Hildo's Zwartkruit! (page 43)
Struikelend in de wereld van precisie!

 BACK

1955 - Ku Klux Klan Koninginnedag optocht. Strak plan van... Hildo's moeder!

4 november 2020. Tegenstrijdige zaken

Deze oude foto, uit ongeveer 1955, kreeg Hildo onder ogen toen hij vorig jaar bij zijn in 1963 geëmigreerde zus in Australië op bezoek was. Kinderen als Ku Klux Klan verkleed tijdens Koninginnedagoptocht in Haren, bij Groningen. Rechts achteraan loopt er zelfs eentje met een strop. Sodeknetters, dát is fout, en Hildo's moeder was hiervoor verantwoordelijk!

Maar het is wat anders dan het lijkt. Het zijn allemaal buurtkinderen, ook Hildo's jongste zuster (13 jaar ouder dan Hildo) loopt hier mee onder één van de puntmutsen. Op het bord staat ´Rassen haat - Ku Klux Klan´, ook de originele foto was niet erg scherp. Dit is in ieder geval een protest tegen wat er destijds speelde. Black Lives Matter avant la lettre. Toch bijzonder want zijn moeder was helemaal niet van de barricaden maar juist een uitermate zachtaardige vrouw die altijd alles probeerde te de-escaleren.

Vandaag zijn de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten

Haast net zo tegenstrijdig als Hildo's moeder en de Klan. Joe Biden vs Donald Trump. Moreel lichtgewicht Trump heeft er nu net 4 jaar presidentschap opzitten met halve waarheden, glashard liegen, intimideren, uit de lucht gegrepen beschuldigingen, mensen tegen elkaar opzetten, het vertrouwen in de rechtsstaat ondermijnen en twijfel zaaien in de harten van lichtgelovigen zonder basis van feitelijkheden. Alles overgoten met een visieloze toekomst die niet verder reikt dan de portemonnee. Toch krijgt deze 'grab 'm by the pussy' wannabee dictator ook na 4 jaar weer haast de helft van de Amerikaanse stemmen, beetje griezelig. Als Hildo's moeder nog zou leven was ze vast wel in voor nóg een optocht. Geweldloos natuurlijk, net als Hildo. Zit vast in de genen.

En de moraal van dit verhaal?

Geen. Hildo vond de Ku Klux Klan kinderoptocht foto gewoon de moeite waard om te plaatsen, een tijdsbeeld maar wel eentje die inmiddels steeds actueler lijkt te worden door oplaaiende tegenstellingen. Enne, als u ergens een andere mening over op nahoudt, dan mag dat gelukkig nog steeds. Zolang u die mening maar niet met geweld door andermans strot wil rammen, dan wordt het tijd te verhuizen naar een land waar dat wel getolereerd wordt. Doei!

 

5 november 2020. Sierra MatchKing (links) vs Hornady Match (rechts)

Dit zijn duurdere match kogels waarmee geschoten gaat worden. Hildo was in totaal 61.40 euro kwijt voor twee doosjes met in totaal 200 kogels, Sierra is ongeveer een euro duurder dan Hornady. Hoe Barbara deze precisieprojectielen uitspuugt is nog even afwachten.

Kort en lang, zwaar en licht

Het lijkt tegenstrijdig maar de Sierra MatchKing is met 69 grain zwaarder maar korter dan de langere maar met 68 grain lichtere Hornady Match kogel. Op de weegschaal heeft Hildo slechts eentje van elke kogel gehad en ze wegen beide precies wat aangegeven wordt door de fabrikant.

Sierra MatchKing 69 grain

Aan het plaatje is te zien dat de driving band, het gedeelte van de kogel wat de loopt raakt, bij de Sierra iets korter is. Ook duidelijk dat er meer materiaal bij de punt zit, het ogief is volledig anders vormgegeven. Deze kogel zal bij een gelijke COL (Cartridge Overall Length) eerder de velden raken omdat ie duidelijk 'boller' is aan de voorkant. Hildo gokt dat deze Sierra MatchKing daarom waarschijnlijk beter zal schieten in Barbara.

Hornady Match 68 grain

Deze kogel is langer maar lichter. Meer van het gewicht zit achteraan en het ogief is 'puntiger', hoewel de hollow point punt wat groter is in diameter. Hildo denkt dat deze kogel waarschijnlijk het beste vliegt op lange afstand. Maar doordat de kogel duidelijk puntiger en langer is moet hij dieper gezet worden, de patroon past anders niet meer in het magazijn. De vrije vlucht, de afstand die de kogel vanuit de huls tot het raken van de velden moet afleggen, is bij deze kogel duidelijk groter. Dat is de reden waarom deze Hornady kogel niet mogelijk niet zo goed zal schieten in Barbara want hoe groter de sprong (vrije vlucht) van huls naar loop kan er, wat betreft precisie, van alles misgaan. Met een langere COL verandert de zaak, maar dat is alleen normaal mogelijk bij een grendelgeweer, maar niet bij een AR15 waar het magazijn de maximale lengte van de patroon bepaald.

 

7 november 2020. Eleanor, naar rechts?

De percussiekapjes doen het vandaag allemaal weer perfect tijdens de drie verschoten series, in tegenstelling tot de haperingen vorige week. Bijzonder.

1e kaart

Da's vreemd, die afwijking naar rechts. Is er iets verdraaid wellicht? Verder lijkt het groepje helemaal niet zo raar.

2e kaart

De tunnel korrel verder naar rechts gedraaid zodat de kogel verder naar links uitkomt. Lijkt weer stukken beter, alleen nog iets laag, dus de diopter een fractie omhoog.

3e kaart

Weer alles naar rechts, of de duivel er mee speelt!

 

11 november 2020. Cattleman trommelas

De as die door de trommel gaat van de Cattleman is een onding. Het zit er veel te strak in en is er alleen met een waterpomp tang uit te krijgen, da's niet goed. Het gaat om een klein randje aan het uiteinde van de as. Bij Uberti hebben ze het ding er gewoon ingedrukt en het laatste stukje, ingetikt met een hamer. Slordig. Even in de kolomboor een vijl erbij langs en het gaat al stukken beter.

 

11 november 2020. Supergroep, supergoed, of toch niet?

Hildo legt 13 patronen neer en begint aan de serie. Iets gehaast want hij heeft zin om te schieten maar de tijd op de baanplanner is beperkt. Desondanks schiet hij vanavond met de eerste kaart direct de kleinste groep van zijn leven. 98 punten!

Jammer dan

Die 98 punten zijn geteld op de zwartkruitmanier, met een serie van 13 en de laagste drie vallen af... maar hij schiet met nitro! Ach.. dan gelden er andere regels. Een nitro serie zijn 10 schoten. Dertien schoten op de kaart op de nitro manier, dan wordt de score 99 (ring geraakt telt mee), maar het zijn 3 teveel dus de hoogste drie komen te vervallen. Dus 3 tienen eraf + 9, 8 en 6 erbij = 92 punten.

Evengoed

Dit is toch zonder twijfel verreweg de kleinste groep die hij ooit geschoten heeft. Zijn hand was ditmaal opeens supervast en de trekkervinger had hij eigenlijk veel te ver om de trekker maar wel het handvat dieper in de hand/beter vast. Geen gewogen kogels, geen gewogen kruit en toch zo'n groep schieten! Zelfs met de gecorrigeerde 92 punten schiet hij nog een punt beter dan de 91 die hij december 2015 met de BFR geschoten heeft. De hoogste score ooit, met de zwartkruit Colt Walker, was ook niet beter met 92 punten maar de groep wel degelijk stukken groter.

 

17 november 2020. Loophaak slijtage

Na wat foto's gemaakt te hebben is Eleanor's probleem opeens een stuk duidelijk geworden voor Hildo. Dit is een replica wedstrijdgeweer van een Rigby uit ongeveer 1867, maar ook toen wisten ze al dat het voorhout niet de loop moest raken voor de hoogste precisie. Dit eenvoudige haaksysteem betekent dat de loop in de kast gehaakt wordt, de twee pasvlakken van kast en loop tegen elkaar zitten,  en daardoor de loop boven het hout ´zweeft´, en that´s it! Geen schroeven of andere zaken die de loop met het hout verbinden, behalve een wedge die het eraf vallen van de loop moet verhinderen, maar verder niet onder spanning staat. Het randje op de haak is duidelijk gesleten, hoe meer het slijt hoe lager de loop komt te hangen, het hout raakt en uiteindelijk komt er zelfs speling tussen kast en loop.

De oplossing

Het restauratie/reparatieprincipe is eenvoudig, het weggesleten strookje moet er weer op. Nu nog even iemand vinden die dit kan verhelpen. In principe stelt het niet veel voor maar Hildo wil hier toch niet zomaar zelf aan beginnen te lassen en vijlen met z´n twee linkerhanden. Da´s heel verstandig, of niet dan?

 

18 november 2020. Gorby!

Met kleinkaliber kunnen kleinere groepjes geschoten worden, en ook Hildo lukt dat ditmaal. Beetje hoogtespreiding, en één afzwaaier, maar het groepje is toch beter dan met de Shadow. Evengoed staat Gorby op de nominatie om verkocht te worden voor de aanschaf van een wat nieuwer, frisser kleinkaliber pistool. Gorby is ouder dan Hildo, dat zijn inmiddels al heel wat jaartjes en het wordt er niet beter op, wat betreft Gorby uiteraard.

 

B) 3 december 2020. Leo, Eleanor & De Oplossing

Meten is weten en door dunne stukjes metaal op de geharde haak te leggen kan het weggesleten metaal vervangen worden, in ieder geval lang genoeg om te zien wat er gebeurt. Zelfs fracties blijken al snel teveel. De uiteindelijke oplossing van het probleem is zelfs niet eens lassen, frezen of draaien maar degelijk teamwork tussen Leo en Hildo, waarbij Leo de kleine hamer op de juiste gedeelte van de haak positioneert en Hildo er met een moker een paar jetsers op geeft. Door het fractioneel opstuiken van het metaal op de punt van de haak, is de speling tussen het pasvlak van de loop en kast weg en de loop is meer vrij van het voorhout dan ooit. Er kan voorlopig weer veilig met Eleanor geschoten worden. Mocht het euvel weer de kop opsteken, dan weet Hildo wat er aan te doen!

 



4 november 2020. Schietkaart Eleanor, met haperingen
Tijdens de serie haperde Eleanor drie of vier keer. Dat het percussiekapje afgaat en het schot niet komt gebeurt vaker maar dat de haan valt en het kapje niet afgaat gebeurt eigenlijk nooit. De tweede keer zegt het percussiekapje wel pets. Zou er iets mis zijn met de percussiekapjes, als vocht?
De kluis
Alleen de loop van Eleanor staat in de kluis, die is verlofplichtig. De rest van het geweer is dat niet en het hout met slot laat Hildo daarom in zijn plastic wapenkoffer liggen samen met de, ook niet verlofplichtige, percussiekapjes. De originele koffer van Eleanor is te klein geworden na de montage van een Pedersoli diopter en zijn poging om zelf een nieuwe wapenkoffer te maken is voorlopig al weer een hele poos gestrand.
Schimmel
De laatste keren viel Hildo iets van schimmel aan het voorhout op. De wapenkoffer is een goedkope en niet luchtdicht. Beter een ander plekje zoeken in het huis, of een andere wapenkoffer.
Roest in de kluis?
Vanwege de vochtige omgeving checkt Hildo gelijk de wapens in de kluis. De BFR is van RVS, de Shadow heeft ie onlangs nog mee geschoten. De gewone geblauwde revolvers zijn goed ingeolied, behalve de nieuwe Cattleman die al vliegroest vertoont. Alle revolvers zitten nu nog nadruipend in de WD40, gaat het weer een hele poos goed.

 

7 november 2020. En de winnaar is... tromgeroffel...

Op de 50 meter is de Sierra MatchKing de winnaar. De grote tegenvaller, niet onverwacht, de 68 grain Hornady Match die toch echt stukken duurder is dan de Prvi PPU kogels.

Kruitladingen

22 grain Swiss Reload RS40, voor alle kogels ongeacht gewicht, geen tijd voor dat geneuzel, het valt allemaal binnen de herlaadtabel. Kogels zijn niet gewogen en het kruit is gewoon gegooid zijn met de kruitmolen, daar zit natuurlijk best iets afwijking tussen, tot 0.3 grain waarschijnlijk. Dat zou misschien wat van de hoogtespreiding kunnen verklaren, de spreiding in de breedte blijft meer een raadsel, kan ook toeval zijn.

75 grain PPU Match

Ook is er voor de eerste keer geschoten met de zware 75 grain Prvi (PPU) match kogels, iets van 95 euro voor 500 stuks. Ondanks dat Barbara een loop heeft met een spoed van maar 1:9 lijken de kogel netjes gestabiliseerd, hoewel... toch lijken de bovenste drie niet helemaal 100% stabiel door de kaart te zijn gekomen. Als ze op 50 meter al beginnen te kantelen worden het op langere afstanden vast sleutelgaten (sleutelgaatjes), denkt Hildo.

 

7 november 2020. Heee.. wat ziet Hildo's oog?

Het geweer staat met de kolf op de grond. Hildo heeft net weer kruit in de loop gegooid, viltje erin gedrukt en de kogel er achteraan. Hij tilt het geweer aan de loop en voelt een soort lichte tik. Het blijkt te worden veroorzaakt door speling tussen kast en loop, en dat is niet goed! Tijdens de rest van de schoten trekt hij eerst de loop, tik, tegen de kast aan alvorens te schieten. Hoe lang dit al speelt weet hij niet, misschien is het wel van vanavond en heeft het vreemde naar rechts afwijken er mee te maken?

De laatste schoten met Eleanor?

Voorlopig wel. Weg ermee? Echt niet, reparatie is hier de oplossing! Eleanor is voorzien van een vrijhangende loop die met een haak aan de kast hangt. De loop trekt daardoor zichzelf, door z'n eigen gewicht, tegen het pasvlak van de kast aan. De 'wedge-achtige' pin in het hout vooraan zorgt er alleen voor dat de loop niet van het wapen valt, of andersom. Daarom zit er een stukje plakband om de loop als Hildo gaat schieten, als u de loop nog in handen heeft en de rest van het wapen valt eraf staan medeschutters raar te kijken. Het is al eens gebeurt. Ook niet leuk voor de diopter.

Wapenhersteller

Dat het haak/kast systeem niet meer goed is mag duidelijk zijn. Hier begint Hildo niet zelf aan te prutsen maar het geweer moet naar een wapenhersteller die verstand heeft van dit soort oude stijl wedstrijdvoorladers. Die moet kunnen doen wat nodig is om van Eleanor weer een match rifle te maken waarmee 100% veilig met chirurgische precisie geschoten kan worden. Tot dan is zij gedoemd tot een verblijf in de kluis, helaas.

 

11 november 2020. Kaart 2 & 3

Het blijft bij de 1e superkaart. Kaart twee en drie laten geen bijzondere resultaten meer zien. Met 83 punten zit hij weer op een gemiddelde score. Het blijft een bijzondere 1e kaart, maar die laat wel zien dat Hildo het in zich heeft! Nu het er nog even op commando zien uit te halen.

 

18 november 2020. Shadow 1, 2 en knudde

Poosje niet geschoten met de Shadow, munitie zat dus knallen! De verwachtingen zijn, na de beste kaart ooit met de Cattleman vorige week, hoger dan gemiddeld. Hildo weet dat hij niet zo goed met pistool schiet dan met revolver maar vandaag is het een beetje bedroevend. Op de tweede kaart is de tweede serie met twee handen aan het pistool geschoten, toch nog maar 77 punten. Ook al zijn de punten niet al te best, neemt niet weg dat het schieten zelf nog steeds superleuk is en blijft.

 

A) 3 december 2020. Leo & Eleanor

Deze man, laten we hem Leo noemen, is iemand met een buitengewoon helder verstand, alleen dat is al een prettige eigenschap. Daarnaast is hier, in de breedste zin des woords, een leven lang professionele ervaring in allerhande mechanische, hydraulische, pneumatische en elektrische technieken aanwezig. Als er een probleem is heeft hij al gauw een idee over De Oplossing. U moet weten dat Hildo ook veel ideeën heeft en ook, theoretische, oplossingen maar regelmatig maakt hij een foute inschattingen om vervolgens niet verder te komen dan beteuterd kijken en zeggen: 'Tja, dat had ik beter niet kunnen doen'. En dát ligt met Leo anders!

De haak van Eleanor

De bevestiging van de loop aan de kast is een vernuftig haak-systeem wat de loop, onder het eigen gewicht, spelingsvrij tegen de kast aantrekt zodat die, in principe, vrij hangt. Hildo heeft er hier boven al wat over geschreven, en de overmaat aan speling is iets wat nu opgelost gaat worden.

9 december 2020. Geen Eleanor, wel Cattleman

Eleanor is natuurlijk gerepareerd en het is hoog tijd ermee te schieten. Op zaterdag 5 december naar de baan, helaas had Hildo de kogels van Eleanor vergeten! Sneu momentje hoor. Het is niet de eerste keer dat Hildo ammo of het wapen zelf vergeet. En deze week is het erg vol op de 50 meter baan, daarom gaat Hildo ditmaal voor de Cattleman. En... wat in het vat zit verzuurd niet!

De kaarten

Twee stuks geschoten, nog even een serie met Gorby de Margolin, maar .22 ligt hem niet echt want de groepjes zijn altijd groter dan ze zouden moeten zijn.

Met de Cattleman mist Hildo de kaart éénmaal, op beide kaarten. Vreemd hoor. De eerste kaart is de eerste serie de beste, op de tweede kaart is de tweede serie de beste ondanks daar óók maar 9 kogels de kaart geraakt hebben. Hoe dit kan? Grote mysteries op de schietbaan, de Bermuda driehoek is er niets bij.

 

27 mei 2021. Schimmel battle!

Soms heeft een website een voordeel. Zo is Hildo, inmiddels jaren met grote tussenpozen, af en toe in mailcontact met een Belgische collega-sportschutter die het zwartkruitverhaal volgt. Deze man weet als professional, veel van conserveren, restauratie en museale objecten.

TEC7

Hij is een voorstander van GT7 van TEC7 boven WD40 en duur is TEC7 niet eens dus proberen. Het lijkt, gebaseerd wat Hildo aan de buitenkant van de bus leest, best veel op WD40. Het zal worden ingezet om de wapens roestvrij en gangbaar te houden, net zoals WD40 gebruikt werd. Hildo verwacht niet dat er uiteindelijk erg veel verschil in de 'beschermfactor' zal zitten, een test zal binnenkort uitsluitsel geven.

Renaissance was

Tegen de 20 euro voor een 200cc potje. Niet goedkoop maar dit is goed spul voor professioneel gebruik. Het is een microkristallijnewas, dit middel is eind 1950 ontwikkeld door het research laboratorium van het British Museum. Conservatoren en restauratie-specialisten gebruiken het om historische objecten als houten meubels, leder, schilderijen, metalen, marmer, ivoor etc. te beschermen tegen invloeden van buitenaf. De was is gemaakt op aardoliebasis en droogt hard op. Het is niet plakkerig en is in tegenstelling tot de daarvoor gebruikte bijenwas en carnoubawas wel PH neutraal en kleurloos. Het verkleurt ook over de jaren niet en geeft geen extra glans. Het beschermt tegen zuur in vingers (op metalen) en voorkomt oxidatie in het algemeen. Dat is best een belangrijke eigenschap voor metalen zaken in een museum. Het is onzichtbaar maar moeilijk te verwijderen. Hildo gaat het daarom alleen op hout en geweerkolven gebruiken om schimmelvorming tegen te gaan, niet op het metaal van wapens. Daarvoor blijft olie wellicht de betere oplossing omdat er geen laagje gevormd wordt. 

 

26 juni 2021. Bessie de Brown Bess Aspergillus cleaning

Links het hout zoals het was, onder de Aspergillus schimmel, en recht schoongemaakt met isopropylalcohol. De Aspergillus heeft het hout toch wat aangetast, lijkt het, want het is naar donker verkleurt waar meer Aspergillus aanwezig was. Er zat echt een dikke laag op, het werd hier en daar zelfs een drab tijdens het schoonmaken. Ook veel te lang zo laten staan natuurlijk, maar het is in ieder geval straks mooi te zien hoe het hout er uiteindelijk uitkomt.

Nog nat

Een kwart liter isopropylalcohol heeft Hildo zeker gebruikt en hij wil het hout eerst even goed laten drogen, Daarna nog wat beter schoonkrabben op in hoeken en gaten waar slecht bij te komen is en dan nogmaals een schoonmaakbeurt en wederom goed laten drogen. Pas daarna is het tijd voor conservering met de Renaissance was. De resultaten zie u als het klaar is!

 

1 juli 2021. Brown Bess geconserveerd met Renaissance was

Twee keer schoongemaakt met veel isopropylalcohol en de Aspergillus schimmel zal dat niet overleefd hebben. Daarna een paar dagen laten drogen. Vervolgens de conservering met de Renaissance was. Op de foto's boven was de kolf nog doordrenkt van de alcohol maar nadat ie was opgedroogd is er door de behandeling met de Renaissance was niet veel aan het uiterlijk veranderd. Op de hierbovenstaande foto lijkt de kolf veel meer de glanzen dan eerst, in het echt brengt de was niet veel extra glans in. Behoud van het oorspronkelijke uiterlijk is natuurlijk ook de bedoeling van een museale was. Het word geconserveerd, verder niet opgeleukt. Daarvoor koop u misschien beter olie, boenwas, meubelwas of, als u ook kabouters met kruiwagentjes in de tuin heeft, lak.

 

22 juli 2021. 223 progressief

Uiteindelijk loopt de pers weer als vanouds, als een tierelier. 100 patronen met de 69 grain Prvi match kogels, rustig geladen met 22 grain Swiss Reload RS40, zijn klaar voor u het weet. Alle netjes met een 2.236" COL, zodat het nog net in het magazijn van Barbara past.

 

22 juli 2021. KNSA magazine, een risico

Het KNSA blaadje krijgt u, ongevraagd, door de brievenbus geduwd. Net als het blad van de ANWB gaat het om advertentie-inkomsten. Verschil met de ANWB is dat er daar geen vuurwapens in worden aangeboden.

Waarom?

Waarom wordt dit blad in een doorzichtige plastic verpakking door de bus geduwd? Criminelen in de dop die uw deur voorbij lopen zien advertenties voor vuurwapens half uit uw brievenbus hangen. "Hee, een sportschutter. Goeie kans dat er binnen meer vuurwapens te vinden zijn".

Verstandiger

Bestuursleden van de KNSA: Regel even dat er een papieren niet doorzichtige verpakking om het KNSA magazine komt of stuur hem niet op, nog beter voor het milieu ook. Hildo heeft liever geen ongewenst nachtelijk bezoek, net zomin als u dat zelf heeft.

 

29 juli 2021. 223 hulzen uitgloeien

Precisie herladen heeft heel wat voeten in de aarde, met een kogel in de huls drukken bent u er niet en met die precisie gaat Hildo langzamerhand aan de gang, binnenkort ziet u waarom. Door een herlaadbewerking als full length sizen, waar het messing vervormd wordt, zal de huls telkens harder worden en uiteindelijk gaat ie stuk. In het Engels wordt dit uitgloeien 'annealing' genoemd en er is meer dan een beetje informatie over te vinden.

Weer zacht maken

Hildo deed het jaren geleden al met de twee dunne koperen ringen die de koppakkingen van zijn Harley. Voordat de koppen er weer opgaan wordt eerst de ring uitgegloeid. Daarvan wordt het materiaal weer zacht en kan het zich makkelijker vormen voor een goede afdichting tussen cilinder en kop.

Alleen de nek en schouder

Bij een geweerhuls moet alleen de nek en schouder uitgegloeid worden, die worden met name telkens vervormd en het is de bedoeling dat ze dezelfde hardheid behouden tijdens hun hele leven. De onderkant van de huls moet niet te zacht worden. De hulsvoet in een badje met water laten staan om te koelen schijnt niet nodig te zijn, zo heet wordt de onderkant niet. Alle hulzen moeten precies op dezelfde manier uitgegloeid worden om de consistentie te behouden en daarmee de beste precisie. Hildo heeft er een serie gedaan waar al 5 keer mee geschoten was, om wat te proberen. Bij de volgende herlaadsessie gaan ze de pers in. Kijken of huls in boormachine met vlam een goed resultaat geeft.

 

11 augustus 2011. Eleanor en de nieuwe Aspergillus uitbraak

27 mei 2021 was de dag dat Hildo Eleanor een behandeling met isopropyl-alcohol heeft gegeven. Daarna is Hildo er met een doek overheen gegaan met Renaissance was. Nu, na zo'n 2.5 maand ziet het er alweer als boven uit. Dat Renaissancewas geen oplossing is voor het milieu wat in Hildo's kluis heerst lijkt duidelijk. Met name in de zomermaanden, als er geen kachel in huis brand, kan het vochtpercentage hoog oplopen. Opnieuw heeft Hildo de isopropylalcohol behandeling gegeven gevolgd door een extra dikke laag renaissancewas. De quadrillering lijkt met name gevoelig, en dat lijkt logisch, maar ook de onderste foto laat zien dat de aspergillus zelfs toeslaat in de minieme putjes in het hout van de kolf. Een regelmatig behandeling met olie, WD40 of het nieuw aangeschafte GT7 van TEC7 lijkt toch noodzakelijk. Schimmelwerende middelen aan de handen lijken Hildo ook niet gezond als hij gaat schieten.

 

18 augustus 2021. Ruger 22/45 MK4

Gorby de Margolin is einde verhaal en dit is het nieuwe kleinkaliberpistool voor Aaltje. De Margolin was een fijn pistool maar na iets van 70 jaar dienst is het met slappe veren en allerhande probleempjes klaar voor de sloop. De vervanger is een dik 600 euro gloednieuwe Ruger 22/45 MK4, samen gekocht met het onderstaande Tikka precisiegeweer. Dit pistool heeft, in tegenstelling tot de meeste andere Ruger Mark series een polymeer frame en de grip angle & grip plaatjes van een 1911. Schietvereniging Cassidy had 15 jaar geleden, toen Hildo met de schietsport begon, een Ruger Mark 2. Over het algemeen heeft Ruger een goede naam en deze Ruger kleinkaliberpistolen staan als bijzonder robuust bekend. Prima ding wat Hildo zich ervan herinnerde, maar misschien had hij toen niet zo'n kijk op wapens?

Abominabele trekker

Als u ermee op de schietbaan staat dringt het pas echt tot u door dat er één dingetje helemaal mis is met deze Ruger... Met de trekker is er zo'n beetje alles niet goed wat er maar niet goed mee zou kunnen zijn. Hij gaat bijzonder zwaar, sleept, kraakt en gaat niet voorspelbaar af. Om het schietplezier te kunnen waarborgen moet A de Ruger weg of B, moet wat aan de trekker gedaan worden. Er is gekozen voor B want met het pistool is niets mis, maar de trekkergroep oriëntatie is in volle gang.

 


14 maart 2021. Wapens inoliën
Schieten is de afgelopen maanden niet mogelijk geweest i.v.m. met de geldende lockdown en andere Corona maatregelen. De inentingen tegen het virus lijken te werken maar het vaccinatietempo ligt laag, met de vinger wijzen naar de schuldige doet Hildo niet. Wat weet hij er nu uiteindelijk van? Hij heeft geen Facebook en kijkt ook al niet naar complottheorieën op YouTube. Wat hij wel weet is dat alle wapens, ook al wordt er niet mee geschoten, onderhoud nodig hebben. Met name in Hildo's huisje, waar de vochtigheidsgraad meestal ver boven de norm zit. Roest is de grootste vijand en geschimmeld hout een goede tweede. WD-40 is waar Hildo de wapens mee behandeld, het spul verdrijft vocht, is roestwerend en houdt schimmeluitbraken onder controle. Of WD-40 het beste middel is? Hildo weet het niet maar zijn ervaring ermee zijn tot nog toe veelbelovend. WD-40 droogt uiteindelijk wel weer op en op een gegeven moment gaat zelfs op een initieel van olie druipend wapen de eerste vliegroest zich aftekenen. Nieuwe behandelingen blijven daarom op regelmatige basis noodzakelijk en Hildo probeert dat om de 3 a 4 maanden te doen... maar soms loopt het iets uit.




8 april 2021. Bessie de Brown Bess
Kent u haar nog? Hildo's eerste Brown Bess, Bessie. Het hout begon scheuren te vertonen. Levensgevaarlijk als u met uw gezicht vlak achter de loop zit. Dus kwam Lucy in 2011. Maar het enige wat bij een voorlaad musket verlofplichtig is is de loop. Hildo mocht het hout van Bessie, en het slot, gewoon houden.
In de keuken
Bessie, zonder loop, is 10 jaar geleden in de keuken neergezet. Hildo zag het gebeuren maar het maak verder niets uit want het hout van Bessie komt nooit meer op de schietbaan. Wat er gebeurt met een hoge luchtvochtigheid is goed te zien. Van de kolf tot halverwege het voorhout is het verschimmeld, maar op het bovenste stuk van het voorhout (onderste foto hierboven) laat zien dat geen schimmel op zit. Bij de grond is het koud, wat hoger is het warmer en droger. Bijzonder dat het slot zelf haast geen roest vertoont.
Gaskacheltje en geen isolatie
Die is hoe mensen leefden voordat de centrale verwarming en isolatie zijn intrede deed, en Hildo leeft nog zoals vroeger, alleen is de kolenkachel vervangen door een gaskachel. Bij het plafond is het tropisch, bij de vloer koud. In de winter is de enige plek in huis om de voeten warm te houden is dan ook op bed of voor de kachel. In ruimte's waar de kachel niet staat is het met name dichter bij de grond vochtig en dat Hildo hier rekening mee moet houden laat Bessie duidelijk zien.


27 mei 2021. Eleanor in de isopropylalcohol
Hier heeft Hildo Eleanor net een behandeling met isopropyl-alcohol gegeven, ze was al weer licht aangetast door schimmel. Dit is bijna 100% alcohol en dat maakt deze schimmel dood. Daarna is Hildo er met een doek overheen gegaan met Renaissance was. De kolf voelt wat gladder aan wellicht, maar het lijkt erop dat er verder niets van de behandeling te zien is, Hildo viel geen extra glans of een andere verandering op. Het verbruik van de was zelf lijkt niet erg hoog, er zijn heel wat kolven mee te behandelen! Eleanor gaat de kluis weer in en nu is het afwachten wat de Renaissance was vermag.
De specialist aan het woord
Nu kan Hildo zijn eigen vertaling geven wat datgene wat hem door zijn Belgische collega-sportschutter, een specialist in historische interieurs, is medegedeeld. Beter is een paar quotes van hem met u te delen zodat er geen fouten ontstaan in zijn boodschap.
Quote: (na het zien van de foto's van Hildo's Brown Bess kolf hierboven) "De schimmels op jouw kolf zijn aspergillus. Dat is een oppervlakteschimmel. Eigenlijk kan dat weinig kwaad voor het hout maar wel voor jouw gezondheid! Ik ben er ooit ziek van geworden. De toxines uit de schimmels veroorzaken bij inademen (bij weinig blootstelling griepsymptomen en bij langdurige blootstelling kanker). Hoe vochtiger de schimmel is hoe beter want dan kunnen ze niet opwaaien. Oppervlakteschimmels groeien bij voorkeur op een zure ondergrond en ook stof is een ideale biotoop. (Stof is hygroscopisch en is dus in staat om vocht aan de atmosfeer te onttrekken en een voor schimmels ideaal microklimaat te vormen. Een zuur oppervlak wordt bv gevormd door boenwas maar ook de vetzuren uit onze handen vormen een goed kweekbed!
Quote: "Schimmels verwijderen(doden) doen we met quaternair ammonium (merknaam Summa Bac) en/of isopropylalcohol. Gebruik nooit bleekwater om schimmels te verwijderen. Je voegt zouten toe (chloriden) en die zijn ook erg hygroscopisch+ reacties met metalen enz enz…
Een geweerloop (of heel het wapen) kan je vb oliën en inpakken in huishoudfolie. Plastics die geschikt zijn voor voeding zijn dat ook voor museale objecten".
Kortom
Gezond oud worden en aspergillus snuiven gaan niet samen. Hildo neemt het advies ter harte en zal alle wapens voorzien van een microkristallijnewaslaag. Daarnaast op regelmatige basis spullen in de gaten houden of er zich niet opnieuw ongewenste dingen op oppervlakken beginnen af te zetten.



26 juni 2021. Puncture pin failure van het Artemis pistool

De puncture pin is de Engelse naam van het dingetje wat de CO2 patroon doorprikt in de Artemis, Hildo's luchtpistool. Als u de CO2 patroon te hard aandraait dan knapt het ringetje van de doorprikker af. Zie bovenste foto. Links is de nieuwe, rechts de gesneuvelde. Einde verhaal. Het duurde even voordat Hildo in de gaten had wat er precies aan de hand was maar daarna gelukkig een nieuwe op de kop kunnen tikken, uit voorraad, bij DB schietsport. Ook een nieuwe seal besteld, die was ook geplet. De complete nieuwe unit ziet u op de middelste en onderste foto. Met het aandraaien van de zwarte dop die de CO2 patroon aandruk, uitkijken en zeker geen schroevendraaier er op en doordraaien. Gegarandeerd stuk. Waarom het mogelijk is de dop zo ver aan te draaien dat het spul stuk gaat? Reserve onderdelen verkopen of zit er zoveel lengteverschil in CO2 patronen?



26 juni 2021. Double vision!
Hildo verkeerde in de veronderstelling dat hij de Artemis nooit meer goed zou krijgen, zijn twee linkerhanden zijn een dramatische rode draad door zijn leven, dus al direct een nieuwe Artemis besteld. En als het dan uiteindelijk opeens mee blijkt te vallen zijn er ineens twee pistolen om thuis mee te knallen. Dat in combinatie met een nieuwe lading diabolo's. Hildo voelt zich al jaren een rijk man. En dat meent hij écht!


1 juli 2021. Renaissance was verbruik

Van kolf tot voorhout is het hout van de Brown Bess ingesmeerd en weer uitgeboend. Ook het slot en het messing spul is gedaan en daarvoor was ook al het hout van Eleanor ermee behandeld. Dus een voorlaadgeweer en een musket verder en hierboven ziet u wat er verdwenen is uit het 200 gram potje. Niet veel. Hildo schat wel 50 tot 100, en misschien nog wel meer, Brown Bessen te kunnen conserveren. Dit potje is in ieder geval ruim voldoende voor de rest van zijn leven.
Het geurtje
Het kwam Hildo al bekend voor uit een heel ver verleden, maar hij kon het niet thuisbrengen. En dan ineens: een legergeur... schoenpoets!



22 juli 2021. Progressief met de Dillon XL650 en 223 Rem. LEE dies

Gisteren heeft Hildo voor het eerst weer geschoten sinds december 2020. De groepjes met de Cattleman en de 1911 waren tamelijk groot. Het is blijkbaar weer even wennen na het schieten met het Artemis CO2 pistool.
Het schieten met vuurwapens heeft ook weer een nieuwe impuls gegeven aan het herladen. De spullen om 223 op de XL650 te kunnen herladen had Hildo al een poos liggen. De patronen voor Barbara de AR15 zijn op, dus nieuwe moeten er komen. De conversie van 45 Colt naar 223 Remington heeft even een poosje geduurd, ook even weer inkomen. Alle LEE dies passen, behalve de full length sizing die is wat aan de korte kant. De borgmoer past er niet meer op, er zit niet genoeg draad op. Maar door de borgmoer, ongebruikelijk, aan de onderkant van de toolhead te plaatsen is de full length die wel vast te zetten. Het afstellen, en vervolgens weer borgen, van de die wordt er niet makkelijker op maar als het eenmaal goed afgesteld staat werkt het met de LEE dies verder prima. De seating die staat zo afgesteld dat ie niet krimpt, De factory crimp die zit in het laatste station en is afgesteld voor een slechts lichte crimp.



28 juli 2021. Schietkaarten
Schietkaarten bewerken, punten tellen etc. nemen best veel tijd. Van de vorige 2 weken heeft Hildo de schietkaarten niet geplaatst, en gaat dat verder ook niet aldoor meer doen... zoals hij het nu ziet. Het voegt weinig toe en Hildo vindt het zelf inmiddels ook een minder leuke bezigheid. Hij krijgt er niet voor betaald, deze website kost hem zelfs alleen maar tegen de 250 euro per jaar, en goedkoper worden gaat niet gebeuren, dus het leuk houden voor hemzelf staat op de eerste plaats. Enne, dat revolver hem beter ligt dan pistool wist u al wel.


29 juli 2021. 223 hulzen uitgloeiresultaat
Hmmm, denkt Hildo, en u denkt dat vast ook. Het is duidelijk te zien dat er verschil zit tussen de hulzen, en dat is niet de bedoeling. Een donkere hals is minder hitte invoer dan een lichtere hals. De opzet was de hals en nek ligt oranje te laten gloeien, niet meer, niet minder. Verschil betekend in theorie minder precieze resultaten op de schietbaan omdat de nekken nu mogelijk niet allemaal even hard zijn en meer of minder terugveren tijdens full length sizen en daarmee een andere krimpassing voor de kogel geven. Speciale huls-uitgloei apparaten zijn te koop maar die zijn duur. Misschien is wat meer oefening genoeg of mogelijk moet hij zelf  een constructie proberen te maken.


11 augustus 2021. Niet okay
Toen Hildo na dik een half jaar voor de eerste keer weer schoot viel hem op dat hij de korrel minder scherp leek te zien. Met lucht was hem dat eerder niet opgevallen. Hij is geen topschutter en zal het ook nooit worden maar dit moet beter kunnen. Een speciale schietbril waar hij de richtmiddelen op het pistool of revolver scherp mee ziet zou de oplossing moeten zijn.
Opgelegd schieten
Vandaag nog en een knie en het wapen afgesteund op de bench en dan het hoofd iets heen en weer bewegen... hij kreeg niet het idee dat het veel uitmaakt en dat doet het natuurlijk wel. De schietbril is een aantal weken al besteld en volgende week kan er mee geschoten worden. Als het goed is worden de groepen dan beter.


18 augustus 2021. Schietbril
Ouder worden sucks, dat weet iedere oudere. Veel is niet eerlijk verdeeld in de wereld maar leeftijd kan gelukkig niemand ontlopen. Wat geld betreft valt de investering mee want inclusief oogmeting, montuur, enkelvoudige glazen en doosje hoeft deze maar 29 euro te kosten, en dat was niet zo lang geleden heel anders! Deze bril heeft het scherpste punt ter hoogte van de keep/korrel. Het doel is dan een wazige vlek. Beter zo dan andersom.
Linkeroog dichtbij, rechteroog ver weg
Hildo's dominante oog is de linker. Daarom schiet hij ook met geweer aan de linker schouder, terwijl hij rechts is. Klein ongemak maar u went er uiteindelijk aan. Zijn rechteroog is niet al te best en daarom is het rechterglas scherp in de verte, kan hij ook nog wat zien als ie verder weg kijkt. Slim he?
Linker de korrel scherp, rechteroog de kaart
Dat blijkt in de praktijk toch niet zo handig op de schietbaan, nu zijn beide ogen met elkaar aan het concurreren en door de staaroperatie aan het rechteroog, ruim 10 jaar terug, kijkt het rechteroog nu niet meer op precies dezelfde plek als het linkeroog. Dus het rechteroog tijdens het mikken iets dichter doen zodat hij er wazig begint te zien. Ingewikkeld allemaal, maar u begrijpt dat als Hildo niet allemaal tienen schiet het aan zijn bril ligt!
Nog meer problemen?
Altijd. Het montuur is wat breed, daardoor staan de pootjes wat ver van het hoofd. Dat geeft een probleem met de oorkappen, die nu niet meer goed afdichten. Er is dus alleen met oorpluggen te schieten met deze bril.


18 augustus 2021. Knalluh met de nieuwe schietbril!
De vorige keer met de Shadow waren de groepen niet om aan te zien maar in verhouding met de vorige schietkaart van de Cattleman is er hoogstens een marginale verbetering. Als die zich doorzet is Hildo ook al tevreden!

Tikka T3x TACT A1 (Georgius)
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen... Georgius is niet van Hildo maar van Aaltje. Maar hij mag er vast wel eens mee schieten. Dit is een, echt wel even sparen, precisiegeweer die toevallig zomaar op voorraad lag, met een 24" loop, bij 3gun.nl. Niet van het allerhoogste niveau, dat loopt financieel volledig uit de hand, maar wel het waarschijnlijk fijnste precisiegeweer in dit prijssegment. Made in Europe (Finland) en da's ook nog een aardige bijkomstigheid. Hildo's sub-500 euro Vortex Diamondback 6-24x50 MRAD kijker, u kent hem van Barbara de AR15, komt erop evenals de niet zo dure UTG bipod van Barbara.
Kaliber 223
Deze Tikka (spreek uit: Tieka = specht in het Fins) is leverbaar in 6.5 Creedmoor, 260 Remington, 308 Winchester en 223 Remington. Om het schieten betaalbaar en de terugslag prettig te houden is voor 223 gekozen want Aaltje zit niet op dikke klappen te wachten. Geschoten zal er worden in Emmen, die 300 meter lukt met 223 wel. Bijkomend voordeel, Hildo heeft 223 zelf op verlof, de herlaadspullen voor een groot gedeelte al aanwezig en zo ontstaan er met munitie voorhanden hebben geen problemen.


24 augustus 2021. Precision Aaltje
Ze vindt het wapen super schieten, en daar is Hildo het mee eens. Met name de trekker is een hele fijne. Eerst een stuk aantrekken tot u weerstand voelt, dan zit ie 'vast' en is het een kwestie van langzaam druk verhogen tot ie afgaat, zonder piep kraak of sleep. Ook overall is het een heel nette en verzorgde constructie, een uitzonderlijk mooi bezit.


22 augustus 2021. De uitwerper... exit!
Tijdens het grendelen gooit Georgius de hulzen er resoluut en ook behoorlijk ver uit. Om het wegvliegen en daardoor mogelijk schade en/of verlies van hulzen te voorkomen verwijderd Hildo, met instemming van Aaltje uiteraard, het staafje (uitwerper?) die voor het uitwerpen verantwoordelijk is. De patroontrekker blijft zitten. Als u nu de grendel opent houdt de grendel de lege huls netjes vast zodat u hem rustig met de hand kunt uitnemen en, mocht dat van belang zijn, zelfs in dezelfde volgorde (verschillende kruitlading, zetdieptes etc) kunt terugleggen in de patroondoos voor het naderhand correct interpreteren van hulzen met verschillende ladingen. Bijvoorbeeld.
Doordraven?
Maarre, Hildo, draaf je nu niet een beetje door man? Gewoon knallen met dat spul, niet zo moeilijk doen, toch?
'Ach', zegt Hildo, 'Er is zoveel leuk. De ultieme precisie misschien ook wel. Je kunnen blijven ontwikkelen en nieuwe dingen leren is belangrijk. 20 jaar lang met dezelfde revolver blijven schieten kan leuk zijn, maar er is meer. Daarom ben ik begonnen met viool spelen, bijvoorbeeld. Waar dat toe gaat leiden weet ik niet maar de weg erheen is belangrijker dan het doel, om het even in schietsporttermen te houden'.



26 augustus 2021. Sinclair concentricity gauge
Als een huls niet goed rond is, nekdikte ongelijk, de kogel zit niet recht of er is wat anders mee, dan is dan van invloed. Als een kogel eenmaal scheef de trekken en velden ingaat corrigeert hij zich niet meer in de loop, naar het schijnt, en dan wordt het met precisie niets meer als ie scheef de loop uit komt. Als u geen concentriciteitsmeter heeft weet u niet of alles goed gaat tijdens het herladen en of wel of niet iets met de concentriciteit aan de hand is. Met dit gereedschap is verder niets te veranderen of verbeteren maar alleen te controleren hoe recht/gelijkmatig dik de huls is en of de kogel niet slingert... anders blijft het gissen waaraan iets ligt. De vier ronde balletjes zijn vastgelijmde kogellagers, ze draaien niet, dan zouden het lagers zijn en lagers hebben toleranties (afwijkingen). De huls glijdt er overheen en het werkt goed, echt een leuk ding vindt Hildo.
2 duizendste!
De eerste de beste patroon die Hildo meet heeft een slingering van 2 duizendste inch en dat is best goed. Op de (niet gekrompen) huls meet Hildo zelfs vrijwel nul, met die LEE die-set in combinatie met de XL650 lijkt niet veel mis. Of is het toeval?



26 augustus 2021. Opnieuw schimmel op Bessy hout
1 juli 2021, dat is nog geen 2 maanden geleden, heeft Hildo het hout van Bessie geconserveerd met Renaissancewas. Net als bij Eleanor helpt het ook hier niet echt. Eleanor is opnieuw behandeld met Renaissancewas maar Bessie heeft hij nu ingespoten met GT7 van TEC7. Daarna afgenomen met een doek, misschien werkt GT7 dat beter dan Renaissancewas. Wel een penetrant geurtje en een tamelijk woest spuitende spuitbus wat zorgt dat er extra olie op de vloer terechtkomt. WD40 heeft dat beter voor elkaar, het borrelt/bruist meer via het opklapbare rietje/spuitmondje waarbij de olie minder wordt verneveld. Enne, het kleurverschil wordt met name veroorzaakt door binnen/schaduw en buiten/zon.


28 augustus 2021. Huls handmatig uitnemen
De hulsuitwerper is verwijderd, en dat is een erg goede beslissing geweest. Nu is het gewoon grendelen vanuit het magazijn maar de huls blijft mooi zitten in de patroontrekker na het openen van de grendel. Handmatig de hulzen uitnemen werkt echt prima, aldus Hildo. De huls blijkt ook niet erg heet meer, in tegenstelling tot Barbara waar Hildo een keer een brandblaar opliep toen een uitgeworpen huls op zijn hand bleef liggen. De huls zit blijkbaar lang genoeg in het geweer om voldoende hitte af te geven.


28 augustus 2021. Georgius magazijn
Dit is een fijn magazijn, meent Hildo. Hoezo? Nou, hier is het niet het magazijn wat de maximale patroonlengte bepaald, in ieder geval niet met deze 69 grain Prvi kogels met een COL van 2.337". De maximale lengte in het AR15 magazijn is maar 2.236". Dus ruimte zat lijkt het voor nog langere kogels. Hildo denkt niet eens dat de overall lengte zoveel zal toenemen, als ze wat puntiger zijn wellicht. Uiteindelijk moet het ook nog gewoon in de kamer passen.


28 augustus 2021. Het lijkt wel een ouwe mandarijn...
Maar het is het houten handvat van Eleanor's pompstok. Die heeft meer dan een half jaar in de schuur gelegen, in de zwarte goedkope Megaline 140cm lange geweerkoffer. De koffer is niet waterdicht en vrij gammel, maar langer zwartkruitgeweren passen er in. Een betere aanschaf  was de Nuprol koffer, zoals Barbara ook heeft maar die zijn inmiddels erg duur geworden en langer dan 130cm zijn ze er niet. Dat is meestal te krap voor zwartkruitspul.


28 augustus 2021. Barbara en Eleanor
Behalve iets van 100 jaar technologische-ontwikkeling is hier meer verschil. Barbara een aanvalsgeweer, Eleanor is een long range precision geweer. Wat is leuker? Het zal aan de discipline liggen. Tijdens een IPSC rifle wedstrijd met Eleanor beginnen de overige schutters zich vast te vervelen, maar voor precisie schieten op de 50 meter baan, of op langere afstand, vindt Hildo Eleanor zonder meer stukken leuker.
Schietkaarten
Die heeft Hildo helemaal vergeten te fotograferen. Helaas.




30 augustus 2021. Fout afbramen

De Starline hulzen kunnen niet zo de herlaadpers in, ze moeten eerst bijgewerkt worden zowel binnen kant (koper wordt anders van de kogel geschraapt) als aan de buitenkant (bij de hulsmond is er een klein naar buiten uitstekend randje waar uw nagel achter blijft hangen). Hildo kent Starline wel van de zwartkruithulzen als 45 Colt en 45-70 en die waren verder altijd netjes. 223 Lapua hulzen zijn aan de binnen en buitenzijde al netjes afgebraamd. Ook een heel andere prijs natuurlijk.
Huls in de accuboormachine
Een serie hulzen met de hand afbramen, daar krijgt Hildo last van zijn rechterpols van. Die is niet helemaal lekker meer na het schieten met extreme 45-70 nitro ladingen in de BFR revolver, ruim 10 jaar terug. De pols zegt nog steeds 'krak' bij het ronddraaien.
Verkeerde kant
De boormachine kan links en rechtsom draaien. De afbramer werkt maar in één richting, rechtsom. Als de boormachine linksom draait krijgt u wat u op de onderste foto ziet. Links goed te zien na echt doorzetten... Niet zo snugger Hildo!



2 september 2021. Littekens loodexplosie 2 jaar terug
25 augustus 2019 was Hildo aan ook aan het kogelgieten. Daarbij kwam, door een domme denkfout, iets water op de scheplepel die gebruikt wordt om de rommel van het lood te scheppen. Water op het lood is niet direct een probleem, water onder gesmolten lood wel. Het water verandert naar gas met explosieve heftigheid waarbij het gesmolten lood in het rond geslingerd wordt. Hildo kwam er goed vanaf en heeft slecht minimale littekens op zijn rechter bovenarm aan overgehouden.
Jas aan en hoed op
Hildo giet nu met zijn katoenen legerjas aan en zijn Stetson op. Bril heeft hij sowieso al op en z'n cowboyhoed diep over de ogen getrokken is ook een goede bescherming tijdens risicovolle situaties als nieuw lood (vochtig?) toevoegen aan reeds gesmolten lood.


2 september 2021. LEE 6-voudige 452-200 gietmal
Dit is de tweede 6-voudige LEE 452-200 mal, die hij overigens ook al weer een hele tijd heeft liggen. Deze kogels zijn voor de Cattleman (kaliber 45 Colt) en dat is een erg fijne revolver om mee te schieten met deze lichte en zuivere kogels. Vandaag zal de mal voor het eerst worden ingezet.
LEE aluminium molds
Aluminium mallen van LEE zijn goedkoop. Deze was iets van 65 euro destijds, een 2-voudige Hensel mal kost bijna 140 euro. Verschil zit in de levensduur. De 2-voudige LEE mallen vallen nog best mee maar deze 6-voudige exemplaren vallen Hildo wat levensduur betreft tegen. Maar als u er eenmaal mee aan het gieten bent produceert u veel sneller net zo mooie kogels.



2 september 2021. Roet
LEE adviseert ook het blok met een kaars of aansteker te 'roken'. Okay dan, kaars gaat veel beter en er zit al snel een laagje.


2 september 2021. De opbrengst?
Deze gietsessie leverde kogels op voor Tijgertje, de Rolling Block (Hensel 508-450), Eleanor (Hensel 452-500), Cattleman (LEE 452-200) en BFR (Lyman 457-292). Voor Eleanor zijn de kogels van puur lood, voor de anderen heeft Hildo ditmaal 50% puur lood en 50% wiellood gebruikt. Iets zachter maar met de rustige ladingen moet het geen probleem zijn.




9 september 2021. Hornady OAL gauge
OAL is Over All Length. Er zit zelfs een patent op dit apparaat. Verder heeft niemand zo'n systeem, voor zover Hildo weet, of is het gewoon een onzinnig ding? De onderste foto laat het best zien waar het hier om gaat. Het bepalen van de vrije vlucht van de kogel. De los te bestellen huls, in dit geval 223, is voorzien van een groot gat aan de onderzijde wat is voorzien van draad en zit op het stokje geschroefd. De nek is +.002" wijder dan een standaard krimp en de kogel kan, met slechts zeer lichte frictie, met de hand de nek ingeschoven worden en uitgetrokken worden. 
Het vrije vlucht meten
Het principe is ongeveer als volgt; U brengt de buis, met huls en kogel, de kamer in. Dan duwt u de kogel, met het grijze interne staafje, tegen de velden van de loop aan. Dan schroeft u de bronzen schroef vast zodat de grijze interne stok vast zit, daarmee is de kogelzetdiepte in de huls bepaald. Nu haalt u de AOL gauge het wapen weer uit en kunt u de overall patroon lengte opmeten (of misschien beter de bullet comperator gebruiken om het ogief -maat te kunnen gebruiken?). Wel even rekening houden de schouder tijdens het full-length sizen nog teruggezet gaat worden.
De Hornady schouder.002" is langer dan een afgeschoten huls van Georgius en dat van de Georgius huls de schouder nog eens .002" moet worden teruggezet voordat ie weer herladen wordt. Dus nog kogel nog .004" dieper zetten. Daarna de gewenste extra vrij vlucht bepalen of de kogel dieper in de velden zetten.
Makkelijker?
Lege gebruikte en full-length gesizde huls kogel opzetten. Grendel met kracht dichtduwen zodat de kogel de huls inschuift. Grendel openen, patroon lengte opmeten, dubbel checken of ie nog steeds te kameren is (dat de kogel de huls niet weer iets uitgetrokken is) en bewaren als dummy. Aan de hand van de dummy de kogelzet-die instellen voor gewenste extra zetdiepte (vrije vlucht).
Zo heeft Hildo het gedaan en dat gaat verder prima. Of de OAL gauge veel toevoegt? Hildo gaat het proberen om te zien wat voor voordeel er mee te behalen is in de praktijk, het is in ieder geval prettiger voor de grendel. Maar zo vaak hoeft u geen dummy patroon te maken.


9 september 2021. Kogellengte opmeten?
Hildo heeft even wat Prvi 69 grain match kogels opgemeten. Veel zijn behoorlijk consistent maar sommige maten, gemeten op het ogief, wijken tot .006" af. Nu maar hopen dat deze bullet comperator op dezelfde plek meet dan waar de kogel de velden raakt in de loop, anders zou dat toch weer verschil maken tussen de effectieve zetdiepte van kogels, toch? Het is in ieder geval duidelijk dat Hildo ook kogels moet opmeten om tot betere munitie te komen. Dan zijn er nog gewichtsverschillen, ook van de huls. Of heeft hij andere, meer consistent gemaakte, kogels nodig? Eerst maar eens wat schieten en zien hoe het gaat met de groepjes en meer ervaring op doen. Druk maken om dingen die naderhand niet zo belangrijk blijken te zijn heeft weinig zin.
Kortom
Gewoon een AR15 patroon in elkaar drukken is heel wat eenvoudiger. Het precisie-gebeuren komt momenteel een beetje ingewikkeld over op Hildo. Met name omdat de herlaadcomponenten, kogel en huls, niet allemaal gelijk zijn en door zijn gebrek aan precisie-herlaadervaring. Wat, hoe, waar en waarom meten en wat voor invloed dat dan weer heeft, is lastig, zeker als de componenten niet consistent zijn. Er zijn heel veel variabelen. Met duurdere kogels en hulzen wordt dat vast makkelijker.



Georgius?

De naam voor deze Tikka is niet zomaar gekozen. Aaltje zit in de schietsport en een voorouder van haar (de overgrootvader van haar oma) deed ook aan schieten, in een andere setting. Hij was Nederlands kanonnier tijdens de slag van Waterloo in 1815 en hij was bij de onafhankelijkheidsoorlog met België in 1830. Desondanks is hij in 1831 op 37 jarige leeftijd relatief vredig gestorven aan, waarschijnlijk, cholera. Net als vier van zijn vijf kinderen in datzelfde jaar. Maar mede door Georgius Eijzenbrandt ziet het huidige Europa, en ook Nederland, er uit zoals het nu is. En dat ziet er beter uit dan op veel andere plekken in de wereld, getuige de huidige toestroom van vluchtelingen.


Kijkermontage
Het geweer wordt vastgezet in de Tipton Gunvise. Superding om te zien. In de praktijk niet ideaal want goed vastzetten kunt u het geweer niet vanwege het meeverende en vrij snel glijdende rubber op de houders. Bijzonder vervelend is dat de houders zelf ook niet goed op een hoogte vastgezet kunnen worden, ze hebben de neiging om naar beneden te schuiven/vallen. Met een vijl heeft Hildo het materiaal wat ruwer proberen te maken. Iets beter nu. Maar Hildo blijft erbij, geen aanrader dit ding. Alleen leuk om wapens schoon te maken, en daarvoor is het te duur geweest.
Goed gegaan?
Hildo hoopt dat het geweer niet teveel bewogen heeft in het rubber van de gun vice, tijdens het vastzetten van de richtkijker in de montageringen. De waterpas is te dik om op de picatinny rail gezet te kunnen worden als de kijker er al op zit, waterpas checken tijdens de kijker montage kan dus niet. Waterpas bovenop de kijker vindt hij ook geen perfecte oplossing.


24 augustus 2021. Precision Hildo?
Hildo mag ook even een paar schoten doen. De verwachtingen zijn hoog gespannen, maar de groep grootte blijft een beetje achter bij de verwachting. Munitie doet veel en Hildo heeft snel wat in elkaar gedrukt zonder te wegen of wat anders. Starline huls met Prvi 69 grain match kogel met een COL van 2.237", 22 grain Swiss Reload RS40 alles op de progressieve pers met LEE dies. Van overdruk verschijnselen was er op geen enkele primer iets te bespeuren.
Precisie herladen?
Jazeker wel, straks. Goede munitiecomponenten zijn daarbij noodzakelijk. Hier gaat een hele nieuwe precisie-herlaadwereld open voor Hildo.


26 augustus 2021. Redding Competition dies
Niet goedkoop, daarom had Hildo nog niets van Redding, maar Redding is wel een naam die klinkt als een klok in herladersland. Omdat Hildo toch nog een extra die set nodig heeft in 223 (eentje voor de XL650 en eentje voor de Rock Chucker) gaat ie gelijk voor topkwaliteit. Redding nummer 77111 (sizing) en 55111 (seating). De ene set is voor Georgius de Tikka en de andere voor Barbara de AR15. De OAL lengtes zijn niet gelijk, voor Georgius wordt de patroon een stuk langer heeft Hildo al gezien, gelukkig blijkt ook het magazijn veel langere patronen toe te laten dan dat van een AR15.
Full length sizing die
De sizing die is een 'type S bushing style die'. Ingewikkeld. Met een instelbare schroef kan afgesteld worden hoe ver (lengte) de nek gesized wordt. Met de verwisselbare bushing, waarvan Hildo er nu 245 (gemonteerd) en size 246 en 244 heeft ie bijbesteld, hiermee worden bepaald hoeveel krimp de nek gaat krijgen. Onderaan zit de schroef die de decapping pin (lengte afstelbaar) vasthoud. De ene (rechts) is alleen de klem, de metaalkleurige (links) doet hetzelfde maar dat is een 'size button'. Deze drukt automatisch de binnenkant van de hulsmond weer mooi rond mocht de hulsnek een tik gehad hebben.
Seating die
Gevoelig typje, volgens de 'operating instructions' die er bij zitten. De die mag op geen enkel moment contact maken met de ram van de pers. Er zit een 'internal sliding sleeve' in en alles is superduper precies gemaakt volgens Redding. Deze is niet voor gecomprimeerde ladingen of voor gegoten loden kogels.
Nou, allemaal mooi hoor en Hildo is benieuwd hoe het gaat werken en vooral wat de resultaten zullen zijn.


26 augustus 2021. Hornady bullet comperator set
Met deze set wordt de zetdiepte van de kogel gemeten op het ogief, en dat schijnt dan weer meer precies te zijn dan meten vanaf de punt van de kogel. want niet alle (dezelfde) kogels zijn precies even lang. Dat wijkt tot zomaar een paar duizendste (inches) af heeft Hildo al wel gezien. Dus dit is beter lijkt het. Er zitten aluminium inserts bij voor de meest gangbare kalibers.
Hornady head space gauge
Wordt aan gewerkt. Het is net zoiets. Hiermee is de lengte op te meten van de hulsbodem tot de schouder, dus om te meten hoeveel de schouder wordt teruggezet tijdens het full length sizen. Dat heeft uiteindelijk ook weer van invloed op de zetdiepte die aangehouden wordt (ruimte tussen kogel en de velden in de loop). Deze head space kit komt nog.


26 augustus 2021. Vochtige primers?
De vochtigheidsgraad in de kluis (en huis) is niet wat het zou moeten zijn. De opnieuw opgedoken schimmel op het hout van Eleanor is duidelijk. Maar vocht heeft ook vast invloed op slaghoedjes, nog nooit bij nagedacht en hij hoopt maar dat ze verder nog goed zijn. Alle primers zijn vanaf nu in ieder geval in 4 doosjes, apart van elkaar (large & small rifle en large & small pistol), verpakt. Luchtdicht. Ook kogels en hulzen worden niet langer 'raar' en zelfs lood blijft mooi glimmen. Aanrader die doosjes.


28 augustus 2021. Groepje Georgius 50 meter
De vorige keer viel het groepje wat tegen, dit is al beter, ongeveer de helft kleiner. Het kan vast nog veel beter. Het is met name de munitie die het doet, denkt Hildo. Het verschil met deze patronen en de vorige is de overall length, in principe de afstand die de kogel van de velden afzit. Verder niets.
Slingering
De overgebleven patronen vertoonden toch allemaal een slingering op de kogel van ongeveer 8 duizendste inch, en dat is best veel naar het schijnt. De nieuwe Starline hulzen had Hildo vergeten om af te bramen, hij heeft er online een serie gekocht, maar erg netjes vindt hij ze niet. Er is op het gebied van precisie munitie nog echt een hoop te winnen, denkt Hildo. Sierra Match King (69grain) en Hornady Match (68 grain) kogels en Lapua hulzen liggen er al, maar ook met goedkopere componenten kan het vast beter met wat meer aandacht voor de ammo.


28 augustus 2021. Mooi geweer
Veel verstand heeft Hildo niet van geweren maar deze Tikka T3x TACT A1 maakt wel een erg goede indruk op hem. Het ziet er allemaal erg verzorgd en uit en komt als een solide kwaliteitsprodukt over. Echt een heel erg mooi ding die ongetwijfeld heel wat jaartjes blijft, Aaltje is er in ieder geval uitzonderlijk mee in haar nopjes.



28 augustus 2021. 50 meter baan
Er is hout aan de wanden gemaakt en een betonlaagje over de tegels op de vloer gegoten. Nieuwe KNSA-verplichting om ricochets te vermijden, wat Hildo ervan begrepen heeft. Terugketsen van geweerkogels via grindtegels op de vloer lijkt Hildo niet snel te gebeuren maar misschien is het in uitzonderlijke gevallen mogelijk. Het hout ziet er in ieder geval verzorgd uit en de betonlaag is nu veel gemakkelijk en beter schoon te houden van onverbrand kruit dan met grindtegels/voegen.
Monitor
Camera op het 50 meter punt om uw score op de kaart te kunnen zien zonder baankijker. Inzoomen en scherp stellen kan met de afstandbediening. De resolutie is misschien iets laag voor kleinkaliberschutters maar het is een positieve ontwikkeling.
Veiligheid
De KNSA reglementen zitten stampvol met veiligheid, ricocets maar ook het voorkomen dat schutters elkaar per ongeluk afknallen staat hoog op de lijst, heel goed. Maar, Hildo moet het gewoon even kwijt, hij ziet niets over reglementen betreffende minimaal aan te houden luchtwaardes op de binnenbanen die er voor zorgen dat schutters niet teveel fijnstof, looddampen of andere rommel inademen. KNSA baanafzuigspecialisten aanstellen, die weten waar ze het over hebben, zou een goede stap zijn om zwarte neusgaten te voorkomen. Niet dat Hildo geen schutters kent die al een fikse loodvergiftiging opgelopen hebben, bijvoorbeeld. Niet al te vaak schieten helpt natuurlijk maar dat zal niet de KNSA bedoeling zijn, gewoon wegkijken is het makkelijkst.


30 augustus 2021. Afbramen buitenzijde
Dit gaat beter dan met het afbraamgereedschap, die er wat teveel een schuine rand aanmaakt. De vijl is een beetje grof, en wat fijnere heeft Hildo nog wel ergens liggen, maar het lijkt erop dat het verder prima werkt om het kleine randje weg te halen.



1 september 2021. Kaartje met Fabrieks Ammo
De tweede serie, de blauwe gaten, lijken niet eens zo raar. Of deze munitie beter is dan zijn eigen herladen 9mm? Misschien, maar misschien ook niet.



2 september 2021. Smeren met bijenwas

Vet is niet goed. Eerst de aluminium bramen verwijderen. Dan het gietblok ontvetten met remreiniger, doet ie altijd bij alle blokken. Vervolgen pulkt Hildo een stukje bijenwas van zijn voorraad af en smeert daarmee de scharnierpunten. Het 'kruislingse-cirkel' patroon is nieuw, de oude had dat niet. Moet de ontluchting verbeteren gokt Hildo, maar de oude had geen ontluchtingsprobleem. Hier zou wel makkelijk meer rommel in blijven plakken, misschien.


2 september 2021. De loodsmeer
Beetje mede Hildo's eigen schuld. Het scharnierpunt liep los en de snijplaat kwam iets los te zitten. Bij een stalen mal is dat geen enkel probleem. Bij deze mal wel. Het lood kruipt eronder en het feest is compleet. U kunt stoppen met gieten want de kogel-kont is niet mooi meer, naderhand met een mesje het teveel aan lood wegsnijden. Hildo baalt als een stekker.
Voorlopig is hij klaar met gieten met deze mal. Het lood moet er eerst weer af, heel voorzichtig want voor u het weet is het aluminium beschadigt. Het is al zacht en wordt nog zachter bij het smeltpunt van lood. Hij zit al te denken over een 2-voudige stalen mal bij Hensel te laten maken waar ongeveer deze kogel uitkomt. Hensel is zoveel beter, ook duurder, maar de snelheid van 6-voudig gieten is weg. .


8 september 2021. Cattleman kaart
De Blauwe gaten geven 85 punten, maar wel op de nitro manier geteld, als de ring van de 8 geraakt is telt het als een 8. Bij zwartkruit bepaald het middelpunt van de kogel het puntenaantal en zou het zelfde schot een 7 zijn.


9 september 2021. Het principe van vrije vlucht, of niet
In de gekamerde patroon zit een kogel. De afstand die de kogel vanuit de huls, moet afleggen om in de velden te komen is de vrije vlucht. De kogel vast zetten in de loop door de grendel als seating-die te gebruiken, iets wat Hildo ook gedaan heeft, en vervolgens de kogel .020" dieper in de huls te zetten wordt regelmatig genoemd. Kogelfabrikant Berger heeft het over het vast in de velden zetten, ook benchrest schutters zetten de kogel vaak klem in de velden waarbij naar het risico verwezen wordt naar het commando 'vast vuren', waarbij het wapen ontladen moet worden, dat er in dat geval de kogel zou kunnen blijven zitten in de loop, terwijl de huls wordt teruggetrokken door de grendel. Er komt dan kruit in de trekkergroep, en dat geeft een bende. Klem in de velden zetten kan hogere drukken geven, iets vrije vlucht blijkbaar (soms?) nog hogere drukken omdat de kogel, nadat ie eerst op gang komt, vervolgens vast loopt in de velden alvorens weer opnieuw op gang te komen. Wapens exploderen blijkbaar niet zomaar, dan moet er anders wat gebeuren als te veel, te weinig of te veel te snel kruit, maar Hildo blijft op overdrukverschijnselen, als platte primers, checken. De vorm van het ogief maakt ook verschil, een bollere kogel zit sneller 'vast' dan een meer 'puntige' waarbij velden raken en erin vastlopen veel verder uit elkaar liggen. Teveel vrije vlucht geeft in ieder geval minder precisie, ook logisch. Wat het beste is? Er is nog heel wat uit te zoeken, proberen en leren.


9 september 2021. Hornady headspace comperator set
Naast de bullet comperator set heeft Hildo nu ook deze headspace comperator set. Beetje hetzelfde maar hiermee meet u van de hulsbodem tot de schouder van de huls. Het gaat hier niet om een specifieke lengte maar, net als bij de bullet comperator kit, om het vergelijken van maten ten opzichte van elkaar.
Een simpel gat
Er zitten vijf inserts bij voor allerhande kalibers. Het gat wat u ziet is ook wat het is, een simpel gat wat recht doorgeboord is. Hildo dacht dat er binnenin een schuine kant zou zitten waar de huls-schouder tegenaan komt, als bij de Dillon case gauge. Dat is niet zo.
Hornady kwaliteit?
Jammer dat zowel de bullet & headspace comperators als de OAL gauge in een blisterverpakking verpakt zijn. Iets als een doosje om alle losse onderdelen naderhand netjes in op te bergen is er niet. Een blister komt goedkoop over en geeft een hoop onnodig plastic afval. De inserts zijn niet van RVS maar geanodiseerd aluminium wat gemakkelijker beschadigt. En waarom zoveel inserts? Liever 1 van RVS dan 5 van aluminium. Hildo zit in ieder geval met allerhande inserts die hij nooit gaat gebruiken, maar het ligt er wel weer en het heeft ook meer geld gekost dan noodzakelijk. Kortom, als merk overtuigd Hornady niet. Hildo vindt het een beetje als LEE, maar dan voor veel meer geld. En die blisterverpakking? Dat stoort Hildo echt.



9 september 2021. De afgeschoten Starline hulzen van Georgius
Tjonge, er is wel een hoop te meten en interpreteren. Bij deze afgeschoten Starline huls is de schouder is maar .002" (.0025") naar voren gekomen ten opzichte van een gloednieuwe Starline huls. De kamer van Georgius is strak. In de Dillon case gauge (bovenste foto) is de huls zelfs nog steeds ruim binnen de specs. De huls van Barbara (AR15) groeit de duidelijk buiten de Dillon case gauge. Barbera's kamer is stukken ruimer, maar Barbara is een militair geweer waar alles in moet passen en is niet te vergelijken met Georgius.
 
 BACK