Hildo's Harley (Page 1)

Poetsen is een must, anders hoor je er niet meer bij!

(foto maart 2001)

What makes Hildo's bike tick in 2019?

96" Evo stroker blok met 3 5/8 bore x 4 5/8 slag. S&S cilinders, .020" overmaat zuigers, compressie verhouding 10:1, standaard onbewerkte koppen, Rowe kleppen met gietijzer geleiders, S&S vliegwielen, S&S carter, S&S Super E carburateur, originele oliepomp, originele nosecone, Andrews EV5 nokkenas, puntenontsteking met Taiwan bobine, MCS oliefilter, eigenbouw uitlaten, 4-speed bak met Late 1976 internals, S-T-D bakhuis, 24/49 tandwielverhouding (goed voor rustig cruisen), mini speedo met bak aandrijving, kickstart BDL 3" open belt met Barnett extra plate kit, Speciaal voor Hildo's 1.91m lange lichaam gebouwd Aaron frame (uit Zweden) met gietstukken rondom, 2" stretch in toptube en 2 1/4" stretch in downtubes, 42 graden neck, 2" langere Aaron achterbrug, 11" FL shocks, 1.85 x 21 voorwiel met RVS spaken, 4.00 x 16 achterwiel met RVS spaken met daaromheen een Avon Super Venom 150/80-16, totdat die niet meer gemaakt werden, daarna een Dunlop 150/80B16 D401 en dan een goedkope Full Bore M66 Tour King 150/80H16 (goedkoop maar slingert in de bocht bij lage snelheden want er is iets helemáál niet goed met het carcas) daarom weer naar de Dunlop, Kingsize XL benzine tank (7.5 liter echte inhoud, iets van 110km rijden voor u moet lopen) met Pingel kraan sinds 2019, Voorvork 16" O.S., MCS aluminium triple trees met +6 graden rake, FXWG onderpoten, stock FXWG remklauwen, 2x 10" Russell RVS remschijf voor, Brembo achterremklauw, 10" stalen import remschijf achter, eigenbouw achterspatbord (omgedraaide, afgezaagde en verbrede FL front fender), prototype SJP verlengde forward controls, een 'Sjonnie m'n kont voelt aan als tartaar' leren zadel, Bates style koplamp met H4 unit met peperduur Phillips gloeilampje en mini cateye LED taillight. En inderdaad, het is allemaal niet meer echt high tech, maar het werkt! Topsnelheid? Ruim 200kmh (met het lage stuurtje) maar het voelt als 300!

Routine lasklusje

Zoals ieder voertuig heeft ook Hildo's Harley af en toe wat onderhoud nodig. No Problemo! Dat doet Hildo allemaal zelf! De scheuren in het achterspatbord namen zulke angstwekkende vormen aan dat Hildo binnenkort dacht het te zullen gaan verliezen. Dat moet natuurlijk niet en dus wordt het lasapparaat ter hand genomen. Kan er ook weer eens iemand achterop. Routineklusje.

Klaar! En best goed gelukt ook hoor!

Lasdiploma hoor!

Mocht bij de zalig onwetenden de mening boven komen drijven dat Hildo niet kan lassen, nou die zitten er behoorlijk naast! Hildo heeft het lasdiploma booglassen voor gevorderden gehaald met best hoge cijfers, met name de theorie was uitstekend! Lassen van een dun spatbordje is natuurlijk wel wat lastig omdat het smeltbad wegvalt voor je er erg in hebt. Moet wel veilig zijn als er iemand achterop zit. Gelukkig maar dat Hildo zo handig is met het lasapparaat.

Oeioei, m'n gas zit  vast, m'n gas zit vast!!

Complete Revisie (klik op foto voor grotere afbeelding)

Af en toe is het weer zover. Hildo's werkplaatsje, ruim voorzien van gereedschap in Amerikaanse maten, heeft het af en toe druk. Het motorblok was weer eens kapot gelopen. Een Harley is soms geen toonbeeld van betrouwbaarheid. Dat gaat zeker op voor een opgevoerd exemplaar in combinatie met een Hildo die niet bang is om af en toe het gas flink open te trekken. Meestal is het probleem naderhand goed te verklaren en heeft het een niet meer dan logische oorzaak (2 x kromme kleppen doordat de zuiger weer te snel omhoog kwam...). Een gescheurd origineel carter, een gescheurd origineel versnellings bakhuis, en zo kan Hildo nog wel even doorgaan. Zo heeft Hildo ook meer dan eens een kapot gelopen naaldlager in een nokvolger gehad. De betreffende klep gaat dan niet meer goed open en de cilinder doet niet goed meer mee, een duidelijk te merken fenomeen. De laatste keer met een kapotte nokvolger is Hildo pissig, met aangepast tempo, doorgereden naar huis: 'Lopen zal je Kreng, Buigen of Barsten'. Het werd barsten. Resultaat: alles verwoest in de nosecone. Inclusief de breathervalve die er met geweld uitgehaald moest worden, het beschadigde carter werd door middel van een bronzen bus gerepareerd.. Een stuk uit het nokvolgerhuis gebroken, nokkenas kapot, kromgeslagen pinionshaft en omdat die vanaf 1989 (en Hildo's blok is van 1989) een geheel vormen met het vliegwiel konden er ook een setje nieuwe, en dan gelijk maar S&S 4 5/8" stroker, vliegwielen in. Met een setje speciale Sputhe hoge compressie 0.032" stroker zuigers kwam het blok daarmee op dik 1700cc! Zo kan een klein probleempje grote gevolgen hebben. Hildo's eigen schuld? Dat is waar, maar in verweer zegt Hildo dat Harley sucks omdat ze überhaupt nog steeds nokvolgers gebruiken! Welke zichzelf respecterende motorfabrikant gebruikt nog steeds een onderliggende nokkenas. met alle daar aan verwante zware klepbediening, die alles veel zwaarder belast dan nodig is? Nou? Nou? Overigens heeft Hildo's Harley nu weer 'gewoon' een 96" (1570cc) blok want het kantelende zuiger probleem met het stroker Sputhe blok leek eindeloos. Gewone 3 5/8" big bore carters van S&S en een setje bijpassende cilinders met gesmede zuigers erin met een krappe zuigerspeling van 4/100mm en het leed was geleden. De S&S tech man zei tegen Hildo dat het spul kapot zou lopen, Hildo wist wel beter. Rustig inrijden en het loopt al weer jaren relatief probleemloos.

1990. In Zweden

1992. Hildo is zelfs op de Harley getrouwd.

1996. In januari wil het wel eens vriezen en sneeuwen. Dat geeft mooie plaatjes. De plaatjes worden nog mooier als u nog geen deuren in uw schuurtje hebt.

 Back to motorindex     page 1     page 2     page 3 

Binnenkort te verwachten...

Meer foto's en meer verhalen, want Hildo heeft het een en ander met zijn Harley beleeft, en beleeft nog steeds!

Tevens heeft Hildo een paar oude reisverhalen opgediept, in dagboekstijl van dag tot dag geschreven. Misschien vindt u het wat.

Hildo in Amerika met z'n eigen Harley.   

Hildo in Turkije met een...slik... Honda Goldwing

Onderweg Juli 2005. Aan de kant mensen!

Hoe het begon...

Hildo weet het zelf niet meer precies maar de eerste Harley die Hildo bewust zag was in zijn brommer tijdperk, ergens in 1977-78 tijdens een crosswedstrijd. De motor stond er alleen maar te staan. Toch heeft dat indruk gemaakt, dat kun je soms hebben; ogenschijnlijk een onbeduidend moment wat later van grote invloed blijkt te zijn geweest. Later heeft Hildo eens bij een Harley staan wachten, net zo lang tot de eigenaar kwam en er mee weg reed. Hildo was geïnfecteerd met het virus! Verder had Hildo weinig tot geen enkel benul van Harleys want hij had nog nooit iemand ontmoet die er eentje had.

Hildo's eerste Harley

Deze Harley-Davidson werd op kerstdag 1984 aangeschaft. Een parelmoerwitte Electra Glide uit 1977 met alles erop en eraan, inclusief lichtrail. Aaaargggh! Half jaartje gehad, maar dat het een Harley is zegt ook niet alles. De ouwe lullebak ingeruild tegen onderdelen want een chopper moest er komen. 

Hildo's Eigenbouw 'Harley'

Wij schrijven het jaar 1986. De bouw en het verzamelen van de extra centen, namen 2 jaar in beslag. Om het geld zo snel mogelijk bij elkaar te krijgen, heeft Hildo veel, heel veel gewerkt, overuren, etc. gedraaid. Niets belangrijker dan de Harley! Hildo begon met de bouw van de chopper, in de voorkamer van het ouderlijk huis, in 1985 en sinds de zomer van 1987, na goedkeuring door het RDW (Rijks Dienst Wegverkeer) rijdt Hildo met de motor, bijna geheel legaal, in het rond. En de naam Harley... ach, het is helemaal geen Harley want als je de kentekenpapieren er op na slaat zie je 'Eigenbouw' staan.

De techniek

De eerste paar jaren was de motor voorzien van een origineel 1200 Shovel blok uit 1974 met een Andrews BH nokkenas, vaste stoters en Wiseco zuigers. De late Shovel is naar Hildo's mening het mooiste blok wat Harley ooit heeft geproduceerd. Maar het had meer problemen dan een hond vlooien, dus werd omgezien naar een andere voortstuwing. In 1990 waren de Evo motoren in de aanbieding en Hildo kon een goede inruil krijgen voor de Shovel. Weg ermee! Een Evo blok is wel wat saai, een standaard Evo al helemaal, dus besloot Hildo om direct een paar dikke cilinders van Sputhe Engineering te monteren. Alles geïnspireerd door een verloren stoplicht race tegen een BMW R100RS met het Shovel blok, dat zou Hildo niet weer gebeuren! Het geheel nieuwe blok werd voordat het een meter gelopen had uit elkaar geschroefd en het carter opgeboord om ruimte te maken voor de Sputhe big bore cilinders. Vandaag de dag wordt u met 124" (2 liter) en zelfs 145" S&S blokken om de oren geslagen maar met 95 inch (1564cc) had Hildo in 1990 een monster van een motor. BMW's for breakfast en zwarte strepen op het asfalt! Zelfs een Suzuki GSX1100 moest het een keer tegen de Harley afleggen! De combinatie lange motorfiets, veel van het gewicht op het achterwiel, zachte compound achterband en veel koppel blijkt het gebrek aan paardenkrachten aardig te maskeren en maakt van de motor een geduchte tegenstander, zolang het volgende stoplicht niet te ver weg is.

Ergens op doorreis in Slowakije 2001

De Harley wordt niet alleen ingezet tijdens een mooie zondagmiddag rit tijdens de zomer. Hildo rijdt er regelmatig mee naar zijn werk, zowel in de zomer als 's winters, en gaat nooit op vakantie zonder de Harley. Intussen is Hildo in alle landen van Europa geweest. In 1991 heeft Hildo de motor verscheept naar Amerika alwaar in 3 maanden tijd 24000 km werden afgelegd door 42 Amerikaanse en 2 Canadese staten. Tijdens de hele rit was het enige echte probleem een lekke voorband! Hopelijk binnen afzienbare tijd wil Hildo 3 maanden onbetaald verlof nemen om eens in Australië rond te rijden, uiteraard weer met de Harley! Eerst nog even sparen...

2013-update

Anno 2013 schiet het niet op met de financiën voor de Australië-reis, kost wat hoor, retourtje voor motor, uzelf, plus de trip zelf. Aan geld smijtende sponsoren een chronisch gebrek dus: 'Wordt 'm niet meer'. Hildo haalt z'n schouders op, er zijn ergere dingen. Hij wil u nog wel even wijzen op de spreuk: 'Stel niet uit tot morgen wat gij heden kunt doen'. Toch nog iets uit de bijbel waar u wat aan hebt!

Inmiddels rijdt Hildo stukken minder met de motor. De Harley kan het nog maar Hildo vindt langere afstanden steeds meer een opgaaf worden. Het 's winters rijden, hij is te starten tot -7 Celsius, doet Hildo al een paar jaar niet meer. Steeds sneller last van 'witte vingers', zelfs al vanaf +10 Celcius.

Zonder motor ziet de Harley er maar zielig uit. Het slechte uiterlijk van de motor is voor het grootste gedeelte uiterlijke schijn, meent Hildo, want onder alle vuil en vet wordt het metaal goed beschermd tegen weersinvloeden en ziet hij er bijna als nieuw uit. Hildo neemt dan ook regelmatig het oliespuitje ter hand om her en der wat olie over de motor te spuiten. Een goede conservering is alles!

Met de conservering van Hildo's spatbord is het wat minder gesteld. Nee, Hildo meent dat er verder niets mis mee is. Komt gewoon van het trillen. Af en toe weer wat aan elkaar vast bakken en dan gaat het wel weer. Waar heb je anders een lasapparaat voor?

1999. Harley in de sneeuw. Als dat geen kerstplaatje is!

1993 Revisie in de tuin. U moet wat als u nog geen werkplaatsje hebt!