar de schietbaan vertrokken. Hildo's instructeur had thuis toevallig nog wat ronde loden kogels liggen van een miniatuur kanon en dacht dat die misschien wel zouden passen. Na een kopje koffie de schietbaan op en 70 grain kruit in de loop gegooid. De gekregen kogel erachter aan en die viel eerst dik 5cm de loop in voordat ie klem bleef zitten. Pompstok en stampen, die kogel wilde absoluut niet verder naar beneden. In overleg met Hildo's instructeur en een andere aanwezige zwartkruit schutter is besloten om de kogel er toch maar uit te schieten. Dit wordt in principe altijd afgeraden omdat men met zwartkruit niet mag schieten tenzij de kogel goed tegen het kruit aanzit. Aanwezige lucht tussen kogel en kruit kan voor schade aan het wapen zorgen. Evengoed, de kogel zat bijna aan het eind van de loop en niet erg vast. Boem! De kogel was er weer uit. Hildo heeft nu .68 kaliber kogels besteld, de musket is .69, en die kleinere maat zou er makkelijk in moeten passen. Eventueel kan later nog kleiner of groter worden geprobeerd om tot de juiste maat te komen voordat Hildo een dure kogelgiettang aanschaft... van de verkeerde maat. Lopenmakers van vroeger waren niet altijd even precies, is Hildo verteld, en tussen de geweren onderling waren soms niet eens dezelfde kogels te gebruiken. Toleranties, ach...

Hildo wacht eerst even op de kogels, die besteld zijn bij Kuiper in Blijham, voordat het musket avontuur een vervolg kan vinden. Kon wel eens een paar weken gaan duren en dan maar hopen dat het past. Maar even geduld hebben want met foute kogels schieten dat gebeurt Hildo niet nog een keer!

 

17e bezoek 31 maart 2006

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Met een weer wat weggetrokken depressieve bui toch maar even weer gaan schieten. Met de Remington voorlader wist Hildo van de zes schoten die hij deze avond afgevuurd heeft er maar drie in het papier te krijgen, te beschamend voor een foto... Last van een trillende hand. Maar is dat vorderende leeftijd of moet hij gewoon vaker schieten?. Het relatief vaak weigeren van de Remington, de afvallende percussiekapjes en de omslachtige laadprocedure zorgt er niet voor dat je even snel een serie schoten maakt. Er is veel tijd mee gemoeid en aangezien Hildo zijn verlof nog niet heeft, moet er steeds iemand bij zijn. Dus alle tijd van de wereld is er ook weer niet. Volgende keer beter!

 

18e bezoek 7 april 2006

Een soort van sleur lijkt zich af te tekenen. Wederom 6 kogels verschoten met de Remington voorlaad revolver. Alweer waren de schietresultaten om te huilen. Hildo was bijna een uur bezig om zes kogels de loop uit te krijgen, en dat is dan inclusief laden, 1 kogel er weer uit peuteren omdat die tamelijk los in de kamer zat, vastlopende percussiekapjes, afvallende percussiekapjes, weigerende percussiekapjes en afgaande percussiekapjes maar een weigerende hoofdlading. Intussen is het natuurlijk ook een kwestie van concentratie om zo goed mogelijk te schieten dus knal, knal, knal werkt ook niet. Hildo heeft gedacht u een foto van de kaart te moeten besparen want daar houdt u alleen maar nachtmerries aan over. Misschien is het wel verstandig om eens een poosje te schieten met de .22 kleinkaliber revolver van de club. Hildo heeft nog een hele serie patronen over want hij heeft van de 100 stuks maar een klein beetje verschoten toen hij net lid was van Cassidy. Met deze kleinkaliber revolver is het wel mooi oefenen natuurlijk want het schiet goedkoop (5 cent per schot), klinkt alleen als een luchtbuks. Maar weigeren doet ie niet!

Hildo mocht vanavond ook nog een schot afvuren met het pistool van een collega schutter. Een bijzonder enkelschots achterlaad wedstrijdwapen met een knikloop. Het is als Barbapappa om te bouwen is van pistool naar geweer en er kunnen zowaar ook nog verschillende lopen op zodat er verschillende kalibers mee verschoten kunnen worden. De mondingenergie van de patroon waar het wapen deze avond mee geladen was is gelijk aan die van een .44 Magnum, werd Hildo verteld. Een flinke klap hoor met een fikse terugslag. Hildo zal zien of hij hier nog eens een foto van kan maken want het is best een speciaal ding hoor!

 

19e bezoek 14 april 2006

De .22 kleinkaliber Smith & Wesson revolver van de club was ditmaal voor de eerste keer aan de beurt. Eindelijk werd het doosje van 100 stuks weer aangesproken die Hildo, vlak nadat hij lid werd van SV Cassidy, had aangeschaft. Er waren er nog maar 5 stuks mee verschoten... Evengoed is deze revolver een prima oefenwapen want het schieten ermee is goedkoop. De munitie is met 5 euro voor 100 patronen de goedkoopste die er is, en de revolver zelf is gewoon fullsize dus het voelt net alsof je met 'een echte' schiet. Groot voordeel boven het zwartkruit schieten is dat medeschutters geen last van rookwolken hebben en het schiet tempo ligt stukken hoger want het laden gaat vele malen sneller. Het viel Hildo op dat naarmate er meer kogels verschoten werden het groepje wat verder uit elkaar kwam te liggen. De vermoeidheid sloeg toe want het wapen weegt natuurlijk wel wat en dat begin je te zien in het schotbeeld. Een geslaagde schietavond.

 

22e bezoek 5 mei 2006. Smith & Wesson .22

Koninginnedag! Dat moet een goed voorteken geweest zijn want Hildo heeft nog nooit zo goed geschoten. Hierboven ziet u de .22 klein kaliber Smith & Wesson revolver met lange 6" loop waarmee Hildo's schietresultaten een nieuwe wending kregen. Het is een klein kaliber, dikke knallen zitten er jammer genoeg niet in, maar het wapen ligt uitstekend in de hand en schiet prima. Er is hoop en wat ging het schieten lekker! Wapen laden. strakke blik, de duim van de linkerhand achter de belt buckle gehaakt, beetje door je rug zakken, benen op slot, goed ademend, concentratie, haan spannen, richten... uitademen, adem vast houden. Vuur! Schot na schot vliegen de .22 kogeltjes de loop uit. Na elk schot even het wapen laten rusten op de baan anders wordt uw arm moe en gaat u trillen. Kijkt u naar de kaart hieronder en verbaas u over het goede resultaat. Bijna allemaal in het zwart. Enne, voor de duidelijkheid.. allemaal met één hand en op 25 meter. Hildo is in ieder geval voorlopig dik tevreden en hoopt dit voort te kunnen zetten en... misschien zelfs wel te kunnen verbeteren!

 

Schietresultaat Smith & Wesson .22 revolver (klik plaatje groter)

Hildo is glimmend van genoegen weer naar huis gereden. De mooiste kaart tot nu toe. Oh? U wilt het beter kunnen zien? Klik op het plaatje en u ziet de foto 1200 pixels breed!

 

Hildo aan het stofzuigen? Welnee. Kruitzuigen is het op de schietbaan en de stofzuiger is uiteraard een speciale die geen 'boem' zegt. De laatste schutter maakt de baan schoon en al meer dan eens was Hildo aan de beurt. Het hoort erbij en zorgt niet alleen voor een prettige omgeving als de volgende dag andere schutters de baan betreden. Het is met name noodzakelijk om niet te veel brandbare kruitresten op een hoop te hebben liggen. Er is al wel eens een baan ontploft en dat is een gebeurtenis die u vast en zeker niet wil meemaken. Hildo ook niet dus van af en toe kruitzuigen maakt hij geen enkel probleem.

 

24e bezoek 19 mei 2006. Beroerd schieten met een pistool

Net als vorige week heeft Hildo met het CZ 9mm pistool geschoten. De techniek van het wapen heeft Hildo inmiddels onder de knie, maar er zuiver mee schieten niet. Naast Hildo stond een andere schutter met een kleinkaliber wedstrijd pistool te schieten. Vijf schoten. Allemaal in de negen of hoger. 'Je hebt wel mazzel vandaag zie ik', zei Hildo nog. De volgende vijf weer negen of hoger. Hildo zei maar niets meer en keek bedremmeld naar zijn eigen kaart, waarvan hij u de foto's wil besparen. Of de man even met het CZ 9mm pistool wilde schieten? Dat wilde hij en bleek er na vijf schoten niet veel meer van te bakken dan Hildo zelf. Aha! Het ligt aan het pistool! De medeschutter haalde vlot een ander pistool op, een Beretta en eveneens in 9mm uitvoering. Daarmee schoot de man stukken beter. En Hildo knalde de kogels met de Beretta ook een stuk preciezer in de kaart! Op dat moment kwam Hildo's instructeur langs. Wat? De CZ niet goed? Even proberen. Hildo's instructeur schoot ineens stukken beter dan Hildo of de kleinkaliber wedstrijdschutter. Dat is bijzonder. Dus de CZ is toch wel okay?

Deze avond schoot Hildo de overgebleven patronen van vorige week en een compleet nieuw doosje van 50 stuks erdoor, niet helemaal alleen, maar het is duidelijk dat de patronen vlot weggeschoten kunnen worden met een modern pistool! Geeft niets meent Hildo want... het is leuk! Volgende week de CZ nog maar een keer proberen want als Hildo's instructeur er goed mee kan schieten, dan kan Hildo dat ook. Toch?

 

 BACK   

 ---- Western wedstrijdkalendertje  ----

Zwartkruit wedstrijden worden vrijwel het gehele jaar door georganiseerd. Een klein gedeelte van deze evenementen, waar wat te doen is op welke data, ziet u in Hildo's wedstrijdkalendertje. Klik hier!