Back to motorindex    Page 1    Page 2    Page 3    Page 4    Page 5    Page 6    Page 7    Onderhoud   

Mikuni VM26 testrit

Hoe bevalt die VM26 op een 125cc Skyteam Dax? En, hoe bevalt de Dax op de lange afstand? Hildo test dat uit en haalt volgas een broodje Kebab in het Noorse Narvik, rijdt bergjes op en af ver boven de poolcirkel, ziet eeuwige sneeuw, neemt haarspeldbochten, laat de Noordkaap links liggen want daar gaat iedereen al heen, laat een Saami (Laplander) zijn Dax testen, staat aan de Russische grens bij Kirkenes in Noorwegen en tuft via Finland, rendieren ontwijkend, terug naar Zweden. Je moet toch wat met je vakantie?

Op de trailer

In Scandinavië is tuchtig gebruik gemaakt van een gehuurde aanhangwagen, gereden door een reisgenoot (die niet op de foto wil). De aanhanger is perfect voor dingen als de Duitse Autobahn en dagen van eindeloos veel regen. De weersvoorspellingen waren slecht en het moet geen kwelling worden. Met name regen bleek inderdaad de grote boosdoener tijdens deze twee weken durende rit. De auto die werd gebruikt voor de aanhanger was Hildo's Volvo 940 en die heeft tijdens deze rit 6850 kilometer gereden. Zelf heeft Hildo in totaal zo'n 1500 kilometer op de Skyteam Dax afgelegd. Niet wereldschokkend maar toch een leuk tripje, zeker in combinatie met de onhollandse omgeving die borg staat voor bijzondere Dax ritjes. Tevens is het een mooie roadtest voor het Daxje.

Hoe bevalt de VM26 Mikuni carburateur?

Het aanzuiggeluid is tamelijk schel, slissend en luid. Het originele filter klinkt donkerder en daardoor mooier. Maar al direct na de montage van de VM26, het Takegawa power luchtfilter en het Takegawa spruitstuk liep de Dax beter dan ooit tevoren. Hildo denkt dan ook dat hierin de grote kracht schuilt van deze Mikuni. Hij loop gewoon lekker, houdt niet in en doet het (in tegenstelling tot de originele carburateur) ook prima bij wisselende weersomstandigheden. Als het benzineverbruik toegenomen is, is het nauwelijks merkbaar. In de regen doet de VM26 het ook goed, maar een nacht buiten staan met dikke stortbuien... dan komt er toch water in de carburateur, en een drupje lijkt al genoeg. De Dax loopt of helemaal niet meer, of doet het alleen nog goed bij weinig gas. Doorrijden en hopen dat het water vanzelf weggaat... dat lijkt niet te werken. De vlotterbak even leeg laten lopen en ook het water bij de gasschuif (condensatie?) weghalen en de carburateur doet het weer goed. De waarschijnlijke boosdoener lijkt het powerfilter waardoor het regenwater naar binnen kan lekken, ook al omdat de carburateur iets voorover hangt. Een beschermkapje tegen naar beneden vallend regenwater is wel het minste wat er gemonteerd zou moeten worden. Volgens Hildo is een regenkapje niet te koop en moet u het zelf maken. Er zijn overigens ook waterwerende hoesjes in de handel, speciaal ontwikkeld voor gebruik op powerfilters. Een zakje om uw powerfilter, het ziet er niet uit!

Hoe hard wilde de Dax met de VM26?

Met een Mikuni VM26 zouden de paardekrachten van 8 naar 11 stijgen, maar ook met een dikke Mikuni VM26 carburateur en het 17/32 tands tandwiel verhouding blijft een 125cc Skyteam Dax wat het is: Eerder een opgevoerde brommer dan een volwaardige motorfiets. Hildo gelooft gevoelsmatig niet dat er veel verschil zit in het vermogen na de montage van de Mikuni VM26. Als er een verschil is, is het in ieder geval niet spectaculair en die 3 extra PK's zitten er niet in. Het gereden tempo was op goede momenten meestal rond de 110-120 km/h (78-86 km in het echt), zonder tegenwind en zonder heuvels. Harder wil meestal niet. Op zeldzamere momenten kon er gecruised worden met snelheden tot 130 (93) kilometer per uur. Op dat moment begint het achterwiel wat te bibberen vanwege de zeer slecht dempende achterschokbrekers. Heuveltje af haalde Hildo eens 140 (100) kilometer per uur, waarbij het achterwiel ineens gevaarlijk begon te stuiteren... Na de nodige hartkloppingen en krachttermen is Hildo vervolgens beneden de 130 km op de teller gebleven. Maar als het maar iets tegen zit met de wind, of heuveltje op, blijft de Dax al hangen rond de 100 km/h (71km/h) of nog lager. Bergje op viel de Dax soms terug tot 70 (50) kilometer per uur en in enkele gevallen moest er teruggeschakeld worden naar de derde versnelling waarbij altijd minimaal 50 echte kilometers per uur gehaald kon worden en daarmee vielen de berg-op kwaliteiten van de Dax Hildo mee. Bergje naar beneden is natuurlijk geen probleem... In de praktijk heeft de Dax niet voldoende snelheid om het overige verkeer in Scandinavië bij te kunnen houden. Gereden werd vrijwel aldoor met maximale snelheid. Alleen houdt de VM26 carburateur iets in bij volgas met de bijgeleverde 190 hoofdsproeier, dus de gashandvatstand was waarschijnlijk meestal rond de 90% open. Hildo is nog niet aan andere hoofdsproeiers toegekomen.

Benzineverbruik bij topsnelheid

1:45 haalt Hildo niet meer op topsnelheid. Met zo-hard-als-ie-kan op de lange afstand is het benzineverbruik rond de 1:33. Nog steeds zuinig, maar een zeer zuinige moderne kleine dieselauto zou met diezelfde snelheid in hetzelfde tempo op de lange afstand waarschijnlijk hetzelfde lage brandstof verbruik van 1:33 moeten kunnen halen. Misschien nog wel iets zuiniger ook. Het benzineverbruik van de Dax lijkt zeer sterk afhankelijk van hoever de carburateur geopend is, niet van het gereden tempo. Met een streepje gas rijdt u superzuinig, alleen gaat het niet zo hard. Maar als u de wind mee heeft, kan het tempo aardig oplopen zonder dat u echt veel gas hoeft te geven en dat is het moment dat u zeer zuinig kunt rijden met een respectabele snelheid.

Hoe bevalt een Dax op de lange afstand?

Het tempo ligt laag, u zou graag wat sneller willen, maar het zit er niet in. Dat is wat Hildo in ieder geval op de lange afstand echt opviel. Het zitcomfort valt best mee, want voor een motor zo klein als de Dax zit deze bonsai bike best goed. Maar ook als u aan de Dax gewend bent, blijft het een enigszins onstabiel rijdend motortje. De wieltjes zijn waarschijnlijk te klein en ook het gewicht is zeer laag. Veel stabiliteit heeft de Dax niet in huis en elke lichte tik tegen het stuur of rukwind vertaalt zich in een wiebelend Daxje. Hoe meer lef u heeft, hoe minder u hier een probleem van zult maken. Met Hildo's lef is het matig gesteld, dus met rukwinden is het voor hem beduidend minder prettig rijden.

Technische problemen?

De 1500 kilometer die Hildo op topsnelheid op de schier eindeloze wegen heeft afgelegd, waren geen probleem voor de Dax. Alleen voor het stellen van de ketting moest er gereedschap gebruikt worden. Petje af dus voor meneer Skyteam! Het motorblokje hield zich ook voorbeeldig en slechts éénmaal is er een fractie olie bijgevuld en bij 2500 km op de teller heeft Hildo de olie onderweg ververst. Ook op topsnelheid, in combinatie met het 17 tands voortandwiel voor minder toeren, heeft Hildo nooit het idee gehad dat hij het motorblokje aan het overbelasten was. Standaard levert het 8 PK en dat is niet bar veel voor een 125 cc. Wat er niet in zit kunt u er niet uithalen, dus wat levensduur betreft heeft Hildo een goed gevoel bij dit motorblokje, zelfs als u het behoorlijk belast. Maar het mag gezegd dat het niet erg warm was en dat continue topsnelheid in combinatie met 30 graden Celsius misschien minder gezond zijn. In dat geval is een oliekoeler misschien een te overwegen idee.

Benzinetank

Dat de benzinetank van de Dax niet bijster groot is, 2.4 liter, en dat hij al op reserve gaat na 1.7 liter, is duidelijk. Het is ook duidelijk dat dit te weinig is om het in alle gevallen, in Scandinavië, van de ene naar de andere benzinepomp te kunnen halen. Hildo kocht een 5 liter jerrycan en met die extra liters was de benzinevoorraad op geen enkel traject een probleem.

Finse grens

Met uw Dax bij de Finse grens aankomen. Hildo vindt dat best een speciaal gevoel, dus een foto waard. Daarna verder afzakken naar het zuiden, dus weer huiswaarts. De Dax blijft probleemloos de kilometers verslinden. Topper.

Roest...

Technisch gaf de Skyteam Dax geen problemen, maar dat de kwaliteit van lak, chroom en zinkwerk niet op een bijzonder hoog peil ligt, was twee dagen na aanschaf al duidelijk. Nu, na twee weken lang in de regen op aanhanger of zelf rijdend in de buitenlucht doorgebracht te hebben, is dit probleem nog stukken duidelijker geworden. Dat een zwart gespoten uitlaat snel zal beginnen te roesten, kunt u verwachten. Maar het chroomwerk van het spatbord en zomaar een dopmoer laten sneller ernstige corrosieve verschijnselen zien dan zou mogen. Slecht hoor, aldus Hildo.

Peilstok

Het oliepeilstokje zweet wat olie er bovenuit, tussen de o-ring door. Geeft niks zegt Hildo, hij is niet bang voor wat vet en olie. Het heeft conserverende eigenschappen en kan dus nooit slecht zijn. Of zou de carterdruk te hoog oplopen? Een carter ontluchting heeft Hildo nog niet ontdekt.

Gescheurde zadel bekleding

Ook dit verwacht u niet van een motor die twee maand oud is en nog geen drieduizend kilometer gereden heeft. Het skai waarvan de overtrek voor de buddyseat gemaakt is, zei letterlijk 'krak' toen Hildo laatst op het zadel ging zitten. En zie, zomaar een scheur in het materiaal. Er zijn allerlei leuke vervangende zadeldekjes in de handel verkrijgbaar in allerlei leuke kleurtjes voor dik twintig euro. Maar het vertrouwen in de kwaliteit heeft nu een deuk opgelopen. Als Hildo er zin in heeft, maakt ie zelf wel eens wat van écht leer want dat gaat wel jaren mee.

Faddybike uitlaat. 179 euro

Waar Faddybike gemaakt wordt? Taiwan of Korea waarschijnlijk gokt Hildo, afgaand op de afwerking. De voorpijp zit los in de grote doos waarin de zending binnenkomt en de demper zit netjes verpakt in een klein doosje met Faddybike opschrift, zonder land van herkomst. Hildo verbaast zich over het lichte gewicht van dit systeem. Zowel de demper als voorpijp zelf is lichtgewicht. De kwaliteit van de afwerking laat, als u even beter kijkt, te wensen over. Zo'n scherpe uitlaatbocht is niet makkelijk te buigen terwijl hij rond moet blijven, en dat is te zien. Bovendien zitten er vlakke kanten aan de bocht door slordig slijpwerk. Daarna is de buis verder in stukjes aan elkaar gelast. In het midden zit een taps stuk waarbij de pijp van vrij kleine naar wat een wat grotere diameter buis overgaat. Een mooie las is niet lelijk, maar als je dan een las probeert weg te slijpen wat niet helemaal lukt... tja. Niet getreurd, van een afstandje lijkt het heel wat en het is van roestvast staal, dus voor afbladderend chroom is Hildo niet bang. De demper werkt volgens het absorptiesysteem (doorkijkdemper), dus de gassen staat niets in de weg. Het lijkt aardig goed te dempen als Hildo, met zijn mond erop, door de uitlaat heen schreeuwt. De demper ziet er ook van dichtbij verzorgd uit, maar of hij lang mooi blijft? Het heeft een aluminium omhulsel en is niet geanodiseerd. De voor en achterkant lijken verchroomd staal, dus dat zal wel willen roesten.

Montage hardware

Bijgeleverd worden twee veertjes, om de demper tegen de pijp te monteren. Verder nog een afstandsbus van aluminium met een boutje aan één kant. Een RVS strip met twee bevestigingsgaten completeert het geheel. De RVS strip wordt om de demper gebogen en die wordt vervolgens met behulp van de afstandshouder gemonteerd aan de schokbreker bevestiging. Eerst snapte Hildo het even niet, maar nu wel! Simpel!

Michelin S1 110/80-10 achterband. 35 euro

Weinig over te vertellen, behalve dat ie op de foto breder lijkt dan in het echt en 35 euro kost tegenover de 17.50 euro voor de originele bamiband. Michelin is verder een goed, maar niet echt goedkoop, merk en Hildo is benieuwd hoe lang dit rubber meegaat én of deze het extra geld waard is.

5 september 2008. kilometerstand

Nu, met de teller op bijna 3500 kilometer, gaat de Faddybike uitlaat gemonteerd worden. De rest van de onderdelen komt later, niet alles tegelijk. Maar tijdens de demontage komt Hildo een paar opmerkelijke zaken tegen...

Gat in cilinderkop?

Wie kijkt nu vaak naar de onderzijde van de cilinderkop? Hildo niet, alleen op het moment dat hij een oude uitlaat demonteert. Daar ziet hij dit gat zitten. Het lijkt er uitgebroken te zijn. Of het kwaad kan? De motor loopt er niet minder om, en aan de achterkant van dit gapende gat zit nóg een gat, dat mooi ovaal is. Misschien een soort van slordig gemaakt koelgat? Het lijkt verder volledig afgesloten, dus niet van invloed op het functioneren van het motorblok. Toch vreemd, zeker omdat er duidelijk een breuklijn te zien is.

Edit: Dit hoort zo. Hildo heeft begrepen dat dit een koelgat is voor extra koeling voor de kop. Het gat is alleen slordig afgewerkt.

Faddybike gemonteerd op de Dax

Hij zit erop! De passing is verder prima. Mooi? Kwestie van smaak. Het valt Hildo een beetje tegen, want op de foto van Daxdodo zit de demper horizontaal gemonteerd. Dat vindt Hildo mooier. Jammer het bij deze niet zo is. De voorpijp ziet er nu nog uit als chroom, maar dat zal snel goudkleurig verkleuren omdat hij van roestvast staal gemaakt is.

Faddybike met knipperlicht

Hildo heeft zijn knipperlicht bevestigingsbeugel een stukje verbogen. Het knipperlicht zit nu scheef, maar een gesmolten knipperlicht is erger.

Uitlaat ophanging

Eenvoudige oplossing en het werkt prima. De aluminium afstandsbus word op de bout van de schokbreker ophanging geschroefd. Alleen jammer dat dat niet lekker gaat. Het lijkt of het draad in de afstandsbus of op de bout van de schokbreker niet goed getapt is, misschien zijn beide niet lekker. Het draait veel te zwaar en daarom heeft Hildo de originele ring die gebruikt werd, weggelaten. Zo zit de afstandsbus beter op de schokbrekerbout. Zelf een beugeltje maken is naderhand natuurlijk altijd nog mogelijk, en waarschijnlijk zelfs noodzakelijk.

DB killer

Een DB killer is een los inzetbaar ding, en wordt gebruikt om het geluidsniveau (decibels) naar beneden te krijgen. De kleine ring die u ziet is de DB killer, en hij is verwijderbaar met de kruiskop schroef aan de achterzijde van de demper. Zonder DB killers zijn uitlaten gewoonlijk sneller maar geven wel (nog) meer geluid. Hildo laat hem lekker zitten.

7 september 2008. Supereenvoudig bandje verwisselen!

Dit is een heel leuk systeem, en Hildo kende het niet. Nu kan zelfs Hildo een band verwisselen!

B) Naaf uit het wiel nemen.

D) Als de band blijft 'plakken' aan de velg, de band van de velg afduwen tot ie losgaat van de velgrand. Het lukt Hildo, dus u ook.

F) Dit is het Dax wiel... twee losse velg helften die aan elkaar geschroefd zijn. Supereenvoudig en het werkt prima met een motor als de Dax. Voor een 'echte' motorfiets lijkt Hildo dit systeem minder geschikt. Misschien wat onnauwkeurig en wat slapjes?

Montage is alles in omgekeerde volgorde. Hildo gebruikt een beetje afwasmiddel zodat de band mooi om de velgrand glipt. Later droogt het op en plakt de band mooi tegen de velg zodat hij niet zal verdraaien tijdens, bijvoorbeeld, accelereren.

Bandruimte

Een wereld van ruimte over. Als u wilt kan makkelijk een bredere band gemonteerd worden dan de 110/80-10 Michelin. Er is ruimte genoeg. Maar of die bredere band ook nog lekker in de maar 2.5 inch brede velg past?

Middenbok

De middenbok aan de rechterzijde zit overigens tamelijk dichtbij de band, u ziet het op de foto. Bij bredere banden zal de middenbok waarschijnlijk iets aangepast moeten worden. De ruimte bij de achterbrug is ruim voldoende voor breder rubber.

Gazi schokbrekers montage - kettingscherm moet er af

Het kettingscherm, of kettingrand zo u wil, past niet in combinatie met de Gazi's die een veel grotere diameter aan de onderzijde hebben dan de standaardveren. De schokbreker naar buiten uitvullen, kunt u vergeten. De bout waarmee de schokbreker aan de onderzijde wordt gemonteerd is geen bout, maar een aan de achterbrug vastgelast stuk draadeind. Het draadeind verwijderen en een langere er voor in de plaats lassen kan, maar het houdt wel ergens op voor Hildo. Montage van een simpele bout kan niet want er is te weinig ruimte, die bout zou de boutkoppen raken van het achtertandwiel. Het kettingscherm moet dus worden verwijderd om de Gazi´s te laten passen en daar is Hildo niet blij mee! Door de achterband opgeworpen water / straatvuil / zand wordt direct op de ketting gedeponeerd zonder de beschermende werking van het kettingscherm. Dit zal de levensduur van de ketting bekorten. Hildo zal zelf het standaard kettingscherm moeten aanpassen of een compleet nieuwe maken. Dit kan een poosje duren want u kent Hildo's weerzin tegen sleutelen. Verder passen de Gazi's best goed. Hier en daar wat uitvullen, maar het levert verder geen problemen op.

20 september 2008. De Topsnelheid!!

Even de teller snel gefotoshopped voor een inzichtelijk plaatje. Met de originele carburateur en uitlaat wist Hildo, plat op de Dax, bij windstil weer 130 km/h op de teller te krijgen. Met de Mikuni VM26 en de Faddybike uitlaat, samen goed voor rond de 400 euro, krijgt Hildo de snelheidsmeter nu met pijn en moeite tegen/op 140 kmh. Scheelt dus maximaal 10 kmh... op de teller. In het echt waarschijnlijk zo'n 7 km/h. 'Nou', meent een iets beteuterde Hildo, 'Dat valt toch een beetje tegen hoor'. 140 op de teller is maar 100 km in het echt. Bovendien wil de tellernaald ook wel eens een beetje heen en weer zweven. Hoe hard de Dax nu echt loopt weet Hildo dus niet, maar wat snelheid betreft gaat 140 op de klok hard genoeg. De problemen komen pas als u een keertje een flinke bries tegen heeft....

Betere oplossing om hard te gaan

Hildo's inziens koopt u beter gelijk maar een snel blok, of een échte motor. Om meer uit het originele Skyteam motorblok te halen moet er behoorlijk wat gebeuren. Hildo denkt daarbij aan nokkenas, grotere kleppen, verbrandingskamer bewerken, in- en uitlaatkanalen optimaliseren, hogere compressie. Uiteindelijk betreft het hier motortechniek uit de zestiger jaren, en toen ging het nog niet zo hard. Ach, voor 370 euro heeft u een Lifan 150cc bij Monstermoto.nl die het originele vermogen van 8pk naar 14.5pk tilt. Het was goedkoper geweest dan de 400 euro die Hildo inmiddels uitgegeven heeft en had ontegenzeggelijk meer snelheid opgeleverd. Hoe betrouwbaar zo'n blok is.... Hildo weet het niet. Nog mooiere en snellere blokkies zijn er ook, uiteraard wel voor nog meer geld. Voorlopig rijdt Hildo, met z'n portemonnee inmiddels zo plat als een dubbeltje, lekker met het originele Skyteam blokje rond en houdt de snelheid rond de 100-110 op de teller (110 is een kleine 80 in het echt). Liefst zelfs iets lager als het verkeer het toelaat. Met die snelheid zit de Dax beter in zijn vel, is ie zuiniger en gaat ie vast langer mee ook.

Verstandig

U mag niet vergeten waarom deze Dax uiteindelijk gekocht is. Om geld te besparen, en dat gaat Hildo doen ook!

21 september 2008. Blanke Tectyl

De kilometerstand is inmiddels 4256 en de herfst is aangebroken. Hildo voorspelt een verslechtering van het weer binnen niet al te lange tijd. De Dax is roestgevoelig dus leek de aanschaf van een bus blanke Tectyl, voor 9.50 euro, een goede aanschaf. Spatbord voor en achter is er mee gedaan alsook de stuurhelften en wat andere dingetjes die niet geverfd zijn. Nog een heleboel Tectyl over. De toekomst zal laten zien of deze behandeling helpt. Vast wel!

Narvik

Narvik is een havenstad in het noorden van Noorwegen en, zoals u kunt zien, liegen de afstanden in Scandinavië er niet om.

Gravelweg in Noorwegen

Geen échte gravelweg meer, slechts een moderne asfaltweg in aanbouw. Met de Dax wil het best, alleen niet te hard rijden want Hildo is voorzichtig. Vroeguh, in 1985, reed Hildo eens naar de Noordkaap en destijds waren zelfs de hoofdwegen bovenin nog allemaal gravel. Dat gaf een idee van écht heel ver weg te zijn. Met 100 km per uur bepakt en bezakt half glijdend, met Hildo's toenmalige vrij nieuwe Yamaha XS1100, over de gravel scherend en een grote stofwolk achterlatend, was best bijzonder. Dat lijkt nu wat minder, nu het moderne asfaltwegen geworden zijn. Jammer, aldus een nostalgisch mijmerende Hildo.

Gildetun Noorwegen (klik foto voor 1000 pixels breed plaatje)

Als u dacht dat Hildo groot is en de Dax klein, dan ziet u hier de waarheid. Het zijn allebei miniatuurtjes, in ieder geval in dit landschap. Ook bergje op gaat de Dax nog probleemloos, maar wel in aangepast tempo.

Saami op Dax

Rendierhuid verkopende Laplander die tegen Hildo begon te praten over de Dax. Even rijden dan? Dat wilde hij best.

Russische grens bij Kirkenes

Even krijgt Hildo het gevoel dat het Oostblok nog bestaat. De bordjes aan de grens lijken niet erg vriendelijk. De weg van Kirkenes naar de grens is hobbelig en laat duidelijk zien dat het met de demping van de schokbrekers van de Dax slecht gesteld is. Dit is het eerste onderdeel dat echt vervangen dient te worden.

Niet naar Moermansk

Het Russische Moermansk was leuk geweest. Helaas hoorde Hildo dat de Russen aan de grens 300 euro vragen voor een visum. Ze willen geldbrengende toeristen zeker afhouden? Dat lukt op deze manier uitstekend. Toedeledoki dan maar weer!

Romantische Dax

Dat een Dax romantisch kon zijn, had u vast niet gedacht. Maar hier is het bewijs!

U krijgt van dit plaatje toch haast de tranen in uw ogen? Hildo wel hoor. Ohhh... wat is dit sfeervol. Snotter...

21 augustus 2008. Na twee weken Scandinavië

Toch nog 1500 kilometer gereden in Noorwegen, Zweden en Finland. Maar hoe is de Dax er fysiek afgekomen?

Bagagerekje

Dit lijkt niet goed voor een motor van twee maand oud.

Hitteschild boutje

Hildo wil u niet al te zeer vervelen met de roestverschijnselen. Gelooft u Hildo maar, er zijn nog veel meer plaatsen waar het mis gaat. Maar deze springen wel heel erg in het oog en een bout van een dergelijke slechte roestbestendigheid is beschamend. Mocht u het nog niet herkend hebben; het betreft een bevestigingsbout van het hitteschild dat op de uitlaat gemonteerd is.

Vuilophoping

Dat de Dax een aantal kilometers afgelegd heeft, is duidelijk te zien. Intussen heeft Hildo haar alweer netjes schoongemaakt zodat ze straks een frisse lading blanke tectiel uit een spuitbus kan ontvangen. Als Hildo niets gaat doen aan roestpreventie blijft er van het Daxje al snel niet veel over... u weet dat Hildo niet een echte poetser is. Werken moet het, de Dax voor Hildo en niet andersom.

3 september 2008. Hoi Daxje, alweer wat nieuwe onderdelen!

Besteld bij Daxdodo. Waarom bij Daxdodo? Omdat dit bedrijf de enige is met een relatief goed werkende website in Daxland en er staat best veel op, althans volgens Hildo, die nu zelf ook niet ver hoeft te rijden om het ergens op te halen. Internet rules! De prijzen zijn redelijk, dus zolang Daxdodo het niet verknalt bij Hildo heeft ie een fijne klant aan hem. Nog meer geld aan de Dax uitgeven betekent nóg meer rijden voordat de investering terug verdiend is. Dat beseft Hildo goed, maar nood breekt wet. Als u net een dikke carburateurset gekocht heeft, maar het vermogen valt tegen, dan moet er natuurlijk óók een snelle uitlaat op. Weinig zin om met een verstopt origineel pruttelpijpje te blijven rijden, toch? Nou dan! Hildo heeft een upswept (bovenlangs in A.B.N.) roestvaststalen Faddybike pijp besteld want die vindt ie het mooist, en de prijs viel met 189 euro nog mee. Goedkoop is subjectief. Nog goedkoper kán, maar dan geen RVS bocht met bovenliggende demper. Maar het driedubbele of meer uitgeven is ook geen enkel probleem, dus de Faddybike was eigenlijk nog best een koopje. Een setje goede schokbrekers is noodzakelijk want de originele exemplaren komen van een fabriek waar ze ook trampolines maken, en Hildo is ze meer dan beu. Een nieuwe achterband, een echte Michelin S1 in de maat 110/80-10, was noodzakelijk want het originele bandje is al bijna glad. Voor de veiligheid ook maar een nieuw binnenbandje mee besteld. Dat deze Michelin wat breder is dan de originele komt goed uit want, mocht u het nog niet weten, breed is super vet cool!

330mm Gazi shocks met gaspotjes. 135 euro

Geadviseerd door leden van een Dax forum. Ze blijken gefabriceerd in Thailand. Alweer van dat onprofessionele Honki-Tonk Engels op de doos, niet dat het ú wat interesseert maar Hildo heeft wel wat met taal en als deze zo misbruikt wordt, stoort hij zich er toch aan. Een persoonlijke tik, en het is zijn enige niet. Als ze maar goede schokbrekers kunnen maken nietwaar? De gaspotjes betekenen dat deze schokbrekers op druk staan. Waarom moet Hildo nu gelijk denken aan lekkage? De demping is niet instelbaar, de voorveerspanning wel door middel van twee draaibare ringen aan zowel de boven- als onderkant. Aan de onderkant zijn ze véél dikker dan de originele die nu op de Dax zitten, dus dat past niet aan de ketting zijde bij de achterbrug. Alles is pas te maken, maar een 1 op 1 vervanger zijn de Gazi's niet. Hoe Hildo dit gaat oplossen, moet hij nog even bezien. Ze zien er wel hip uit!

400-10 Sheng Chin binnenband. 7.90 euro

Biba's (binnenbanden) zijn niet echt spectaculair, u ziet ze niet. Sheng Chin klinkt Chinees en errug goedkoop. Dit merk kent hij al langer want hij had Sheng Shin banden altijd onder zijn Mercedes. Destijds 120 gulden voor twee stuks en na 20.000 km al weer versleten. Hoe het met deze binnenbandjes zit? Ach, als het lucht maar aan de goede kant blijft nietwaar?

Gescheurde uitlaatbeugel = foute montage

Hier komt Hildo achter tijdens de demontage van het originele uitlaatsysteem, wat uitgewisseld wordt tegen een aftermarket systeem. De beugel die de originele uitlaat in het midden vast houdt en aan een motorblokbout gemonteerd is, is afgescheurd. De uitlaat trilde so wie so al behoorlijk, viel Hildo op, en de laatste tijd klonk het alsof een hitteschild los zat, maar dat was de afgescheurde beugel dus. Hildo weet niet hoe het bij een originele Dax zit, maar drie bevestigingspunten op één uitlaat vond hij direct al dubieus. Trillingen moeten weg kunnen en elkaar niet tegen werken. De plaats waar de bevestigingslipjes van de uitlaat gemonteerd zitten is van groot belang, dat weet hij van trillende Harley's. Voor een gewoon systeem zijn twee punten, uiteraard aan de kop en de ander verder naar achteren, voldoende. Waar het achterste bevestigingspunt zich bevindt is belangrijk voor de uiteindelijke geproduceerde trillingen, die door de hele motor voelbaar kunnen zijn. Niet te onderschatten. Een goed gemonteerd spanningsvrij systeem blijft altijd zitten. Een fout gemonteerd systeem, daaraan gaan altijd dingen stuk, vroeg of laat. Als u naar de uitlaat kijkt, mag deze in ieder geval nooit zichtbaar trillen tijdens het rijden, en dat deed de Dax direct vanaf het begin al...

Uitlaatkanaal cilinderkop

Dat ziet er bizar uit, meent Hildo. Net alsof er aan de achterkant (linkerzijde op de foto) een stuk aluminium uitgebroken is. Zal wel zo horen.

Aanzicht voorzijde Faddybike

Weer een kwestie van smaak, maar de voorpijp lijkt niet erg strak, bochtje meer of minder maakt niet uit blijkbaar. 'De originele Dax uitlaat is wel superstrak, zonder onnodige bochten, daar kan het dus wel. Dat er dan een paar hitteschilden nodig zijn, nou én'? Hildo vindt het originele uitlaatsysteem mooier. De demper is wel erg modern, en u vindt ze tegenwoordig op alle motoren en brommers. Waarom koop je dat ding dan? Hildo: 'Omdat ie sneller is!'

Olievulplug / peilstok

De bocht van de uitlaatpijp loopt (te) ver naar binnen en het is daardoor kiele kiele met de koppelingskabel en de oliepeilstok is ook nog maar net, bij de pijp langs, uit het carter te krijgen. Beetje minder ver naar binnen gebogen was fijner geweest. Overmatig veel ruimte bij uw enkel is er ook niet want de bocht komt snel weer ver naar buiten. U kunt niet de bal van uw voet op de voetstep zetten, dan komt u met uw enkel tegen de uitlaatbocht aan, Hmmm... denkt Hildo. Hij is blij dat ie laarzen aanheeft, heeft vast al menige brandblaar gescheeld.

Binnenzijde demper

Het binnenwerk van de absorptie demper. Minimale weerstand voor de gassen en Hildo hoopt maar dat dit niet te weinig tegendruk geeft voor het Skyteam blokje. De uitlaatbocht is ook al tamelijk dik en dikke bochten doen het soms niet zo goed als dunnere het gaat om het behalen van maximale efficiëntie. Hildo dacht dat het het best is als de diameter van de uitlaatbocht hetzelfde is als de diameter van de klepschotel, maar is er niet zeker van.

Eerste start. 'Alle #&@%$#',  zegt Hildo

Hij schrikt nogal bij het opstarten van het blokje. Meer geluid dan hij verwacht had, veel meer. Wat Hildo betreft gaat dit aardig richting asociaal als u 's avonds thuis komt. Laatste stukje schuiven om de buren te vriend te houden? Hildo's buren zijn wat gewend, dat scheelt. Maar is die motoragent dat ook die Hildo straks gaat aanhouden? Het valt Hildo op dat de Dax ook al goed hoorbaar is bij weinig gas en dat het relatief weinig verschil maakt met veel gas.

Het rijden

Het vrij donkerbruine geluidsniveau bij stationair en langzaam rijden verandert naar een schellere toon wanneer u in toeren doortrekt of hogere snelheid rijdt. Het aanzuiggeluid van de 26 mm Mikuni carburateur is vrijwel niet meer te horen, alles wordt overstemd door de Faddybike demper. Hildo's helm heeft geen enkele voering meer, dus misschien stoort hij zich daarom meer aan het geluid dan mensen met een normale helm doen. Omstanders zeggen dat de decibel productie nog wel meevalt.

Issie sneller?

Veel herrie en het lijkt sneller te gaan. Of de Dax echt aan snelheid gewonnen heeft? Volgens Hildo wel. De snelheidsmeter schiet volgens hem wel wat sneller omhoog en met tegenwind lijkt de Dax iets minder problemen te hebben. Of ie écht sneller is, kan pas duidelijk worden als de nieuwe schokbrekers gemonteerd zijn want topsnelheden rijden is nu niet meer vertrouwd vanwege het stuiterende achterwiel boven 120 km/h op de teller.

Afstelling carburateur

Andere uitlaat en u moet met de carburateur aan de gang. In dit geval lijkt het niet nodig want de Dax loopt verder eigenlijk nog net zo als voorheen.

A) Na het wiel uit de motor gehaald te hebben, de velghelften en de naaf losschroeven. Niet vergeten om het lucht eerst uit de band te laten lopen.

C) Velghelften uit elkaar halen, maar dat wil meestal niet omdat een band aan de velgrand blijft 'plakken' .

E) Als een velghelft los is van de band, kunt u de velg wegnemen. Hetzelfde doen met de andere zijde

Bandbreedte

De afmetingen van de nieuwe Michelin en het oude bamibandje verschillen niet erg veel. De Michelin is iets breder maar lijkt volgens Hildo ook een fractie kleiner in diameter. Eenmaal gemonteerd valt de Michelin nog ietsjes breder uit maar op de foto hierboven lijkt het breder dan in het echt. Voor een echt vet achterwiel moet een bredere band, maar ook een bredere velg worden gemonteerd denkt Hildo. Hij vindt het wel best zo.

12 september 2008. Gazi schokbrekers - Hoe rijden ze?

De kilometerstand is 3793, en zo zien de Gazi's er uit op de Dax: Stukken professioneler dan de simpele originele achterveren. Niets mis met de looks, maar daar zijn ze niet voor gekocht. Het gaat om de werking, hoe kritisch, snibbig en negatief Hildo ook kan zijn...de Gazi's voldoen volledig aan zijn verwachtingen! Wat een verschil met die originele trampolineveren zeg! De neiging tot deinen is volledig verdwenen en de demping is stug maar het is goed te doen. De veerspanning is zowel aan de boven- als aan de onderkant verstelbaar en dat systeem voldoet prima. Ook met een passagier rijden is geen enkel probleem. Wanneer Hildo de Dax aan de achterkant optilt en laat vallen, lijkt het wel een zak aardappels: plof, en de zaak staat stil. Met de originele shocks stuiterde de Dax eerst een paar keer heen en weer en dát is in de praktijk echt hopeloos als u er mee rijdt.

14 september 2008. Nieuwe DID ketting

Kilometerstand is 3905 en hoog tijd voor een nieuwe ketting. Eigenlijk was Hildo al iets te laat. Het Hildosysteem? De oude tandwielen blijven zitten!

U weet dat een ketting rekt tijdens gebruik en de ketting dient telkens weer strakker te worden gespannen. Op een bepaald punt is de ketting zover gerekt dat hij niet meer lekker in de tandwielen valt. Net vóór dat moment is het tijd om de ketting te vervangen voor een fris exemplaar. Als u met uw oude ketting doorrijdt, zal de versleten ketting de tandwielen 'opvreten', een proces wat vrij vlot gaat. Bovendien kunt u sneller met kettingbreuk te maken krijgen. Als u op tijd de ketting vervangt, kunnen uw tandwielen minstens twee kettingen mee. Zo spaart u geld uit en rijdt u veiliger. U hoeft het niet te geloven, maar Hildo volgt dit systeem al zeker meer dan 25 jaar en het werkt prima. Wel even opletten dat uw tandwielen nog wel goed zijn, want versleten tandwielen vreten een nieuwe ketting ook vrij vlot weg.

84 schakels

Misschien handig om te weten: de originele ketting op Hildo's Dax was 84 schakels. Ook met het twee tanden grotere voortandwiel (17/32 ratio) past een ketting met 84 schakels prima.

20 september 2008. Hoofdsproeier van 190 naar 160 is... niks!

Standaard werd de Mikuni VM26 geleverd met een 190 hoofdsproeier. Véél te groot volgens iedereen. Hildo's Dax houdt met de 190 evengoed nog steeds in bij volgas, en zijn Harley ervaring zegt hem dat een hoofdsproeier dan te klein is. Een 115 hoofdsproeier en de motor houdt er zelfs letterlijk helemaal mee op bij volgas! Evengoed toch maar een 160 hoofdsproeier monteren zodat het niet bij speculaties blijft. Geen verrassing, de motor houdt bij volgas nóg erger in dan met de 190 sproeier, en het verergert bij een lager toerental. Hoe dat kan? Hildo weet het niet zeker, hij heeft verder geen ervaring met dit soort Honda motortjes, maar hij vermoedt dat een Mikuni VM26 met zijn 26mm diameter domweg een fractie te groot is voor het 125cc Dax blokje. De montage van de VM26 zou +3pk schelen, dat heeft Hildo helaas niet kunnen merken. Het motortje loopt overigens wel veel beter met de VM26, en zonder dat het echt aan het benzine verbruik te merken is, dus de Mikuni was geen verkeerde aanschaf. De montage van de Faddybike uitlaat bracht niets dan met name moderne looks en een hoop herrie. Wat snelheidtoename betreft, misschien een fractie, viel deze uitlaat toch bar tegen.

29 september 2008. Faddybike uitlaat verkleuring

De Faddybike uitlaat heeft een aluminium demper en een RVS bocht. Een uitlaat van roestvast staal zal altijd zeer snel goudkleurig verkleuren. Niets mis mee want Hildo vindt een gouden uitlaat best mooi. Maar niet al te lange tijd kwamen er wat rare vlekjes op, en weg poetsen wil niet. Dat hoort niet te gebeuren bij een RVS uitlaat. Het stukje erin gelaste verloopstukje, u ziet het hier duidelijk op de foto, heeft geen last van rare vlekken en ziet er als nieuw uit. Hier zijn duidelijk verschillende soorten RVS gebruikt, en het eerste gedeelte van de uitlaatbocht ziet er niet meer uit en het wordt langzamerhand nog steeds erger. Ingebrande olie of vet? Nee, dan had het ook op het tussenstukje moeten zitten. Nu begint de pijp na het verloopstukje ook al raar te worden. Slechte kwaliteit RVS meent Hildo. Jammer hoor.