Hildo proefricht met zijn eerste zwartkruit... geweer!

Hildo houdt zijn ogen open en de advertentie van een Rolling Block, te koop ergens in het Drentse landschap, trok zijn aandacht. Een mooi slank en lang wapen waarnaar Hildo al een poosje op zoek was. In de Zweedse uitvoering die hij het mooist vindt, niet ver weg, niet duur en dus... zal het ook wel niks zijn. Hildo toch heen om te kijken, want u moet weten: oriëntatie is belangrijk. Het geeft u een idee van wat er te koop is, wat het kost en wat u voor een bepaalde prijs kunt verwachten. Dit legergeweer heeft wat pitting (roestkuiltjes) op de kast, de loop is opgeschuurd aan de buitenkant om het er strak te laten uitzien. Op de laadklep zit wat speling maar dat zal in de praktijk geen problemen opleveren. Het hout is opgeschuurd en gelakt. Dat klinkt allemaal niet goed voor de verzamelwaarde maar Hildo is net een ekster en houdt er wel van als een wapen er fris uitziet, en dat doet ie. Het hout glimt, heeft vrijwel geen beschadigingen en is nog leuk gevlamd ook. Het wapen is nummergelijk en de loop is aan de binnenkant helemaal niet slecht. Scherpe trekken en velden met relatief weinig pitting. Niet erg duur en dus... Gekocht! Goede deal? Dat moet nog blijken op de schietbaan!

16 februari 2007. Schietsessie met de Walker

Hildo schiet voorlopig lekker door met de Colt Walker door want met dikke revolvers knallen blijft natuurlijk hartstikke leuk. Elke week weer! Hoe kan het hè?

Rood = 1e trommel

Groen = 2e trommel

Geel = 3de trommel

Oranje = 4e trommel

Wit = 5e trommel

Na uitgebreid geoefend te hebben met zijn nieuwe Walker zouden Hildo's resultaten omhoog moeten gaan. Het lijkt er niet op dat iemand met enige kennis van zaken van deze kogelregen onder de indruk zou kunnen raken... tenzij u áchter de kaart zou staan natuurlijk want was u het spreekwoordelijke haasje geweest. Hildo haalt zijn schouders op in ontgoocheling. Waaraan zouden deze resultaten gelegen hebben? Sommige kogels hebben de kaart niet eens geraakt... en dat is toch wel heel betreurenswaardig.

Geen klemmende Walker trommel meer!

Vermeldenswaardig is het dat Hildo, na overgestapt te zijn op zijn reguliere goedkope FFFG Jagdschwarzpulver zwartkruit van Explosia, veel minder last heeft van een vastlopende trommel. Dit zwartkruit geeft een residu dat veel zachter, vettiger, blijft dan het sterkere PowEx FFFG kruit dat tamelijk droge en harde afzettingen gaf. Daarvoor lijkt de Walker gevoeliger te zijn dan zijn kleine broer de Colt Dragoon of de Rogers & Spencer.

2) Kaarsvet smelten

Eerst wat kaarsvet smelten om straks in de loop te kunnen gieten. Die goeie ouwe veldflesbeker uit Hildo's dienstijd is echt multifunctioneel.

4) Kamer volgieten met kaarsvet

Trechter achter in de loop en gieten maar. De prop papier in de loop zorgt ervoor dat de afdruk niet groter word dan noodzakelijk. De hele loop volschenken is natuurlijk onzin.

6) Verwijderen van de gestolde kamerafdruk

Het gaat heel eenvoudig door met een pompstok van de andere zijde tegen de papierprop in de loop te drukken. De kogeltrekker zit een beetje in de weg maar geeft verder geen probleem tijdens het verwijderen van de afdruk

8) De kaarsvet afdruk van de kamer. (klik foto groter)

De linker pijl geeft het uiteinde van de huls nek aan. De rechter pijl het allereerst zichtbare begin van de trekken en velden. Na het opmeten van de maten van de kamer lijkt het Hildo dat het hier een 50/70 huls betreft. De maten kloppen voor zover Hildo het heeft kunnen meten.

Van een collega schutter krijgt Hildo binnenkort een losse lege 50-70 huls en een losse kogel te leen. Daarmee kan Hildo exact de headspace bepalen daarmee wat voor munitie hij voor Meester Hansson op zijn verlof moet laten bijschrijven.

10) Stoffige hulzen speculaties

Het kan niet allemaal Yiiihaaa en Knal, Knal zijn, aldus Hildo. Heeft u een momentje? Dan gaat Hildo u deelgenoot maken van zijn geestelijke omzwervingen in hulzenland totdat hij daadwerkelijk een echte 50/70 huls heeft om te proberen. Of de speculaties en cijfers allemaal kloppen? Hildo belooft u niets! Als u afhaakt bij al deze droge materie is het begrijpelijk, maar voor Hildo is het allemaal hartstikke smeuïg. Hij zet even wat op een rij om voor u, maar ook voor hemzelf, deze 140 jaar oude patronen wat inzichtelijker te maken. Enne, hier een link voor nog meer historie over deze en soortgelijke 'buffel patronen'.

50/70 huls / patroon maten

De officiële maten van de 50/70 staan hieronder. De maten tussen aanhalingstekens zijn de maten die Hildo gemeten heeft van de kaarsvet afdruk die hij gemaakt heeft.

.565" = 14.35 mm (.570") aan de onderzijde, net boven de rand.

.535" = 13.59 mm (.536") diameter aan de bovenzijde, de nek van de huls.

1.75" = 44.45 mm (1.762") totale lengte van de huls.

2.25" = 57.15 mm totale lengte van de kant en klare patroon.

.450 grain kogel gewicht.

.515" = 13.08 mm (.510" - .514") diameter van de kogel.

12.7x44R huls / patroon maten

.13.09 mm aan de onderzijde, net boven de rand. (= 0.4 mm kleiner dan 50/70 huls)

13.59 mm diameter aan de bovenzijde, de nek van de huls. (= gelijk aan de .535" van de 50/70 huls)

44 mm totale lengte van de huls. (= 0.45 mm korter dan de 50/70 huls)

Conclusie:

De 12.7x44R en de 50/70 hulzen zijn bijna gelijk, maar niet helemaal. De 12.7x44R is aan de bodem 0.4 mm kleiner in diameter, de nek is gelijk en de totale lengte is 0.45 mm korter.

Dat zou betekenen dat een 12.7x44R (niet helemaal lekker) wel in een 50/70 geweer te verschieten is, maar een 50/70 niet in een 12.7x44R want daarvan is de kamer iets te klein.

Bent u nog wakker of al snurkend van uw stoel gevallen? Gaap.

Nu is het wachten totdat de politie de hulzen op Hildo's verlof heeft bijgeschreven. Het papier, een WM3 formulier, is ingeleverd en Hildo krijgt vanzelf bericht zei de politieagent.

9 maart 2007. Walker schietkaart

Niet dat het u maar in het minst boeit hoe Hildo ditmaal de kogels in de kaart schoot. Het lijkt toch elke keer hetzelfde. Hijzelf beweert dat het hem allemaal niets uitmaakt wat iemand anders er van denkt en dat hij toch telkens weer zijn schietkaarten afbeeldt. 'Dat is belangrijk voor mijn emotionele gevoel en groei', aldus Hildo en 'het verhoogt de betrokkenheid'.

Ja, ja, vast wel.

FFFG Zwitsers kruit

Hildo heeft het afgelopen jaar 2 1/2 kilo kruit erdoor geknald en is toe aan een nieuw voorraadje. Het beste zwartkruit ter wereld is Zwitsers kruit, dat wordt in ieder geval beweerd. Zwitsers kruit is krachtig en heeft een gelijkmatige verbranding wat voor een perfect schotbeeld zorg draagt. Het laat tevens weinig residu achter, voor zwartkruit begrippen althans. De hoge kwaliteit heeft een dito prijs: maar liefst 55 Euro moest Hildo neertellen voor deze kilo fles en dat is bijna twee keer zoveel als de 30 Euro wat Hildo's reguliere Explosia kruit, aan de rechterkant op de foto, kost. Is het superieure Zwitsers z'n geld waard? Hildo gaat binnenkort een mening vormen en houdt u op de hoogte!

Flinterhard!

Dit busje bevat een Amerikaanse pond, ofwel 454 gram, Kasenit. Hildo moest dit uit Duitsland bestellen want in Nederland bleek er lastig aan te komen. Het wordt gebruikt voor oppervlakteharding van metaal. Waarvoor vraagt u? Voor Betty de musket want het aambeeld, het gedeelte van het vuursteenslot waar de vuursteen tegenaan slaat om vonken te produceren, is duidelijk te zacht. Kasenit brengt koolstof in het materiaal en dat geeft een zee van vonken, althans dat is wat Hildo hoopt. Het principe van het harden van het aambeeld is hem in theorie duidelijk. Hoe de praktijk uitpakt kunt u binnenkort aanschouwen, en als alles naar verwachting verloopt mag Betty de musket binnenkort een keertje mee naar de schietbaan. Ze staat al te trappelen van ongeduld! Rustig Betty, rustig.

Colt Walker loop als gietmal

Hildo heeft bedacht dat hij de loop van zijn Colt Walker het best kan demonteren en dan de loop volgieten met het gesmolten vet nadat hij de ene kant afgeplugd heeft met een schoonmaakviltje.

Vetstaaf

Na het stollen kan het vet uit de loop gedrukt worden. Dat gaat mooi soepel en Hildo kan de kogelvetpillen snijden uit de vetstaaf.

Kogelvetpillen

Echt professioneel ziet het er niet uit, dat is Hildo met u eens. De vetpillen zijn ietsjes te zacht, maar ze wel harder dan bakboter of frituurvet. De witte stippen in het vet zijn wel knetterhard, wat het is weet hij niet. De ingrediënten percentages zijn nog niet helemaal goed, denkt Hildo. Het systeem van smelten, in de loop gieten en naderhand met een Stanleymesje snijden werkt overigens wel. Alleen zijn alle pillen niet even dik en soms scheef afgesneden. Hmm... Voor grote hoeveelheden kogelvetpillen is de Walker loop te kort en het heeft even nodig om af te koelen. Eerst de goede samenstelling en consistentie zien uit te vinden en dan toch maar met de .45 huls schijfjes prikken uit het vet.

Later wilde Hildo nog een keer gaan voor een samenstelling van 50% bijenwas, in plaats van 25%, om het vet harder te krijgen en 50% van de andere ingrediënten.

Misschien is bijenwas, paraffine en mutton tallow (schaapsvet) ook wel goed. Dat wordt in Amerika gebruikt met zeer goede resultaten.

Eerst maar eens zien hoe het schiet met deze vetpillen van deze samenstelling.

16 maart 2007. 1e Colt Walker kogelvetpil schietresultaten

36 schoten met 53 grain Explosia kruit met kogelvetpil onder de loden bal.

Rood = 1e trommel

Roze = 2e trommel (allemaal in het zwart!)

Wit = 3e trommel

Groen = 4e trommel

Geel = 5e trommel

Blauw = 6e trommel

Er mist een geel gat, een kogel moet precies door een ander gat gevlogen zijn, of de hele kaart is gemist maar dat lijkt Hildo sterk. De resultaten zijn bevredigend voor Hildo's doen. Hij heeft zelfs het idee dat hij beter geschoten heeft dan zonder kogelvetpil, maar het kan ook toeval zijn. Volgende week is het Zwitsers kruit aan de beurt en Hildo is benieuwd of hij verschil merkt in schietresultaten of in het vastlopen van de revolver door zwartkruit afzettingen.

De eerste kogelvetpil schoonhoudresultaten

Hier ziet u de loop van de Walker aan de monding na 36 schoten met 53 grain Explosia kruit. Het lijkt niet verkeerd! De kogelvetpillen hebben hun werk gedaan want na 36 schoten zag de loop van de Walker er zo uit als hierboven. Er is nog wel een beetje residu te zien maar alleen aan de onderzijde van de loop. Het kan gezegd dat de Walker 36 keer werd afgeschoten en dat in de tussentijd de revolver niet uit elkaar gehaald hoefde te worden om de as schoon te maken waar de trommel op draait. Alles in het mechanisme bleef soepel draaien.

30 maart 2007. 3e Colt Walker kogelvetpil schietresultaten

40 schoten met 53 grain Explosia kruit met kogelvetpil onder de loden bal.

Rood = 1e trommel

Blauw = 2e trommel

Groen = 3e trommel

Roze = 4e trommel

Wit = 5e trommel

Geel = 6e trommel

Oranje = laatste 4 schoten

Ondanks het zachter schietende Explosia kruit kan niemand dit een klein groepje noemen. De kaart bij 'de 1e Colt Walker kogelvetpil schietresultaten' was veel beter. Hetzelfde kruit, dezelfde lading, dezelfde kogels en dezelfde kogelvetpillen. Alles was identiek, behalve het resultaat. Het is duidelijk, Hildo schiet niet altijd gelijk, de ene dag beter dan de andere. Wat dit betreft, kan Hildo dus niet concluderen dat het Zwitsers kruit beter of slechter schiet. Het is wel stukken krachtiger dus als u iets heavy duty aan flinters wilt schieten, dan is de keus Zwitsers. Voor Hildo is een gaatje in de kaart genoeg, dus hij prefereert Explosia want het is goedkoper en met volle ladingen in een revolver als de Walker gaat er aardig wat door. Reduceren met het Zwitsers om aan de gelijke explosieve kracht te komen is natuurlijk mogelijk, maar dan zit u met opvulmateriaal te knoeien om de kogel zo dicht mogelijk bij de loop te krijgen, en daar heeft Hildo geen zin in. De kogel diep in de kamer schijnt onzuiverder te schieten. Het Zwitsers kruit heeft trouwens één groot nadeel... het laat knetterharde afzettingen na! Leest u maar verder bij de derde kogelvetpil schoonhoudresultaten.

De derde kogelvetpil schoonhoudresultaten

Wederom de loop van de Walker aan de monding na 40 schoten met 53 grain Explosia kruit. Er werd met identieke kogelvetpillen geschoten en het is duidelijk: De loop blijft toch schoner met het Explosia kruit dan met Zwitsers. De afzettingen die u ziet zijn zacht en spoelen letterlijk met alleen warm water uit de geiser zo de loop uit, bij het Zwitsers kruit waren het echt harde afzettingen. De Walker bleef gedurende de hele 40 schoten volledig soepel draaien, er was niets aan het mechaniek te merken. Omdat het Zwitsers kruit krachtiger is, zal het waarschijnlijk sneller zwartkruit residu tussen de trommel en de trommel as blazen, vermoedt Hildo.

Colt Walker aan de trommelzijde

Het verschil in de afzettingen tussen het Explosia en het Zwitsers kruit, vooral in het eerste stuk van de loop, wordt voor Hildo steeds duidelijker. De bovenste van de twee foto's hierboven laat zien dat er duidelijk minder zwartkruit afzettingen in de loop zitten met Explosia kruit. Bovendien zijn de Explosia afzettingen vettig en zacht. Op de onderste foto ziet u allemaal stukjes in het begin van de loop (de forcing cone) naar binnen steken. Dit zijn geen afzettingen maar gewoon vet. Dit had Hildo bij de eerste schietsessie met het Explosia kruit ook al opgemerkt, maar geen foto's van gemaakt. Bij het Zwitsers kruit zijn er geen vet overblijfselen te vinden, alleen maar harde afzettingen. Omdat het Zwitserse kruit veel sterker is dan het goedkope Explosia komt er bij die extra explosieve kracht van het Zwitsers een veel grotere hitte vrij, dat is logisch. Dit verbrandt het vet in Hildo's kogelvet pillen waarna alleen harde afzettingen overblijven. Of deze speculatie helemaal klopt, weet Hildo niet maar hij weet wel dat u met Explosia veel langer kunt doorschieten dan met Zwitsers in combinatie met kogelvetpillen.

Hoeveel sterker is het Zwitsers kruit eigenlijk? Dat weet Hildo nu nog niet, maar hij zal te zijner tijd het Zwitsers en Explosia naast elkaar zetten en zien hoe snel beide kruitsoorten een loden bal door zijn chronograaf kunnen laten vliegen.

Hildo's Rolling Block: Meester Hansson! (Klik foto 1500 pixels groot)

'Dit is helemaal geweldig hoor!', beweert Hildo, 'want dit hier is een echte Zweedse Carl Gustaf Rolling Block uit 1873!' Wij laten de enthousiaste Hildo intussen rustig verder door de kamer heen huppelen met het geweer in zijn handjes geklemd. Wilt u intussen wat meer weten over de historie van Hildo's 'niet zo nieuwe' geweer? Klik Hier!

Hildo op herlaadles

Hildo heeft nog geen klap verstand van het herladen van patronen. Gelukkig heeft hij wel een goede kennis die dat wel heeft. Laat die kennis toevallig zelf ook een Zweedse (Husqvarna) Rolling Block bezitten met hetzelfde kaliber... dat is al helemaal geweldig natuurlijk! U kent Hildo, dus zonder de goede begeleiding zit hij straks met allerlei onnodige, dure accessoires en foute kogeltangen die die hij helemaal niet nodig blijkt te hebben. En U weet, Hildo's huisje is al zo klein, en bovendien is het zwartkruit budget net een elastiekje: Rekbaar maar niet oneindig.

Er moet ook nog gegeten worden, weet u.

De onnozele blik

Die krijgt u te zien als Hildo iets niet helemaal snapt. In dit geval gaat het om het kaliber. Die van alle Zweedse Rolling Blocks is 12.7x44R. Dus even checken hoe het past in Hildo's geweer. Niet dus. Et voila, daar is de onnozele blik.

Een blik in de loop van Hildo's Carl Gustaf en een blik in de loop van de Husqvarna laat duidelijke verschillen zien. De trekken en velden in Hildo's loop zitten verder naar buiten dan die bij de Husqvarna. Het lijkt erop dat Hildo's Rolling Block gefreebored is. Het freeboren van een loop betekent dat er iets van de velden is weggehaald zodat de kogel verder in de loop past. Voor een zwaardere lading, een langere kogel of misschien voor de reguliere 50-70 patroon, welke standaard is voorzien van een fractie langere huls en een zwaardere en langere kogel. Waarom? Misschien ooit gedaan voor meer slagkracht bij de jacht op groot wild als beren en elanden, of voor het kunnen gebruiken van de waarschijnlijk meer gangbare 50-70 Government huls en kogel type? Hildo zal in ieder geval een afdruk gaan maken van de kamer om een juist beeld te kunnen krijgen van de maten om zodoende te kunnen beoordelen wat voor munitie dit wapen precies nodig heeft. Eenvoudig te doen met gesmolten kaarsvet. Hildo heeft nog wel een kaars liggen!

7) Eerste kaarsvet inspectie

De afdruk van de kamer is boven verwachting goed gelukt en Hildo is dik tevreden. De papier prop uit de loop zit aan het kaarsvet vast gesmolten, maar dat maak niets uit.

9) Chocolate bullet

Hildo had van een trakterende collega een klein chocoladen paaseitje achterovergedrukt. Na thuiskomst het zilverpapier verwijderd en het chocolade ei, met enige moeite, door de loop gedrukt van Meester Hansson. Dat had hij helemaal zelf bedacht en kijk eens aan. Een vrijwel perfecte chocolade kogel! Niet om mee te schieten maar wel om op te meten, wel voorzichtig natuurlijk want de chocola is tamelijk zacht. Met Hildo's brandnieuwe digitale schuifmaat kwam hij tot de volgende resultaten .510" tot .514" op het hoogste punt (van de trekken) en .477" op het diepste (de velden). De maten zijn belangrijk om de goede gietmal aan te kunnen schaffen. Kogels kunnen gegoten worden in miniem verschillende diameters en behoorlijk verschillende gewichten. Hildo speculeert alvast dat hij waarschijnlijk gaat voor de giettang van Lee die een .515"-450 (450 grain) kogel giet. Lee zegt ook dat een kogel een fractie groter mag zijn dan het diepste gedeelte van de trekken en die lijkt bij Hildo, volgens de chocolade kogel, .514" te zijn. Op de site van Lee Precision zag hij ook een 'Sizing Die' van .510". Dat is een stukje gereedschap dat de kogeldiameter terug kan brengen naar .510", als dat echt nodig mocht zijn, maar Hildo denkt op dit moment dat het prima lukt met een .515" kogel.

Hildo's Lee 50/70 450 kogelgiettang!

Kijk eens aan, een close-up van het gietblok van de nieuwe kogelgiettang.

Ooohh, zegt Hildo, wat heeft deze kogel een verschrikkelijk mooie slanke klassieke stroomlijn met drie mooie subtiele vetgroeven. Een plaatje om te zien hoor! Sommige kogels zien er een beetje dom uit, en zijn zelfs helemaal plat aan de voorkant omdat dat mooie ronde gaten geeft in het papier. Dat kan wel zijn, maar Hildo is van mening dat een kogel er er ook esthetisch verantwoord uit moet zien, en dat doet deze! De diameter is .515" en hij weegt 450 grain. Dat is precies hetzelfde gewicht als wat de originele kogel van de 50/70 militaire patroon destijds ook had. Hildo wilde al wel beginnen te gieten, maar het weer werkt niet mee. Het waait tamelijk hard en dan wil het lood smelten in de tuin op een houtvuurtje niet zo goed. Nu moet Hildo nog wat hulzen en slaghoedjes hebben. Hildo heeft de bijlage van zijn verlof inmiddels terug van de politie en mag derhalve de verlofplichtige 50/70 onderdelen daarvoor nu in zijn bezit hebben.

Bullet lube voor kogelvetpillen

Hier ziet u de ingrediënten voor Hildo's kogelvet waarvan hij kogelvetpillen gaat maken. Een kogelvetpil kan zo tussen kruitlading en kogel van Hildo's voorlaad revolvers gebruikt worden, dat doen ze in Amerika ook. Het is hard, dus zal het zich niet mengen met het kruit. Kruit kan niet tegen vet of olie moet u weten, dat tast de werking aan. U krabt zich achter het hoofd, maar Hildo weet wat hij doet! Deze melange is gedeeltelijk afkomstig van een van Hildo's kennissen. Een beproefd concept. Het enige wat Hildo aan de samenstelling heeft veranderd, is in plaats van het aardoliedestillaat Molykote BR2 Plus vet gewoon Diamant frituurvet te gebruiken. Arachide olie is gewoon pindaolie, het restproduct tijdens de fabricage van pindakaas. Het is beter bekend als slaolie. Bijzonder hittebestendig en het wordt niet ranzig. Diamant frituurvet gebruikt Hildo al een hele poos, en het heeft zich intussen bewezen. In het midden achteraan ziet u een kilo bijenwas staan. Knetterhard spul dat, behalve geschikt voor het maken van exclusieve kaarsen, prima inzetbaar is als bindmiddel tot het verkrijgen van de juiste viscositeit van het kogelvet. Bovendien heeft het ook nog smerende eigenschappen. Bijenwas wordt in kogelvetten over de hele wereld gebruikt, zelfs in professionele. Sunlight (spreek uit: sunlicht) kent u allemaal nog. Het is een ouderwetse echte zeep zonder te veel toevoegingen. Dat zeep glibberig is, weten we allemaal en bovendien zijn high-pressure vetten vaak op zeepbasis. Zeep wordt zelf van vet gemaakt en tijdens het schieten wast de zeep automatisch uw loop, het kan niet makkelijker! Het originele recept gaat uit van 25% van alle bestanddelen, gemeten in gewicht. Als het te dun is, meer bijenwas toevoegen.

De oplettende lezer ziet op de voorgrond tevens een lege pistoolhuls, kaliber 45 auto, en een stuk roodkoperen waterleiding, 12mm. Dit gaat gebruikt worden om .45 ronde schijfjes te prikken van het uitgegoten en uitgeharde kogelvet. De schijfjes kogelvet zullen vervolgens geplaatst worden boven op de kruitlading in Hildo's Colt Walker. Bovenop het schijfje vet wordt de kogel geperst. Het vet houdt de kruitresten in de loop smeuïg zodat bij het volgende schot de kruit residuen de loop uitgeblazen worden en de kogel gelijktijdig gesmeerd wordt.

Ingrediënten wegen

Ingrediënten smelten

Overkokend mengseltje

De witte stukken willen niet oplossen

Theorie is één ding, de praktijk is wat anders

Hildo bezig met het vervaardigen van kogelvet voor de kogelvetpillen. Op een digitale keukenweegschaal weegt hij van elk ingrediënt 25 gram af. Bijenwas, Diamant frituurvet, pindaolie en Sunlight zeep in Hildo's ouwe leger veldfleshouder. Vervolgens op de gaspit. Wat meurt die zeep zeg! Donders, de walm slaat er vanaf tijdens het smelten en de citronellageur is adembenemend. Zo fris heeft Hildo's huisje nog nooit geroken en hij ontwikkelt instant hoofdpijn. Maar een echte zwartkruitschutter zet door! Het mengsel begint alras te koken, u moet erbij blijven en roeren want het wil graag overkoken. Het kookt zelfs nog een hele poos door nadat het van het vuur is verwijderd.

Er lijkt iets niet goed te gaan. Er zitten allemaal witte vlokken / stukken in. Zeep? Of misschien was het Diamant frituurvet toch geen goed idee? Roeren helpt niet om de witte stukken op te lossen.

23 maart 2007. 2e Colt Walker kogelvetpil schietresultaten

40 schoten met 54 grain Zwitsers kruit met kogelvetpil onder de loden bal.

Rood = eerste 2 trommels

Geel = de rest

De resultaten zijn minder dan de vorige keer met het Explosia kruit. Waarom?

Hildo denkt dat hij z'n dag niet had. Hij had het idee dat ie vandaag meer trilde dan de vorige keer wat de mindere schietresultaten zou verklaren. Het Zwitsers kruit is duidelijk krachtiger dan het Explosia kruit. Goed te merken door de hardere terugslag en de revolver sloeg meer omhoog. De laadhevel van de Walker viel bij elk schot naar beneden, en dat was bij het Explosia kruit niet het geval. De knal zelf leek wat korter te duren maar kan ook inbeelding zijn.

Voor goede resultaten hoeft Hildo niet naar het Zwitsers te grijpen. Misschien is het kruit beter maar het was bij Hildo deze keer niet terug te zien in de schietresultaten. Hildo is nu eenmaal niet meer dan een middelmatige schutter en hij loopt eerder tegen zijn eigen beperkingen aan dan aan de technische beperkingen die minderwaardig kruit een topschutter mogelijk zou kunnen opleggen in het behalen van het beste resultaat. Tevens, en niet onbelangrijk, schijnen volle ladingen niet het beste schietresultaat te geven. Voor de beste groeperingen dient u te schieten met gereduceerde ladingen. Omdat Zwitsers sterker is dan het Explosia kruit lijkt het Hildo niet ondenkbeeldig dat de resultaten minder goed zijn bij het gebruik van volle ladingen Zwitsers dan bij volle ladingen Explosia kruit. Reduceren dus, maar dat heeft Big Boom Junkie Hildo nog nooit gedaan want de grootste boem krijgt u toevallig wel met de grootste lading. Hildo belooft u dat hij ter zijner tijd ook eens serieus met gereduceerde ladingen zal gaan schieten om te kijken of daar echt kleinere groepjes mee te behalen zijn.

De tweede kogelvetpil schoonhoudresultaten

Hier ziet u wederom de loop van de Walker aan de monding na 40 schoten met 54 grain Zwitsers kruit. Wederom zwartkruit resten aan de onderzijde van de loop en de bovenzijde lijkt weer tamelijk schoon. Of de loop schoner of minder schoon is moeilijk te zeggen want Hildo heeft verschillende foto's gemaakt en op elke foto lijkt het weer iets anders, maar de loop lijkt met Zwitsers kruit toch meer vervuiling te vertonen. De loop over de volledige lengte scherp in beeld krijgen lukt niet. De kogelvetpillen waren de vorige keer wat zacht, dus Hildo heeft op goed geluk wat bijenwas en twee waxinelichtjes (paraffine) aan de mix toegevoegd. Resultaat: knetterharde kogelvetpillen. Op zich prima, maar na 40 schoten bleek de Walker toch weer last te krijgen van een zwaar draaiende trommel. Waarschijnlijk toch te weinig smerend materiaal in het kogelvet. Wel bleef de loop aan de monding net zo schoon als de vorige keer. Om de resultaten echt goed te kunnen vergelijken zal Hildo volgende week met deze zelfde mix gaan schieten met het Explosia kruit om de effecten van de kruitresiduen tussen Zwitsers en Explosia beter te kunnen vergelijken.

Colt Walker loop aan de trommel zijde

Van deze kant had Hildo de loop de vorige keer niet gefotografeerd. Dit ziet er tamelijk dramatisch uit. Droge harde afzettingen zijn duidelijk te zien. Tijdens het schoonmaken bleek dit echt hard spul wat je niet zo met een doekje wegveegt. U kunt zich voorstellen dat wanneer een kogel door deze loop geperst wordt, dat ie aardig wat wrijving ondervindt. Ook logisch dat de loop dan warmer wordt dan normaal. Het Zwitsers kruit is natuurlijk sterk spul wat hoogstwaarschijnlijk heter brandt. Daarmee kan een kogelvetpil het wel eens lastiger krijgen dan met minder explosief kruit, speculeert Hildo. Volgende week weet ook u of het Explosia kruit daadwerkelijk minder of zachtere afzettingen geeft of dat er in de kogelvetpillen die deze week gebruikt zijn gewoon te weinig vet zit.

Kogelvetpil installatie

Het installeren van kogelvetpillen is kinderlijk eenvoudig. U gooit het kruit in de kamer en drukt de vetpil er gewoon bovenop. Iets minder kruit, ongeveer 4 grain in een .44, dat geeft u voldoende ruimte voor een fatsoenlijke kogelvetpil. Het vet tast het kruit niet aan want de kogelvetpillen zijn behoorlijk hard. Het vet kan zich daardoor niet met het kruit vermengen.

Geladen Walker

Bovenop de kogelvet pil legt u de kogel, die vervolgens de kamer in geperst word met de laadram. Bang voor crossfire is Hildo niet want de vetpil onder de kogel beschermt het kruit tegen rondvliegend vuur of vonken.

Auwauu!!

Mocht u overwegen ook met kogelvetpillen aan de slag te gaan, houdt er rekening mee dat gesmolten vet knap heet is. Voor u het weet heeft ook u een brandblaar en loopt u jodelend door het huis. 'Ik jodelde helemaal niet' protesteert Hildo. 'Ik zei niet eens au, en lachte er alleen maar om. Haha, zo ongeveer. Ik ben een echte zwartkruitschutter en dat zijn allemaal echte kerels. Die geven daar niks om, echt niet'.

Tuurlijk Hildo, tuurlijk. Trouwens, wanneer ben je voor het laatst bij de tandarts geweest? Oeps... was maar een geintje hoor, je hoeft niet meteen zo bleek weg te trekken. Hildo, Hildo!?

6 april 2007. Colt Walker 36 schoten snelvuur!

Hoe snel konden de cowboys en soldaten van weleer eigenlijk schieten met hun voorlaad revolvers? Hildo staat moederziel alleen op de schietbaan, niemand die last heeft van de rook, dus dit lijkt hem een uitgelezen moment om de snelvuur capaciteiten van zijn Colt Walker uit te proberen.

Er is een duidelijke regel: Zuiver schieten, want de baan moet heel blijven en dat is Hildo prima gelukt want alle 36 kogels troffen de kaart. Hildo heeft een mobiel telefoontje en het geeft tevens de tijd aan, dus die werd ingezet als tijdmeter. Geschoten werd met 54 grain Explosia 0 (FFFG) kruit (Jagdschwzarzpulver) met een kogelvetpil onder de kogel. De meting begon met een lege ongeladen revolver en eindigde na 36 kogels (6 trommels) te hebben afgevuurd. Tijd? 26 minuten! Er kan een minuutje aan schelen want het mobieltje beschikt niet over een secondewijzer. Hildo heeft de herlaadprocedure zo snel mogelijk doorlopen, maar wel fatsoenlijk gericht. Is Hildo langzaam? Hildo gelooft niet dat ie supersnel is, maar kan langzamerhand behoorlijk uit de voeten met voorladers en denkt dat een gemiddelde soldaat of cowboy zeker niet sneller geweest is. Al helemaal niet in het veld waar de herlaadcomponenten niet netjes op een tafel uitgestald liggen en aan het front zal bovendien de aanwezige stress zeker geen versnellende factor geweest zijn. Hij ziet de ronde ballen al van de trommel rollen en de kleine percussiekapjes uit trillende vingers in het gras vallen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat destijds, rond 1860, los kruit uit de kruithoorn en kogels niet veel gebruikt werden. Soldaten waren voorzien van kant en klare 'patronen', dat wil zeggen de kogel en het kruit zaten in genitreerd (makkelijk brandbaar) papier gewikkeld die als één geheel zo in de trommel geperst werden. Alleen het percussiekapje er nog achterop plaatsen en ze waren klaar. Aha! U raadt het al... Hildo wil ook eens proberen kant en klare voorlaadpatronen te maken. Leuk? Hartstikke!