

12 augustus 2022. Aaltje is overleden
5 augustus 2022. Aaltje & Hildo zijn getrouwd voor de
garage, het was een mooie dag en het werd een erg mooi moment. Een week na het trouwen is Aaltje overleden aan uitgezaaide
blaaskanker. Hildo schrijft dit (4 oktober) als rouwverwerking maar ook
omdat hij sterk het gevoel heeft dat er uiteindelijk best iets over
Aaltje verteld mag worden. Aaltje is van levensbelang geweest voor deze
website. Niet alleen schietsport maar ook alle andere hobby's... ze was
er bij, alleen
buiten beeld.
Mensen die Hildo wat beter kennen weten dat Aaltje en Hildo al bijna 21
jaar samen erg gelukkig door het leven trekken, beginnend ongeveer een
jaar na het overlijden van zijn eerste
vrouw in 2000. Deze website, bijvoorbeeld, was er niet eens geweest
zonder Aaltje want Hildo snapt weinig van IT. Ze heeft ook heel wat van
de Hildo-schrijfsels grammaticaal verbetert. Ook was ze Hildo's grote
hulp in de barre tijd na zijn herseninfarct in 2015. Maar Aaltje stond
liever in de schaduw dan in de schijnwerpers, die liet ze graag aan
Hildo over, de meeste foto's van Hildo zijn over de jaren heen door Aaltje gemaakt. Aaltje
zelf had een verlegen en zacht karakter, was eerlijk, rustig, erg geduldig, altijd
hulpbereid, invoelend en bood iedereen een luisterend oor. Nu lijkt dat
op de beschrijving van een heilige, maar Aaltje was beter. Vliegen,
spinnen en ander ongedierte werden niet
doodgeslagen maar met een kopje naar buiten gebracht, de douche stond
vol met bloemen zodat ze 's winters niet zouden doodvriezen, thuis
daardoor wassen met
een washandje en pas bij Hildo genieten in bad. Vlees at ze niet... ook geen vis want
dat is ook zielig. Veel geld voor zichzelf hoefde niet, 2e hands kleding
geen probleem maar 350 euro besteden aan de zieke kat van de buren? Echt
wel. Donateur van de vogelbescherming, dierenambulance. Een langpootmug heeft Aaltje ooit eens bevrijd door het
muskietengaas van Hildo's tent kapot te knippen... Kortom
ze was echt een uitzonderlijk aardig mens die, de heel wat minder aardige,
Hildo heel wat schoppen (schopjes) onder tafel heeft verkocht in een
poging om zijn opvliegende temperament in gezelschap in toom te houden.
Toch hebben Aaltje en Hildo in die 21 jaar niet één keer ruzie gehad. Ze
hoefden zich geen van beiden aan elkaar aan te passen of rekening te
houden met elkaar, zoals dat in een normale relatie altijd nodig is. Ze
wisten van elkaar precies hoe de ander dacht en alles verliep perfect.
Ze waren elkaars ideale maatje.
Moeder
Aaltje is altijd bij haar verstandelijk beperkte moeder
(ontwikkelingsniveau van een kind van 9 ongeveer) blijven wonen nadat haar vader in 1990 overleed,
toen is ze ook gestopt met haar universitaire studie (geschiedenis). Bij
moeder ontbrak inzicht in van alles en nog wat en Aaltje heeft altijd
het gevoel gehad dat ze haar moeder niet in de steek kon laten, Ze
voelde zich verplicht om haar moeder (momenteel 92 jaar, 1.60m lang, 106
kilo zwaar, moeilijk ter been, rollator en rolstoel behoeftig en vrijwel
alleen ijsjes, koekjes etend) te begeleiden, de financiën te regelen, te
verzorgen, te corrigeren en anderzins bij te sturen waar nodig. In
feite heeft zij daarmee haar eigen leven op een zijspoor geschoven en in
dienst van haar moeder gesteld, iets waar Hildo altijd veel moeite mee
heeft gehad. Ook Aaltje had recht op een eigen leven, een kind hoort
haar eigen leven niet op te geven voor haar moeder. Dat eigen leven had
ze bij Hildo, maar alleen in het weekend. Haar 3 zusters, broer en de
thuiszorg namen in het weekend dan haar taak over. Tot zij een paar
weken voor haar dood bij
Hildo ging wonen, omdat ze zelf zorg nodig had vanwege de kanker. Hildo heeft haar zo goed mogelijk verzorgd
tot met het bittere einde, daarbij heel wat tranen vergoten, maar Aaltje was
sterker en dapperder dan hij ooit voor mogelijk gehouden had, geen traan
om zichzelf gelaten, en heeft
alles nog geregeld wat er te regelen was om haar leven voor zichzelf
maar met name voor anderen goed af te sluiten zonder losse eindjes. Wat
een vrouw!
En haar moeder? Zat binnen een paar week in een verzorgingstehuis. Haar
(half)broer en 3 (half)zusters trokken het niet...
WTF is er gebeurt dan?
Aaltje at gezond, dronk in het weekend hoogstens een glaasje wijn,
wandelde, fietste, heeft nooit gerookt, was slank, fit, gebruikte geen
medicijnen en verkeerde in
feite in een prima conditie. Toen wat plasproblemen, blaasontsteking?
Voor de eerste(!) keer in haar leven naar een huisarts. Eind mei werden tijdens een
poliklinische behandeling blaasstenen geconstateerd.
20 juni werd Aaltje opgenomen om blaasstenen te verwijderen en na de
behandeling vertelde de arts 'het ziet eruit dat u blaaskanker heeft'.
Een dag later zwol ze helemaal op door vocht omdat de urine niet meer
van de nieren naar de blaas kon worden afgevoerd, de afvoerbuisjes
(urineleiders) werden
dichtgeknepen door de kanker. Er zijn onmiddelijk twee
nefrostomiekatheters in haar nieren geplaatst, met slangetjes in haar
rug naar
beenzakken die de urine opvangen.
24 juni ontslagen uit het ziekenhuis
27 juni een CT scan.
29 juni scanuitslag in ziekenhuis, geen uitzaaiingen buiten de blaas,
'goed' nieuws dus. De Nefrostomiekatheters zullen natuurlijk blijven,
maar misschien blaas eruit en er is dan nog toekomst, speculeerden Aaltje en Hildo
nog.
21 juli, 3 weken later, is er een PET scan gemaakt, ten behoeve van het multidiciplinair
overleg (meerdere artsen overleggen dan over het behandelplan, hest
beste plan van aanpak, zogezegd).
22 juli (haar 57ste verjaardag) is de afspraak voor het gesprek over het
te volgen
behandelplan. Arts: 'De kanker is overal heen uitgezaaid. Uw
levensverwachting wordt niet in maanden maar weken gemeten. De kanker,
plaveiselcelcarcinoom, is bij u zeldzaam agressief en niet met chemo
of bestraling te behandelen'.
Afscheid
Aaltje is op 12 augustus, 20 dagen later, overleden met Hildo aan haar
zijde. Hij had haar vast toen hij om half twee 's middags haar hartslag
zag stoppen. Ze is in besloten kring
gecremeerd. Op haar kist 21 rode rozen en een lint met de tekst '21 rode
rozen voor, bijna, 21 fantastische jaren. Liefs Hildo'. Het verdriet is
allesomvattend intens maar hij heeft Aaltje beloofd dat hij niet in
depressies zou wegzinken en door zou
gaan met zijn leven, al haar kleren weg zou gooien en geen flauwekul van
haar zou bewaren wat niet nuttig is ter voorkoming van allerhande zooi
met 'emotionele waarde'. Aaltje had daarmee zelf ook de nodige ervaring
en het is uiteindelijk meer een last dan een lust. Andere vrouw? Prima,
een mens is niet gemaakt om alleen te leven. Toch, er is heel wat spul
wat Hildo niet echt nodig heeft maar toch niet weggooid heeft. En
inmiddels hangen er in de kamer 4 grote foto's van Aaltje, om tegen te
praten.

Telkens groepjes van 5 schoten. Patroonrecept is van alle groepjes op 1
kaart gelijk.
















5 oktober 2022. Beetje veel schieten?
In feite heeft Hildo nog nooit zoveel geschoten dan na het overlijden
van Aaltje, en vrijwel alles
met Georgius. Maandag, woensdag en zaterdag bij SV de Vrijheid.
Inmiddels is ie lid geworden van SV Drachten, bijna de helft dichterbij,
en nog meer dagen om te schieten, maandag, donderdag. Op dit moment is
thuis zitten koekeloeren wat minder dus het thuiswerken wordt
afgewisseld met herladen en vervolgens schieten op de baan. Met alle
andere dingetjes die tussendoor moeten gebeuren houdt hij zich wel
bezig.
SV Drachten vs SV de Vrijheid
Binnenkort moet Hildo bij SV Drachten eerst nog een theoretische
veiligheidscursus doen, die sterk geënt is op beginnende schutters
zonder verlof, voordat hij uberhaupt mag schieten in Drachten. Ergens
een beetje vreemd voor iemand met een verlof maar veiligheid is
natuurlijk niet verkeerd. De afzuiging in Drachten lijkt prima, met een
mooie luchtwand erachter. Zwartkruit mag geschoten worden vanaf 8.30h
(of was het 9.30h?). Dat is bij de Vrijheid makkelijker, daar kan het
altijd. De schietpunten zijn een soort van hokjes bij Drachten. Bij de
Vrijheid zijn het stukken doorzichtig plastic. Dat maakt wel een
verschil in het 'samen schieten en gezelligheid-gevoel'. De andere schutters in Drachten
ziet u niet en de gesprekken onderling op de baan bij SV de Vrijheid
heeft hij bij SV Drachten nog niet gezien. Hoe het uitkristalliseerd in
de praktijk zal vanzelf blijken, elke club is anders en na meer dan 10
jaar bij dezelfde vereniging geschoten te hebben is het even aanpassen.
Uiteindelijk gaat natuurlijk om het schieten en dat gaat in Drachten
uitstekend.

8 oktober 2022. SV Drachten veiligheidscusus. Gezakt!
Zaterdag was het zover, het examen van de theoretische veiligheidscursus bij SV Drachten. Regel uit
de mail van SV Drachten: 'Hildo en Arnold zijn ervaren schutters
die direct volwaardig lid zijn geworden maar voor ze mogen schieten
moeten ook zij de VVT doen'.
Schieten zonder de cursus gehaald te hebben is dus niet mogelijk. Arnold
schiet ook bij SV de Vrijheid in Hoogeveen, knalt al 25 jaar precisie
met geweer (hij is zelfs ooit basis-instructeur geweest in Drachten), is een gedreven wedstrijdschutter en rijdt heel Nederland rond om
geweerwedstrijden te schieten waarbij 1ste plaatsen hem niet vreemd zijn.
Over Hildo hoeft Hildo u niets te vertellen, als u deze website
doorgespit hebt. Veiligheid staat bij hem op op 1, 2 én 3! Maar zowel Hildo als Arnold zakken beide voor de 20
vraags multiple choice veiligheidscursus, waarvan 4 antwoorden fout
mogen zijn. Veel onduidelijke vragen en er zijn maar 3 die het gehaald
hebben, Degene deze beginnerscursus in elkaar gedraaid heeft mag terug naar de
tekentafel want er is iets met de vraagstelling niet goed, met name
onduidelijk. Het gaat over hoe je je moet aanmelden bij de griffier, het uitgeleende clubwapen vast moet houden,
munitiebriefjes (?), waar u de loop moet heen richten, hoe een wapen te
laden/ontladen, volgorde van die handelingen, vast vuren principe, storingen, patronen die niet afgaan
(baancommandant erbij halen), etc. Kijkt u zelf maar eens naar de
e-learning cursus die op de site van SV Drachten staat, super basic
allemaal, hier kan hij niet op zakken... maar het gebeurt wel. Hildo schiet dit
behoorlijk in zijn verkeerde keelgat en zowel hij als Arnold lopen,
lichtelijk geïrriteerd, het klaslokaal uit, na de instructeur de hand
geschud en 'm veel succes met de cursus gewenst te hebben. Dan maar geen
lid bij SV Drachten.
De soep wordt niet zo heet gegeten
In de kantine zitten twee mannen, lidmaatschap opzeggen moet via
email... maar waar gaat het nu precies over dan? Na uitgelegd te hebben
zegt de ene 'Ik had m'n twijfels al of dit iets voor ervaren schutters
zou zijn. Dit is de eerste keer dat die cursus zo gegeven wordt. Maar,
niet druk maken hoor. Jullie kunnen gewoon lid blijven en hier schieten,
die cursus hoeft niet. Geen probleem'.
Het valt dus mee, gelukkig maar.
Update 14 oktober. Wel heet gegeten soep
Hildo mag tóch niet bij SV Drachten schieten voordat hij de
veiligheidscursus met goed gevolg heeft afgelegd, het bestuurslid wat
hem toestemming gaf is duidelijk teruggefloten door andere stampvoetende
bestuursleden. Mail quote: 'Het
belang daarvan werd duidelijk toen jij je wapen in de koffer deed zonder
het door de baancommandant te laten controleren. De toets is verplicht
voor alle nieuwe leden, ervaren of onervaren'.
Tja, Hildo controleert z'n eigen wapens, zoals natuurlijk iedere verlofhouder dat
doet voordat hij de spullen opbergt (behalve toen Hildo even IPSC
schoot, en daar is het gezien de heel andere dynamische setting, en een
meelopende Range Officer tijdens een stage,
onderdeel van een noodzakelijk veiligheidssysteem) maar door z'n
automatische 'eigen wapen leeg controle' is Hildo even vergeten de
baancommandat er bij te roepen om zichzelf te laten checken... en da's
niet best in Drachten! De
veiligheid is natuurlijk op geen moment in het geding geweest maar
clubregels zijn clubregels. Het irriteert Hildo met name dat het op een
manier neergezet wordt dat hij het idee zou moeten krijgen dat hij
onverantwoordelijk met zijn wapens omgaat. Hildo vindt dat wanneer een
sportschutter niet de verantwoordelijkheid voor z'n eigen vuurwapens kan
dragen dat hij helemaal geen vuurwapens voorhanden mag hebben, want dat
is echt levensgevaarlijk, whatever
clubregels een bestuur denkt te moeten verzinnen.
Hildo zegt 'exit SV Drachten'. Hetzelfde zegt Arnold, mocht u het zich
afvragen. Het grootste gedeelte van zijn contributie en inschrijfgeld
krijgt hij zowaar terug, en dat is toch weer netjes.


9 oktober 2020. Decappen na de Auto Bench Prime
De linker eruit halen wil met de pers met een decapping die. De rechter lukt
dat niet
omdat de primer te ver uitsteekt om in de shellholder te passen. Tijdens
de poging de primer verwijderen met de handdecapper (decapping pin) van RCBS,
blijkt het staafje net iets te dik
om in de nek van een 223 huls te passen. Eruit
tikken met een spijker... wie heeft er nog spijkers? Hildo alleen
schroeven. Met een tangetje lukt het, maar alleen omdat ie niet al te
vast zat. Bij één Lapua huls is de flashole iets groter geworden en
daarmee is ie niet meer geschikt voor precisie met Georgius.





15 oktober 2022. Interne competitie

17 oktober 2022. Interne competitie

17 oktober 2022. Interne competitie



22 oktober 2022. LEE Primer flip flop
Nog een slachtoffer van de floppende LEE Auto Bench Prime slaghoedje
zetter. Tijdens de aanvoer is het slaghoedje gekanteld en daardoor dwars
in de primer pocket geperst. Van de 90 hulzen ging het in totaal
uiteindelijk 5 keer mis! Zeg nu zelf... dit mag toch niet eens één keer
kunnen gebeuren? Of is het gewoon Hildo's onkunde? Kan.

24 oktober 2022. Vortex Sparc AR red dot
Deze red dot heeft Hildo al een hele tijd, maar nog nooit laten zien.
Hij moet toch ergens heen met zijn tijd dus hier legt Hildo uit wat een
red dot is, voor zover hij het zelf begrijpt. Een klein richtmiddel voor meer
dynamisch schieten. Werkt op een batterij, waar u doorheen kunt kijken
als een richtkijker. Er zitten glazen in maar er is geen vergroting. Als
u de LED aan zet ziet u een rood puntje in het glas, het richtpunt. De
helderheid, van nauwelijks zichtbaar tot super fel is, in te stellen.

24 oktober 2022. Red Dot zicht
Hoe u door de red dot heenkijkt maakt niet veel uit, scheef of recht, de
dot schuift heen en weer door het beeld maar waar het rode puntje zich
bevindt komt de kogel terecht, het wijkt in ieder geval niet ver af. Dit
in tegenstelling tot een richtkijker, of keep-korrel waar recht doorheen
gekeken moet worden. Hoe het werkt? Met een LED die reflecteert in het
glas van de lens. Gaat u met uw hoofd naar links dan gaat de red dot
naar links en visa versa. Zolang u de red dot reflectie kunt zien, kunt
u 'm gebruiken als richtpunt. Voor het beste resultaat wel proberen de
Red Dot midden in het beeld te houden. Meer technische info moet Hildo u schuldig
blijven.
Rond puntje
De red dot zelf is een klein rond puntje, 2 MOA op deze Vortex, maar
Hildo ziet 'm niet als rond. Het fluctueert van een streepachtige ster,
met meer of minder ster. Ligt aan zijn ogen.
Dynamisch
Dit spul is niet voor super precisie maar wel voor sneller het wapen op
het doel krijgen. U kunt beide ogen open houden voor een beter
overzicht, mooi voor dynamische dingen. Hildo schiet niet dynamisch maar
het is de beleving, net is hetzelfde als iemand met een buikje die op
zondag op een racefiets zit in een strak hip racepakkie. Ding stuk of
batterij leeg? Geen probleem, u kijkt gewoon dwars door de Red Dot heen,
flip-up keep omhoog en u schiet gewoon door met keep-korrel. Past op
iedere picatinny rail. Leuk ding hoor.
__________________________________________
|

20 augustus 2022. Aaltje's wapens
Hildo neemt Georgius, de Tikka T3x TACT A1, over en zijn 9mm CZ Shadow
gaat daarvoor van het verlof af. De rest moet weg want er mogen, helaas,
maar 5 wapens op Hildo's verlof. Aaltje's nieuwe Ruger 22/45 Mark 4
pistool, met de 200 euro Volquartsen trekkergroep, die samen met
Georgius is aangeschaft, schenkt Hildo aan zijn schietvereniging SV de
Vrijheid Hoogeveen. Aaltje heeft er misschien maar 100 patronen mee verschoten,
haar nieuwe liefde was echt Georgius. De rest, de 1911, de CZ 858
Tactical en Lilly zijn exit. Lilly, de .45 Pedersoli Frontier,was haar
eerste wapen en enige voorlaadgeweer, ze staat nu bij Slendebroek. De
door Aaltje in de US bestelde gripjes van de 1911 heeft hij
bewaard.

Aaltje's Ruger 22/45 MarkIV
Deze heeft Hildo geschonken aan SV de Vrijheid als clubwapen. Blijft
Aaltje voorlopig ook nog een beetje bij de club. Dit soort
kleinkaliberwapens kunnen vaak decennia mee.

24 augustus 2021, een jaar geleden
Fit, gezond en gelukkig met haar gloednieuwe precisiegeweer Georgius.
Wie had op dit moment kunnen denken dat Aaltje geen jaar meer te leven
zou hebben?
18 mei 2022 is de laatste keer dat Aaltje met Georgius geschoten heeft.

31 augustus 2022. Eerste keer schieten met Aaltje's geweer
22 augustus is de eerste keer dat hij weer de schietbaan bezoekt, dimaal
alleen. De meer dan een uur durende rit is tergend lang zonder
gezelschap en verdrietig met de lege stoel naast hem.
Georgius is vrij vlot bijgeschreven op Hildo's verlof. De zakjes met
munitie en bijbehorende kaartjes waarop de laaddata staat heeft Hildo
voor Aaltje gemaakt, ze lagen nog in haar kluis. Aaltje had ze moeten
schieten, vandaag verschiet Hildo deze ammo. De tranen lopen in zijn ogen
terwijl hij door de kijker tuurt, het doel is niet meer te zien. Hij
verbijt zich, ben je een vent of niet, aan andere dingen denken, je zit
hier niet om te grienen. Dit is een emotionele schietavond maar de
kaartjes worden geschoten.
De door Hildo opgestuurde, door Aaltje zelf ontworpen, rouwkaart staat
bij de ingang van de kantine, samen met een condoleanceregister. Zoals
altijd wanneer een medeschutter overleden is.
_________________________________________

Overzicht van patroon 'recepten'. -.010" is de zetdiepte ten opzichte
van de dummypatroon. Weighed=huls is op 0.01gn. gewicht gesorteerd. 3x
is aantal keren dat huls verschoten is. Iedere keer full length sized.
Door kaarten onderling te vergelijken is snel te zien welk 'kogel, kruit
en zetdiepte combinatie de kleinste groep geeft.
De richtkijker is op geen enkel moment verstelt bij alle kaarten. Het
raakpunt verschil zit in kruitlading, kogel en huls. Krimp is 245
Redding bushing.




Vreemde afzwaaier naar boven

Vreemde afzwaaier naar boven


De enige nog door Aaltje geschoten kaart.
Prvi kogels dus grote groepen.






De 73 grain Berger Target kogels doen het goed, in verhouding met de
anderen. Misschien zelfs nog iets beter dan de 69 grain Sierra
Matchking?









9 oktober 2022. LEE Auto Bench Prime
Dit ding heeft Hildo al een hele tijd, maar nog nooit gebruikt omdat hij
normaal altijd full length sized en primed, in one go, op de XL 650.
Kogelzetten voor Georgius gaat met de Rock Chucker omdat Hildo elke
kruitlading individueel (elektrnonisch) wil wegen ivm de precisie. Nu
zitten er in de XL650 S&B slaghoedjes en in deze Lapua hulzen wil hij
CCI primers. Deze LEE Auto Bench Prime was ooit als vervanger gedacht voor zijn RCBS hand priming
tool, waarmee u na een tijdje last krijgt van uw hand van het knijpen.
Loopt niet lekker
Helaas blijkt ook dit apparaat, net zoals heel veel spul van LEE (op de
die-sets na want die zijn wel prima) het alweer nét niet helemaal te zijn.
Goedkoop uitgevoerd, de
basis is giet aluminium maar de rest is plastic wat niet bepaald robuust
overkomt. Maar het échte probleem is dat het systeem niet goed werkt,
het idee is leuk maar de uitvoering is beroerd.
90 hulzen geprimed
Van de 90 Lapua hulzen gaat het met 4 echt fout, waarbij primers dwars of op
de kop in de huls geperst worden, eentje zag Hildo pas later. Dat is een
veel te hoge foutmarge, op elke 22.5 hulzen is er dus iets fout gegaan
met het zetten van de primer. Onacceptabel hoog aantal, aldus Hildo. Ook stagneert de primer aanvoer regelmatig om
onduidelijke redenen, nog een keer, nog een keer, nog een keer en ja
daar is ie dan, dit is niet goed. Telkens moet u de hevel ook iets
omhoog tillen, anders wordt een nieuw slaghoedje niet aangevoerd. Dat
had automatisch met een veer of zo moeten gebeuren. Soms kiepen primers
om in de aanvoer, zoiets mag niet kunnen gebeuren. De primer tray heeft een flip-functie, die echt prima
werkt, maar verder vallen er snel primers uit als u het bakje wilt
verwijderen... eerst ook even leren om er mee om te gaan natuurlijk,
maar er belanden tijdens deze initiële herlaadsessie nogal wat op de
grond tijdens de diverse storingen. Primers hebben de neiging net niet
diep genoeg gezet te worden, een theoretisch veiligheidsrisico, tenzij u extra stevig drukt. Kortom,
volgende keer weer met de RCBS hand priming tool, die doet het stukken
betrouwbaarder en dat al jarenlang wel probleemloos met een echt veel
kleinere foutmarge.






15 oktober 2022. Interne competitie

17 oktober 2022. Interne competitie

17 oktober 2022. Interne competitie






24 oktober 2022. Red Dot resultaat
In principe schiet Barbara, Hildo's AR15 wel wat kleinere groepjes maar
u moet het ook kunnen zien, Hildo's ogen zijn niet de allerbeste. Zijn
witte kaartjes met 5 doelen erop zijn niet te gebruiken want hij kan de
zwarte centers niet eens zien op 50 meter afstand. De patronen waren op
en zijn oog wordt vrij snel moe, na iets van 20 tot 25 schoten, net
alsof er iemand aan het focuswieltje van zijn oog begint te draaien. In
eerste instantie, tijdens het schieten met een richtkijker, dacht hij
nog 'die kijker is stuk', maar dat bleek vermoeidheid..
|