Hildo in de Outback

Het is u waarschijnlijk opgevallen dat Hildo deze website een hele poos niet meer bijgewerkt heeft, van eind september 2019 tot heden, maart 2020. Na 45 jaar was Hildo weer in Australië, voor de tweede keer, om z'n zus te bezoeken en hij heeft er tegelijk een roadtrip aan vastgeknoopt. Van Darwin naar Melbourne door de Northern Territory, Queensland, New South Wales en Victoria. Na alle hitte, droogte, kangoeroes en ruimte is de terugkomst in het overbevolkte Nederland en z'n monotone werk genoeg voor een dipje hoor, en de lust tot schrijven vergaat hem.

Fases

Als u wat ouder bent beseft u dat alles in het leven in fases verloopt en de 15+ jaar die hij op deze website geschreven heeft was er eentje. Na de pauze van de afgelopen tijd schrijft hij in elk geval nog weer even verder maar alleen zolang het leuk blijft. Het schrijven neemt veel meer tijd dan u voor mogelijk houdt, het brengt geen cent op en de verdubbelde kosten voor de website, omdat ie op oude techniek gebaseerd en daardoor op een speciale server moet draaien, spelen ook mee. Wil Hildo het niet eens hebben over de technische toestanden achter die migratie, van de ene server naar de andere... gelukkig had ie hulp anders was deze website nu al lang en breed uit de lucht geweest want Hildo is niet de handigste in de digitale wereld.

21 februari 2020. Barbara is binnen!

Hildo kwam toevallig een Smith & Wesson M&P15 Sport II tegen in een wapenwinkel. Hij hing er alleen maar wat te hangen. 'Tjonge wat een leuk klein geweertje', dacht Hildo nog in het voorbijlopen. Hildo dacht er na een poosje nog steeds aan dat kleine geweertje, want Olga vertoont nog steeds weigeringen, en dat tamelijk storend is als u aan het schieten bent. Dus het internet op! Een S&W Sport II is in Nederland momenteel te koop voor 950 euro, niet veel geld en Smith & Wesson is toch een gerenommeerde fabriek.

Google

Met Google en Youtube ligt de hele wereld aan uw voeten en over die M&P15, ondanks dat het een budget geweer is, kan Hildo vrijwel niets slechts vinden. Het was onlangs zelfs het meest verkochte AR15 modelletje in Amerika en gaat daar voor maar 500-600 dollar over de toonbank. Het is een basic low-end AR15 karabijn compleet met een kunststof flip-up diopter als viziering achterop. De relatief dikke 16" loop is zo dik omdat het waarschijnlijk alleen maar duurder wordt als ie langer in de draaibank moet worden bewerkt. Dikke lopen hebben het nadeel van extra gewicht maar het voordeel van extra precisie. Verder is het geweer van prima kwaliteit met zelfs levenslange garantie (in Amerika) en het levert naar verluid goede schietprestaties.

De Wapenkamer

Clublid Marcel van de Wapenkamer kan het geweer leveren voor een scherpe 950 euro en Hildo zegt okay. Zie de bovenstaande foto die Hildo van Marcel krijgt op het moment dat ze binnen is. Mooi hoor.

26 februari 2020. Tweede Barbara serie door Aaltje

Het geweertje is zo licht en makkelijk te schieten, eigenlijk is een AR15 perfect voor vrouwen. Niet zwaar, geen grote klappen of blauwe schouders. Ze knalt er met verbazingwekkend gemak ook 10 patronen door en het doosje van twintig is alweer leeg, en Hildo 10 euro lichter. U begrijpt het zeker al? Dat wordt herladen want met fabrieks-ammo wordt dit een dure!

26 februari 2020. En dan Olga!

De tweede serie schiet Hildo met Olga. De kogel is groter en weegt meer dan het dubbele, de hoeveelheid kruit erachter is vergelijkbaar, misschien een fractie meer zelfs. Het schiet duidelijk minder gesofisticeerd. Door de terugslag met de kenmerkende ratelende klak van de grendel die de nieuwe patroon de kamer inschuift is het ook met de ogen dicht Hildo duidelijk dat hij weer met Olga schiet. Wat het hem nog meer duidelijk maakt zijn de weigeringen. Evengoed komt hij uiteindelijk toch nog tot 67 punten, maar een puntje minder dan Barbara. Olga is niet te onderschatten, ook als het écht om precisie gaat is ze superieur aan de gemiddelde Kalashnikov.

7 maart 2020. De Proarms PAR MK3

Dit is Marcel's privé wapen, Hildo zit even door de kijker te kijken want een richtkijker wil hij ook. De PAR is ook een AR15 in 223, ook mooi hoor maar niet voor Hildo want hij wil een kort en lichtgewicht geweertje en dat is de PAR niet. Smaken verschillen, en misschien wel met name bij AR15 liefhebbers want er is oneindig veel voor te krijgen.

7 maart 2020. Scope, handguard en bipod

Hildo wil een klein richtkijkertje, voor precisieschieten, het zal niet de hier gemonteerde worden. De originele plastic handguard is er hier af en die zal later worden vervangen door een aluminium exemplaar. Daaraan kan dan weer een bipod aan gemonteerd worden, dat is zo'n tweepoot waarop het geweer kan staan terwijl u er achter ligt of zit. Kan Hildo zien wat hij als sniper waard is op de 100 of zelfs 300 meter baan in Emmen, bijvoorbeeld.

13 maart 2020. Schietvereniging gesloten

Na de uitbraak van het Coronavirus onlangs krijgt Hildo vandaag een mailtje van de schietvereniging dat de schietbaan gesloten blijft tot, in ieder geval, 31 maart. Jammer maar het zat er aan te komen en is waarschijnlijk het beste. Dat betekent dat het hele gebeuren met Barbara voorlopig de ijskast in gaat.

16 maart 2020. Hildo gaat thuis werken

Werkgevers sturen mensen naar huis die thuis kunnen werken, doet Hildo's werkgever ook. Hij gaat toch nergens heen deze tijd, geeft hem wat meer tijd om aan deze website te werken.

24 maart 2020. Schietvereniging langer gesloten

Mailtje van de vereniging zegt dat de schietbaan nu gesloten is tot 1 juni. Jammer hoor, maar Hildo verveeld zich niet want er is meer in het leven. Maar daadwerkelijk schieten lijkt voorlopig verleden tijd.

26 maart 2020. Bijschrijven Barbara gaat niet door

Hildo had een afspraak op 9 april met Bijzondere Wetten om Barbara bij te laten schrijven op zijn verlof. De korpschef van de politie besloot om na in eerste instantie het fysieke langskomen te stoppen, in verband met besmettingsgevaar, en de schutter de papieren per post op te laten sturen. Helaas is ook die optie komen te vervallen. Het hele bijschrijven is nu tot nader order uitgesteld. Net als eigenlijk als heel veel in Nederland en andere landen. De pandemie van het Coronavirus is een zorgwekkend fenomeen waar momenteel weinig aan te veranderen is.

28 maart 2020. (1) Frankfort Arsenal rotary tumbler

Corona of niet, UPS komt spullen nog gewoon brengen en Hildo leek het een goed idee wat verdere investeringen te doen in de schietsport gezien de aanschaf van Barbara. Maar dit apparaat is ook natuurlijk ook voor zwartkruit een hele fijne. Het is een zogenaamde 'wet tumbler' van Frankfort Arsenal, een fabrikant van goedkopere herlaad gerelateerde accessoires, in het Engels is het case tumbler. Ze hebben een grote en meest luxe (de 'Platinum series' van 7 liter) en een kleine basic uitvoering (de 'Lite', iets van 3 liter), en die heeft Hildo. Het systeem is simpel. Een afgesloten plastic ton die rondjes draait op een voetstuk waarin een elektrische motor zit. Met hulzen, kleine RVS pinnen als media, water en een scheut afwasmiddel worden de hulzen als nieuw! Tenminste, dat is wat iedereen zegt en ook Youtube staat vol met uitstekende resultaten.

De dry tumbler

De gewone vibratie tumbler, met gebroken walnootschalen als media, heeft Hildo al jaren. Het maakt de hulzen aan de buitenkant schoon en met wat polijstmiddel komt het er superglimmend uit, maar binnenin is er nauwelijks wat gereinigd. Bovendien blijft het vuil in de tumbler zitten, tot u het eindelijk een keer vervangt. Heeft Hildo tot op heden nog nooit gedaan. Het systeem heeft nadelen en werkt gewoon niet goed als het om schoonmaken aan de binnenkant gaat. Maar goed schoon is wel belangrijk, zeker met zwartkruithulzen want in een vochig huisje veranderen uw niet goed schoongemaakte peperdure hulzen zo in groen uitgeslagen troep. Eenmaal ingevreten vlekken krijgt u er nooit meer uit.

28 maart 2020. (4) Media separator

Deze is om de roestvast stalen pinnetjes van de hulzen te kunnen scheiden. Het lichtgrijze deksel is tevens voorzien van een kleine nylon zeef, die voorkomt dat RVS pinnetjes in de afvoer belanden als u het water afgiet. Het geheel heeft een erg goedkope plastic uitstraling en het lijkt zo stuk te kunnen gaan. In de praktijk is het plastic wat dikker dan Hildo eerst dacht, maar het blijft plastic. De rubber bevestiging om beide separator delen aan elkaar vast te maken haakt u om plastic haakjes van het 'deksel'. Die sneuvelen het eerst, vermoed Hildo, die het een ongelukkig en zwaar werkend systeem vind. De Nylon zeef? Het ziet er delicaat uit maar een zeefsysteem kan Hildo, als het nodig is, ook zelf wel maken,

28 maart 2020. (7) Klevende RVS pinnetjes

De RVS pinnetjes hebben wel de neiging te blijven plakken als hij de lichtgrijze deksel met zeef, na het handmatig verwijderen van de hulzen, leegt in de tumbler ton. Ze zijn maar klein en even de ton missen en ze naderhand weer ergens weervinden gebeurt snel.

Media separator. Nahhh

Het blauwe ding met de handvatten. Had Hildo niet hoeven hebben. U kunt een hele poos draaien en dan nog blijven er wel een paar RVS pinnetjes achter in een paar hulzen. Gewoon handmatig de hulzen pakken en op de kop houden om er zeker van te zijn dat er geen RVS pinnetje in is achtergebleven bevalt Hildo stukken beter.

Magneet

De pinnetjes zijn van een magnetisch roestvast staal, dus een magneet schaft Hildo binnenkort nog even aan.

28 maart 2020. (9). 8x60R Kropatschek hulzen

Dit zijn van die schoongemaakte zwartkruithulzen waar het om gaat. Kosten iets van 60 euro per 20, als ze al te krijgen zijn. Veel zijn nog duurder. De 11.4 x 52R Beaumont, 11x59R Gras of 12.7x44R van de Rolling Block is al helemaal niet goedkoop, meer dan 120 euro voor 20 stuks Bertram hulzen, zag Hildo in Duitsland. Meer als 6 euro per huls! De verkleuring naar paars van deze 8x60R Krop hulzen komt door het gebruik van zuur in een ultrasoonreiniger. In het hele ultrasoongebeuren heeft Hildo zijn geloof verloren, en zeker met dure hulzen.

28 maart 2020. (10) Het resultaat. Mooier dan ooit!

223 Remington hulzen van Barbara, 8x60R hulzen van Antonia en de rest zijn 45-70 van de BFR. Alle zien er schitterend uit, van de buitenkant. Aan de binnenkant is het niet meer dan redelijk. Veel beter dan met de vibratie tumbler maar ook met deze wet tumbler zijn ze binnenin verre van perfect, zelfs na 3 uur tumbelen.

12 februari 2020. Dubbele kaart, 19 schoten

Vandaag knalt Hildo 2 kaarten bij elkaar en vindt op de ene kaart maar 9 gaten terug. Mysterie. Evengoed, anders was het ook geen topper geweest.

26 februari 2020. Eerste kaart met Barbara

Hildo heeft Barbara nog niet op verlof en mag haar niet mee naar huis nemen. Marcel neemt haar voor Hildo mee zodat hij 'Kan kijken of alles correct functioneert'. Met een brede grijns op het gezicht is Hildo er klaar voor. Kom maar op met die ammo!

Schieten!

Hoe een AR15 schiet? Het spannen en ook het magazijn inbrengen gaat iets anders dan bij Olga de CZ858 maar verder gaat met name alles heel gemakkelijk, zowel bediening als het schieten zelf, wat nog minder opslag geeft als Olga waar u, met het 7.62x39 Kalashnikov halfwas geweerpatroontje, ook niet direct het zweet van uitbreekt. De 223 Remington patroon maakt, weer net als Olga, relatief veel lawaai maar ondanks het lage eigen gewicht van Barbara, is er door het miniatuur kogeltje nauwelijks terugslag. Het schiet erg makkelijk en vlot. Met de precisie zit het vast wel goed en de beperkende factor is, zoals altijd, Hildo zelf want 68 punten op een grote kaart is niet direct een topscore...

Bijschrijven

Het gaat nog even duren want de WM3 is vlot geregeld bij de club maar pas op 9 april kan Hildo naar de politie om Barbara te laten bijschrijven op zijn verlof. Tot die tijd zal zij bij De Wapenkamer moeten blijven. Alle goeie dingen komen langzaam.

4 maart 2020. Twee BFR kaarten

Hildo schiet al weer een hele poos met de BFR in een poging de groepjes kleiner te krijgen want veel meet één wapen schieten en u wordt er beter mee. Toch blijven met de BFR de scores op het oude  tussen 70 en 80 niveau liggen. Misschien is met zwaardere gewichten z'n lateral raises doen de oplossing. Hier is de eerste kaart beter dan de tweede, wat kan Hildo er nog meer van zeggen? Behalve natuurlijk dat hij nog meer ammo heeft voor de volgende herkansingen!

7 maart 2020. Accessories

En ook dat het leuke aan een AR15, er is geen geweer ter wereld waar meer accessoires voor leverbaar zijn om precies dat te bouwen wat u voor ogen hebt. In feite is het net een soort Harley, customizing without end, of tot het geld op is. En met dat geld gaat het rap hoor, en niet alleen met Harleys. Hoe dan ook, er is met Barbara uiteindelijk vast heel wat te beleven!

Toekomst

Barbara is een investering in de toekomst, aldus Hildo, want het zwartkruit schieten komt voor hem steeds verder onder druk te staan door de slecht werkende afzuigingen in Hoogeveen, op zowel de 25 als 50 meter baan, en er heerst al jaren een volledig gebrek aan enthousiasme van het bestuur om er ook maar wat aan te doen. Gezondheid van de schutter zou op de eerste plaats moeten staan is voor Hildo niet discutabel. Telkens met zwarte neusgaten van het fijnstof van de baan komen na het zwartkruitschieten is niet zoals het hoort of hoeft. De aanpassing zou nauwelijks meer dan een paar 100 euro hoeven kosten. Helaas blijft de schietvereniging, na jarenlange pogingen van Hildo om inzichten te veranderen, blijft het bestuur ziet de zaken anders zien. Jammer hoor.

23 maart 2013. Corrosie in de primer warning system van de XL650

Hildo wil wat gaan herladen merkt dat er wat mist is met de pers. Deze batterij zit in het apparaatje wat de slaghoedjes in de gaten houdt op de Dillon XL650, tijdens het herladen. Als de primers opraken begint het apparaatje te piepen doordat het een schakelaartje bedient word door een langzaam naar beneden zakkend staafje, maar het piepje werkte ditmaal niet merkte Hildo. De batterij blijkt er slecht aan toe. Gelukkig is het kastje zelf nog okay, met een oplaadbare kwaliteitsbatterij van Eneloop werkt het systeem weer perfect. De batterij van de 'zit er kruit in de huls voeler' binnenkort ook even controleren en preventief vervangen, denkt Hildo.

28 maart 2020. (2) De ton

De grote kan een beide zijden opengeschroefd worden en er zit een hulzenzeef voor, deze kleine maar aan één kant en heeft geen zeef. De draairing is gemakkelijk los en vast te draaien, lekt niet door de rubber afdichting en u kunt door het plastic deksel observeren wat uw hulzen doen als het spul draait. Hier lijkt weinig aan kapot te kunnen.

28 maart 2020. (3) De RVS pinnen

Opgemeten heeft Hildo de roestvaststalen pinnen niet maar ze zijn niet groot, dat ziet u wel als u Hildo's vingers ziet. Hildo moest er los een zakje van 2lbs bijkopen, iets van 900 gram pinnetjes, want er wordt niets bijgeleverd. Hij hoopt dat het genoeg is.

28 maart 2020. (5) Wet tumbling brass!

Hulzen erin, RVS pinnetjes erin, handwarm water, een scheut afwasmiddel en wat autoshampoo met was. Die autoshampoo bevat schijnt polymeren bevatten, wat een beschermende laag achterlaat die de hulzen tegen corrosie beschermt. Altijd goed!

28 maart 2020. (6) Anti-slip tuinslang

Toen Hildo voor de eerste keer de tumbler aanzette draaide de ton mooi rond, maar de hulzen en pinnetjes bleven op de bodem liggen, en dat is niet goed. De binnenkant is klaarblijkelijk te glad. Een stuk afgeknipte tuinslang, later ook nog een tweede onderin de ton, helpt de hulzen wel te laten tumblen.

28 maart 2020. (8) 12.7x44R zwartkruithulzen, na 3 uur tumbelen.

De hulzen lijken brandschoon, maar da's de buitenkant. De primer pocket en de binnenkant van de huls vertellen het echte verhaal. Alle hallelujaverhalen op Youtube zijn uiterlijk schone schijn. De hulzen rammelen tegen elkaar aan in de tumbler, dat geeft een extra schoonmaak effect wat niet voor de binnenkant werkt want daar moeten de RVS pinnetjes het helemaal alleen doen. Met wat nitrohulzen lijkt het al erg snel supergoed te gaan, die zijn om te beginnen nauwelijks vies, maar zwartkruithulzen zit heel wat meer vuil en is lastiger schoon te maken, zeker als het er al een hele tijd opgezeten heeft maar... zo schoon als ze nu zijn heeft Hildo ze nog nooit gehad.

126 euro per 20

Enne, 20 van precies deze Bertram hulzen kosten inmiddels 126 euro, zag Hildo ergens op een Duitse site. Daarmee staat de kostprijs van de tumbler in geen enkele verhouding tot de kapitalen aan hulzen die u erin gooit als u bepaalde zwartkruit kalibers schiet.

28 maart 2020. (11). 223 en 45-70, slechte combo.

De 223 Remington huls past makkelijk in een 45-70 huls. Dan nog een paar RVS pinnetjes tussen beide hulzen en het spul zit vast. Een tang nodig om het weer uit elkaar te trekken. Kalibers door elkaar gooien is niet handig maar wel mooi om de ton wat voller te krijgen. Maar hulzen, die in elkaar passen, samen tumbelen doet Hildo niet weer.

2 april 2020. Barbara's 223 huls, klem gezeten?

Nu heeft Hildo nog steeds niet veel verstand van een AR15, het kaliber 223 of van moderne geweerpatronen in het algemeen, maar dit lijkt hem niet goed. De huls wordt de trekken en velden ingeramd, u ziet de vervormende afdrukken van de velden in de hulsmond. De huls moet toch kameren op schouder van de huls, dacht Hildo, deze gaat in ieder geval te diep de loop in. De huls is van Prvi Partisan, nieuwe fabrieks munitie. Met de lengte van 1.755.5" (44.57mm) lijkt niets mis. Zou er iets mis zijn gegaan met de kamer in de loop? Hildo gaat informeren! (Note: zie 4 april 'Domme Hildo').

4 april 2020. Quick Change kit ingeolied

Af en toe van wat olie voorzien is aan te raden, tenminste als uw huis net zo'n hoge luchtvochtigheidsgraad heeft als die van Hildo.

7 april 2020. LEE Ultimate Die Set in .223 Remington

Als er 223 geschoten gaat worden moet Hildo ook 223 kunnen herladen. LEE die sets zijn wel goed maar in verhouding met andere merken niet duur. Deze 4-die set is een hele luxe waarbij allerlei mogelijkheden zijn om te herladen. Van links naar rechts ziet een full length sizer/decapper-die, bullet seat-die, factory crimp-die en de neck sizer/decapper-die. Dit gaat gebruikt worden in de Dillon XL650 pers want Hildo gaat, jawel, progressief 223 herladen.

Lock ring met rubber

LEE is de enige die de die-sets uitvoert met een borgmoer die van een rubberen o-ring is voorzien, de die-set hierboven is dat ook. Dat moet het verlopen van de borgmoer tegengaan. Dat werkt het niet goed en als de borgmoer iets verdraait is uw afstelling niet langer perfect. RCBS en Lyman gebruiken een systeem wat beter werkt, een doorgeboord gat met een inbusboutje wat de borgmoer klemt tegen het draad van de die. Onlangs is LEE overstag gegaan en bieden nu optioneel borgmoeren aan die met een boutje-klem-systeem werken, mooi hoor maar standaard is het niet. Te duur en dat is tegen het principe van LEE. En Dillon? Die heeft helemaal geen borging want die zijn, denkt Hildo, gemaakt om eenmalig vast te zetten in verwisselbare toolheads. Wat Dillon wel heeft is een borgclip. Als u die lostrekt valt zo het binnenste van de die naar beneden, om schoon te kunnen maken bijvoorbeeld. Erg handig.

9 april 2020. De luchttoevoer oplossing

4 januari jongstleden is Hildo nog bij het Oliebollentreffen geweest. Dit is de oplossing van De Veluwse Schutters. Wel héél erg simpel, maar het werkt! Achter de schutter wordt over de hele breedte druk gecreerd, Last van tocht heeft Hildo niet gehad. Ondanks dat het vol stond met schietende zwartkruitschutters was er geen enkel moment een probleem met rook. Dat was hier vroeger wel even anders! Deze luchtaanvoeroplossing is ook prima uitvoerbaar SV de Vrijheid in Hoogeveen. Geen eigen bedenksels, die misschien toch weer even anders uitvallen dan verwacht, maar goedkoop en bewezen effectief. Wat wil een mens nog meer?

7 april 2020. LEE Quick Trimmer kit

Dit lijkt op zo'n handvat op een heftruck maar wordt gebruikt om hulzen in te korten omdat ze langer worden tijdens het schieten. Komt de hulslengte boven het maximale dan is een fractie van de hulsnek afhalen wat er gebeuren moet. LEE is een fabrikant die best goeie dingen maakt en soms erg innovatief is en radicaal andere oplossingen bedenkt dan andere fabrikanten van herlaadapparatuur. Goedkoop en goed kan LEE vaak prima combineren maar bij deze constructie heeft Hildo z´n twijfels want goedkoop is het wel maar het ziet niet echt robuust uit in verhouding tot de ´mini draaibank´ type apparaten die de anderen gebruiken. Misschien valt het in de praktijk mee. De kaliber-specifieke trim-die, in dit geval .223 Remington, op de bovenste foto aan de rechterkant, houdt de huls natuurlijk wel bijzonder goed en recht vast tijdens het inkorten. Deze trim-die moet u apart bijbestellen voor de munitie die u herladen wilt. Met een optioneel accessoire, die Hildo niet heeft, kunt u 'm zelfs met een boormachine aandrijven.

13 april 2020. Kijker, handguard en bipod.

Hildo heeft het spul van Barbara opgehaald, kan ie het toch alvast even bekijken, wat over schrijven en een indruk krijgen van hoe het een en ander werkt. U moet niet vergeten dat dit allemaal nieuw is voor Hildo, hij heeft geen idee hoe het eigenlijk zit in de praktijk maar vindt het wel superleuk! Eenmaal op het wapen zit de kijker natuurlijk niet op de handguard maar dit is even ter illustratie van hoe het spul gemonteerd wordt. Tijdens de montage van het bovenstaand geheel wordt Hildo verrast door een afwerking die op hem boven verwachting overkomt.

MOA richtkijker

Dit is de SCP3-UM312AOIEW, een 'made in China' UTG Accushot 3-12 x 44 richtkijker met een 30mm buis, parallax verstelling, is schokbestendig en is compleet met twee picatinny rail bevestigingsbeugels met 15mm rise. De kijker is stikstof gevuld, dus geen vocht in de lenzen. De lensdiameter van 44mm is groot zat want 'het moet ook nog een beetje smoelen', aldus Hildo, en wat grootte betreft is het hier al kritisch want klein is ie niet. Het Mil-Dot (MOA systeem met 1/4 per klik) draadkruis kan, indien gewenst, groen of rood verlicht worden. Hoe groter de lensdiameter hoe lichtsterker een kijker wordt weet Hildo uit ervaring door zijn gestrande astronomie-hobby en de telescoop die daar bij hoort, zijn oude nog van zijn ouders gekregen 7x50 verrekijker, zijn paar jaar oude Bynolyt 12-60x60 baankijker, waarbij 60x echt niet bruikbaar is. Ook het kleine veel te dure en ook van zinloze-zoom voorziene 8-16 x32mm Bynolyt verrekijkertje werkt prima op de kleinste vergroting, inzoomen en het wordt wel groter maar effectief ziet u niets meer, da's echt slecht. Zelfs heeft hij kijkervaring van goedkope tot peperdure Zeis en Swarovski vogelkijkers. Wat hij met name van alles opgestoken heeft is dat een kleine lens niet erg lichtsterk is en als u begint in te zoomen het beeld steeds donkerder wordt. Goedkoop spul kan daardoor in feite onbruikbaar worden bij de 'fantastische vergroting' die in alleen in de advertentie mooi zijn. Maandloon+ spul is erg duur maar blijft daarentegen ongelooflijk lang kristal helder, scherp en door speciale dure lenscoatingen en dat alles zonder zichtbare chromatische aberratie (die nare gele gloed die u, bijvoorbeeld, direct naast een takje ziet). Deze UTG kostte Hildo 179.- euro, zelfs 120 US dollar in de USA, en daarmee zit deze Chinese kijker erg ver verwijderd van het topsegment maar hij doet het erg goed voor het geld aldus een haast eindeloze rij hopelijk onafhankelijke Youtubers door wie Hildo zich heeft laten overhalen.

Aluminium handguard

De standaard handguard bestaat twee plastic schalen. Deze aluminium uitvoering is eveneens tweedelig en ook van de firma UTG. Het is de MTU001SSK, een korte Super Slim 'drop-in´handrail in karabijn lengte. Niet zo handig als de plastic schalen die gewoon geklemd worden want deze handguard word in elkaar geschroefd met pietepeuterige inbusboutjes, die vastgezet dienen te worden met Loctite of iets dergelijks om loslopen te voorkomen, en dan pas geklemd. Niet beter voor de betrouwbaarheid of sleutelvriendelijkheid. In de US gaat ie voor 110 dollar maar niet in Europa, Hildo betaalde 140 euro. Het railtje bovenop heet een picatinny rail en deze moet straks naadloos aansluiten op de picatinny rail die standaard op al op Barbara zit. Een picatinny rail is dé standaard voor accessoire bevestiging aan wapens. De handguards is gemaakt van aluminium zelfs ouderwets 'made in the USA'. Het KeyMod systeem met 'sleutelgat' model gaten die u er in ziet, is het oudere systeem. Het M-Lok systeem, met gefreesde sleuven, is inmiddels meer populair maar dient hetzelfde doel. Aan de gaten kan dan weer een picatinny railtje worden vastgemaakt voor een  kijker, red-dot, lamp, laser of, zoals in dit geval, de bipod. Volgende keer neemt Hildo M-Lok, als er een volgende keer komt.

Bipod

Alweer van UTG is deze bipod. Het is stalen tweepoot steun waarvan de poten in een aantal stappen uit te trekken zijn tot haast de dubbele lengte die u hier op de foto ziet. Door een veersysteem schuiven ze met een klap weer in als op een knopje drukt. Voor vervoer gemakkelijker vervoer kunnen beide pootjes naar voren toe worden ingeklapt. De bevestiging geschiedt door montage aan het kortste stukje van één van de twee stukjes picatinny rail die bij de handguard werden geleverd. De vergrendeling aan de picatinny rail is middels een handige snelsluiting. Of dit ding goed, geweldig, gaat wel of slecht is? Geen idee hoor, aldus Hildo, maar het lijkt en voelt okay en stevig.

Parallax verstelling

Deze verstelling zit op veel kijkers helemaal niet, Hildo wilde het er wel op voor de beste precisie.

Wat is een parallax verstelling?

Waarom het zo is als het is ontgaat Hildo, en hij vindt het ook niet belangrijk. Het principe is simpel en daarom snapt hij dát wel.

Voorbeeld: U gebruikt uw duim als richtmiddel, en kijkt naar een verder weg gelegen object. U houdt uw duim stil en beweegt uw hoofd horizontaal. U zult zien dat wanneer u uw hoofd naar links beweegt het object ook naar links lijkt te bewegen, en andersom. Dat is ook wat er in een richtkijker gebeurt, en u mist uw doel.

Oplossing: Nu loopt u naar het object toe en u legt uw duim ertegenaan. Als u nu uw hoofd naar links of rechts beweegt maakt het niet meer uit en dat is het principe van de parallax verstelling.

Zolang uw oog exact door het midden van de kijker kijkt heeft u van deze parallax afwijking geen hinder. Standaard richtkijkers hebben de parallax afgesteld op meestal 100 yards (91.44 meter). Dan kunt u scheef door de kijker kijken en op die 100yards is het alsof u uw duim tegen het object hebt. Dichterbij of verder weg gaat het afwijken. Richtkijkers met een verstelbare parallax stelt u in op de afstand waarop u gaat schieten en het 'niet perfect recht door de kijker kijken' maakt dan niets meer uit voor uw trefzekerheid. Da's handig.

Oculair

Deze is verstelbaar om scherp te kunnen stellen op verschillende afstanden en te kunnen compenseren voor brilsterkte. Wat Hildo opvalt is dat hij tijdens het scherpstellen draait en draait en dat er maar langzaam wat verandert. Bij zijn baankijker, die hij ernaast heeft gehad, wordt het beeld heel snel wazig als ie de scherpstelling verdraait maar een beetje naar links of rechts verdraait. Waar het verschil in scherpstelling tussen baankijker en richtkijker in zit weet hij niet.

Draadkruisverlichting

Wordt bediend door de twee drukknoppen. De rechter (R) is voor rood, de linker (G) is voor groen. Drukt u er één keer op dan is ie maximaal verlicht, telkens als u er weer op drukt gaat ie zachter branden, tot ie uiteindelijk uit gaat. Echt een mooi systeem. Of het zin heeft op een goed verlichte schietbaan weet Hildo nog niet, maar dat het erop zit is alvast mooi. Enne, zonder stroom ziet u gewoon een zwarte draadkruis.

Lenskap en zonnescherm

De kijker wordt geleverd met twee met een flip-up scharnierende stofkap met een stevige rubber body, voor zowel voor als achter. Een gemakkelijk manier om de lenzen schoon te houden want schoonmaken helpt vast niet om de coating in tact te houden. Als u toch naar de baan wil zonder stofkap, om wat voor reden dan ook, dan is er nog een ingebouwde zonnescherm boven de lens. Prima, lijkt Hildo.

4 april 2020. Domme Hildo

Conclusies die Hildo ergens aan verbind hoeven helemaal niet juist te zijn. Kunnen zelfs hartstikke fout zijn, zoals de conclusie op 2 april dat de huls van Barbara in de trekken en velden is terechtgekomen. De afdrukken zijn niet eens even breed, en Hildo is nog nooit trekken en velden gezien in een loop met hele brede velden en hele smalle trekken, maar trekt toch zo'n vreemde conclusie. In ieder geval, de wérkelijke reden waarom de huls er zo uit ziet is simpel: Dit is de manier waarop Prvi (spreek uit: Prievie) nu de kogel krimpt. De patroon rechts is de oude krimpmanier, links de nieuwe, blijkbaar. Met dank aan Marcel van de Wapenkamer voor de verhelderende foto's van Priv patronen met een mooi bokeh.

4 april 2020. Quick Change kits: Vliegroest op de dies! Aaaarrgghh!!

Shocking experience. Roestende Dillon dies op beide Quick Change kits die Hildo hoog en droog (dacht ie) op de kast heeft staan! Herlaadspullen heeft Hildo allemaal in de huiskamer staan, het is de enige plaats met verwarming in zijn huis en dies en herlaadapparatuur in de schuur neerzetten lijkt Hildo verre van verstandig. Dat ze desondanks toch roesten is best wel een beetje schok want een Quick Change kit is voor Hildo een flinke hap uit zijn huishoudbudget geweest, en hij is er dan ook erg zuinig op. Ze moeten de rest van zijn leven mee! Gelukkig is ie al flink op weg dus dat moet wel lukken.

7 april 2020. LEE primer pocket cleaner

Primer pockets heeft Hildo nog nooit schoongemaakt, maar met 223 wil hij wel zijn best doen om goede munitie te maken. De ene kant is voor large rifle/pistol en de andere kant voor small rifle/pistol. Kan dus voor alles gebruikt worden, inclusief zwartkruit. Duur is dit niet, dus hebben en niet kwijtraken want het ding is maar klein.

9 april 2020. Coronavirus dus nog steeds niet schieten

Schietkaarten zijn er niet, maar gelukkig is er op herlaadgebeuren steeds een beetje gaande dus helemaal vervreemd van de schietsport raakt Hildo nog niet.

Afzuigen van het virus?

Met het Coronavirus, of Covid-19, wilt u liever niet besmet worden om verschillende redenen. Nu is Hildo al een feestje in het vooruitzicht gesteld door de schietvereniging, zodra het weer kan. Toch lijkt op dit moment het coronavirus hardnekkiger dan verwacht en zou naar verluidt zelfs tot de zomer van 2021 aanwezig kunnen zijn. Met de afzuiging op de schietbaan in Hoogeveen, en dat men name de luchtinvoer, is het nog steeds beroerd gesteld. De rook komt weer na u toe dus ook uitgeademde coronavirussen van een eventueel besmette medeschutter worden straks lustig rondgedeeld aan andere aanwezigen. Misschien is het een nu een goed moment voor het bestuur om voor de heropening van de baan de afzuiging eens aan te pakken? Kosten voor een betere luchtaanvoer zijn vrijwel nihil op de manier die Hildo voor ogen heeft, voor zowel de 25 als 50 meter baan. Hildo heeft het bestuur gemaild met een afbeelding van de goedkope en goed werkende oplossing op de baan van De Veluwse Schutters en de contactgegevens van Stalen André bijgevoegd voor eventuele informatie. Hildo wacht rustig af.

Aha! Het bestuur is al bezig!

En gelijk een reactie. Er word al gewerkt aan de afzuiging en ook met name aan de aanvoer-zijde. Er gaat nu op de enige echt goeie manier ingeblazen worden, achter de schutter. Hier is Hildo heel, héél erg blij mee!

Toch weer even anders

Na een telefonisch overleg met één van de leden van het bestuur is er toch weer wat veranderd aan het luchtinvoer systeem. Er komen roosters in het plafond. Waarom? Omdat er iemand meehelpt 'die professioneel in afzuiging systemen werkt' en weet waar hij mee bezig is. Hmmm... denkt Hildo, die de bui alweer ziet hangen, als dat maar niet iemand is met kippenschuur afzuiging-ervaring. 'En anders kan het naderhand altijd nog aangepast worden'. Verder zijn er geen argumenten waarom er nu roosters komen. Tja, misschien dat het net zo goed werkt maar waarschijnlijk niet. De rechts en links luchtaanvoer van een T-stuk zorgt ervoor dat de hogere druk gecreerd wordt over een grotere breedte achter de schutter, een beetje als de (superieure) luchtwand. Lucht inblazen via een rooster, een enkel punt, kan ervoor zorgen dat op bepaalde plekken achter de schutter toch weer een onderdruk gecreeerd wordt zodat de af te zuigen rook tóch weer achter de schutter terecht komt. Misschien valt het allemaal nog mee.

9 april 2020. Magneet pick-up hulpje

Deze magneet met plastic omhulsel heeft Hildo even na de aanschaf van de wet tumbler aangeschaft. Als u aan het handeltje trekt gaat de magneet binnenin omhoog en laat ie alles vallen wat aan de bodem vast zit. Gedacht als een goedkopere oplossing van de door de Frankfort Arsenal aangeboden magneet om de roestvast stalen pinnen van de wet tumbler op de kunnen pakken of te kunnen zoeken als u een paar gemorst heeft. Het ding is niet bijzonder sterk, het kan net een grote volle spuitbus WD40 oppakken, en dat is sterk zat. De magneet ontkoppelen met de verchroomde hendel vergt nauwelijks kracht.

9 april 2020. Modern Reloading in 1996

Al aangeschaft in 2006, toen Hildo net in de schietsport begonnen was, maar hij heeft het er nog nooit over gehad. Nu er toch niet geschoten kan worden en hij meer in nitro-wapens zit dan ooit, tijd om te lezen! Het boek Modern Reloading is geschreven door de in 2018 overleden Richard James Lee, in 1958 de oprichter van LEE Precision, en de vader van de huidige directeur John Lee. Die wist er wel iets van natuurlijk.

De Pre-Internet wereld

Het boek stamt uit 1996, dus net een aantal jaren voordat het internet voor het grote publiek doorbrak. Gedrukt op grauwe papier wat u kent van een pocket-romannetje en kleur ontbreekt. Het was destijds, vóór Google en Wikipedia, ongetwijfeld een formidabele manier van toegang krijgen tot het hoe en wat omtrent herlaad kennis en technieken. Sommige herlaadartikelen zijn net ´nieuw´, maar zijn dat nu na bijna 25 jaar niet meer. Maar heel veel is natuurlijk hetzelfde gebleven en alles is nog steeds erg herkenbaar. Mr. Lee is zo'n echte superieure Amerikaan, heeft aan de weg getimmerd en dat mag iedereen weten want valse bescheidenheid en twijfel omtrent zijn eigen kennis en kunde ligt hem niet, het sijpelt haast het boek uit.

Door LEE ontwikkeld

De meeste nu verkrijgbare herlaad apparatuur is ´uitgevonden´ door LEE. Naderhand is het gekopieerd door andere fabrikanten van herlaadartikelen die het als een minder goed maar wel duurder product uitbrachten, aldus LEE. Maar zijn stelling dat zijn Pro-1000 beter is dan de Dillon 550B waagt Hildo te betwijfelen. De Huidige Dillon XL650, nu de XL750, is in ieder geval veel beter dan de mooiste pers van LEE, de Loadmaster. Zoekt op You Tube maar eens naar het woord 'problems' en de naam van de pers, dan ziet u wat Hildo bedoelt. Neemt niet weg dat LEE goedkoper is maar als u de financiële besparing allang vergeten bent, blijft zich de rest van u leven wel aan minderwaardige spul ergeren. Of de kliko... en dat geldt voor alles zo wat langer meegaat dan een pak koffie. LEE giettangen zijn een mooi voorbeeld. Ze gieten mooi en goed en u kunt er heel wat mee gieten als u er een beetje goed mee omgaat. Maar hoe het went of keert, het duurdere stalen gietblok gaat gewoon langer mee. Het is wat u belangrijker vindt. Hildo heeft heel wat LEE aluminium giettangen en is er erg blij mee want van sommige kogels giet u er sowieso niet zoveel.

Goedkoop

Lee hamert op goedkoop en goed en dat gaat misschien wel vaak maar niet overal goed. In verhouding tot vrijwel alle andere fabrikanten van herlaadartikelen is het plastic gehalte vaak wat hoger en is het op een wat goedkopere manier uitgevoerd, maar dat geld zeker niet voor alles. LEE die-sets bijvoorbeeld, vinden heel veel mensen net zo goed als andere die-sets en toch zijn ze beduidend goedkoper dan de concurrentie. Hoe dan ook, het boek staat vol met interessante data en informatie want de man was zeker niet achterlijk en natuurlijk gezegend van bovengemiddeld technisch inzicht, kunde en bijna een halve eeuw ervaring als producent van herlaadartikelen toen hij dit boek schreef. Beetje proberen te filteren waar precies de waarheid ligt, net als op het wereldwijde web, denkt Hildo, en dan nog denkt ieder mens denkt toch net weer een beetje anders met bijbehorende overtuigingen want echte waarheid is afhankelijk van uw blikveld, ervaring en interpretatie.

Verticale verstelling

De omhoog en omlaag knop is door een wartel vast te zetten. De kap met de cijfers is los te halen zodat u uw eigen nulstelling kun instellen. Verticaal heet declinatie in astronomische kringen en elevation in Engelstalige schutters kringen. De Nederlandse benaming is Hildo onbekend. Wat hij wél weet is dat kogels beginnen te vallen vanaf het moment dat ze de loop verlaten, da's zwaartekracht. Door luchtweerstand vliegen ze ook steeds langzamer, maar het vallen gaat steeds sneller. Net alsof u een steen van een berg gooit, de valsnelheid wordt steeds hoger. Om deze afnemende snelheid en kogelval te compenseren moet hoger gericht worden, met name op langere afstanden, om toch in het doel uit te komen. Barbara is een AR15 met een super klein kogeltje dat vreselijk snel vliegt, meer dan 3000ft. per seconde. In het begin is de kogelbaan daardoor behoorlijk vlak, een heel verschil met Eleanor, Hildo's zwartkruit geweer. Zij slingert 500 to 530 grain kogels de loop uit, dan wordt 1200ft/s al heel wat met bijbehorende terugslag en het doel wordt met geweld getroffen. Juist door de beperkte kracht van zwartkruit moesten zwartkruitwapens hun stopping power hebben van het kogelgewicht. Het nadeel is dat zware langzaam vliegende klompen lood een grote kogelval met de daarbij behorende kromme kogelbaan hebben. Dat maakte een soldaat die geen afstanden kon schatten tamelijk ongeschikt als infanterist, tussen ongeveer 1860 en 1890 toen er met zwartkruit en getrokken lopen op grote afstanden geschoten werd. Tot een kilometer was geen uitzondering. Met de 223 Remington / 5.56x45 Nato patroon hoeft er niet/nauwelijks gedraaid/afgesteld worden om kogelval te compenseren op de relatief korte effectieve afstanden waarvoor het militaire AR15/M16 geweer is ontworpen. Op de schietbaan, waar het om centimeters of zelfs millimeters gaat, ligt dat natuurlijk anders.

MOA

Deze kijker is afstelbaar in MOA's. Een MOA is de afkorting van 'Minute Of Angle'. Een cirkel bestaat uit 360 graden. Vervolgens neemt u van die 360 graden één graad. En net als een uur in 60 minuten is opgedeeld is één graad dat ook. 1/60 graad dus... en dat is een MOA. Zo simpel is het. Als u aan deze up/down knop draait zegt ie klik, u voelt de klik ook in uw vingers. Elke klik is 1/4 MOA, 4 klikken dus één MOA.

Als u nog op 100 yards (91.44 meter) afstand staat te richten is 1 MOA toevallig  ongeveer 1 inch (25.4mm), maar eigenlijk 1.047" (26.5938mm). We houden het even op 1" en 1 klik is dus 1/4 inch (6.35mm).

Als u op de dubbele afstand, 200 yards, staat te richten verdubbeld ook de grootte van één MOA van 1 inch naar 2 inch, maar het blijft 1 MOA. Op 800 yards is 1 MOA dus 8 inch en het begint dan ook steeds verder af te wijken omdat een MOA niet exact 1 inch is, hoewel 1.2mm per 100 yards niet veel is.

Enne, Hildo's kijker is 1/4 MOA per klik, high-end kijkers tot 1/8 MOA per klik.

Waarom MOA's?

Wij hebben een, wél logisch, metrisch richtsysteem genaamd mrad, of mil-rad (milliradian). Het is niet gebaseerd is op het onlogische en verouderde Amerikaans Imperiale systeem van inches, grains, fluid ounces, quarts, feet, yards maar in de schietsport speelt Amerika nu eenmaal een relatief grote rol en als u het internet opgaat komt u voor wapens, munitie, herlaadspul etc. daar al snel in terecht. Zelfs Europese schutters gebruiken meestal grains en geen grammen voor kogelgewichten of kruit. Zelfs kogeldiameters en snelheden gaan meestal in inches. Hildo zwemt niet tegen de stroom in en haalt z'n schouders op. Het Amerikaanse systeem is gebaseerd op ondermeer lichaamsonderdelen (yards zijn stappen, foot zijn voeten, inches is de breedte van een mannenduim en grains op het zaadje van een of ander graan). Het is een oud, inferieur, onlogisch en lastig systeem om mee te rekenen maar het zij zo. MOA's it is!

Horizontale verstelling

Verstelling Links-Rechts, windage, of 'rechte klimming' in astronomische termen. De knop zit aan de rechterkant en de afstelling gaat in hoor/voelbare klikjes, ook hier is elke klik 1/4 MOA. De afstelling is met de binnenste wartel vast te zetten tegen eventueel verlopen van de afstelling.

Vergrotingsfactor

De zoomknop zit direct voor het batterijcompartiment die de verlichting van het draadkruis van stroom voorziet. De knop draait met een behoorlijke weerstand, zoals alle knoppen, het lijkt een verstandige zet om het verlopen van instellingen tijdens het schieten of transport zoveel mogelijk tegen te gaan.

13 april 2020. Hoppe's 24011D BoreSnake

Hoppe's gaat niet voor weinig geld maar is wellicht beter dan goedkope uitvoeringen. Hildo wist wel van het bestaan van een boresnake, maar heeft er zelf nog nooit eentje gehad. Maar met de aanschaf van Barbara is het tijd. De poetsstok met bronzen borstel heeft hij jarenlang gebruikt en voor voorladers een lapje met zeep en water. Met nitro wapens gaat het ook om andere zaken als koperafzettingen door het gebruik van volmantelkogels. Koper is moeilijk weg te krijgen, daarom zijn er ook special oplosmiddelen voor in de handel. Hildo heeft meermalen zijn 9mm Shadow en ook wel de 1911 in 45ACP schoongemaakt. De boresnake is heel anders dan een borstel. U hoeft de loop niet in met een stok en de twee koperen ingebouwde borstel segmenten van de BoreSnake borstel is echt heel stevig, borstelt ongetwijfeld harder dan een gewone borstels. Vertaalt zich in minder vaak hoeven doorhalen. Voorlopig is doorhalen nog even niet nodig gezien de Corona-ontwikkelingen. Rustig de tijd om voor te bereiden op de dag dat er wel weer geschoten mag worden.

Stinkend spul

Het enige wat Hildo uitzonderlijk tegenstaat aan de 'Made in Mexico' Hoppe's BoreSnake is het penetrant stinkend plastic wat gebruikt is. Het spul lag op Hildo's bureau en hij dacht dat er iets in zijn computer aan het doorbranden was, zo ruikt het van een afstand. Van dichtbij wordt het een bijtende geur en die blijft nog een hele tijd in Hildo's neus zitten. Voelt ie nou hoofdpijn opkomen of is het suggestie? Wel de vermelding dat het kanker en voorplantingsschade veroorzaken kan. Nu is dit een standaard tekst maar de weekmakers in dit Hoppe's plastic zijn écht niet fris. ECE gekeurd? No way! Dit is in ieder geval de laatste Hoppe's ooit.